نقد و بررسی بازی موبایلی مگنیس (Magnis)

از زمان قدرت یافتن گوشی های هوشمند و به طبع آن، گسترش روز افزون بازیهای موبایلی، استفاده از این دست بازی ها در هر زمان و مکانی در دسترس شده اند. چه زمانی که در مترو و اتوبوس در حال حرکت هستید و یا در مطب دکتر منتظر پذیرش هستید و حتی مکان‌های دیگر، بازی های موبایل می تواند راه نجاتی باشد برای گذران زمان. از چند سال قبل به دلیل پر رنگ شدن بازی های آرکید، و به وجود آمدن موقعیت هایی که امکان استفاده همزمان از دو دست برای انجام بازی در دسترس نیست(اتوبوس و مترو) بازی‌هایی به وجود آمدند به عنوان one hand games. با نقد و بررسی بازی موبایلی مگنیس همراه ما باشید.

بازی‌هایی بسیاری با ارایه گیم پلی خاص که بتوان با استفاده از یک دست بازی کرد، عرضه شدند که می‌توان به نمونه های منتشر شده توسط شرکت پابلیشر فرانسوی یعنی کچاپ گیم(Ketchapp) اشاره کرد. بازیسازان ایرانی هم از این اصل متثنی نبودند و سعی کردند تا بازی‌هایی در سبک آرکید تولید کنند. یکی از این بازی‌ها، مگنیس است. استودیو بازیسازی پاییزان و راسپینا در اولین قدم، اقدام به تولید این بازی کردند و برای پلتفرم اندروید و ios  منتشر توانستند منتشر کنند. این تیم بازیسازی که در سابقه خود بازی ارتش‌های فرازمینی را برای پلتفرم pc منتشر کرده بود که با واکنش های مثبت از طرف منتقدان روبرو شده است.

بازی مگنیس روایت روباتی به این نام است که باید از موانع و دیوارها مختلف عبور کند. بازی های آرکید معمولا حاوی داستان پردازی خاصی نیستند، اما سازندگان این بازی با استفاده از دیالوگ های کوتاهی که از طرف یک زن بیان می شود که با مگنیس صحبت می کند، سعی دارد کمی حال و هوای این بازی را متفاوت کند که باید گفت تا حد زیادی موفق بوده است. بیشتر این دیالوگ ها سطحی بوده و سعی در ایجاد یک جو خاص بر روی گیم‌پلی نداشته ولی به خاطر کیفیت خوب دوبله، می تواند حس خوبی را به گیمر منتقل کند. همانطور که گفته شده، بازی با شنیدن صدا زنی و پس از آن بیدار شدن مگنیس از جایگاهی خاص شروع می شود.

 هدف بازی این است که، مگنیس بدون برخورد به هر گونه مانعی از مسیر عبور کند و مرحله را به پایان رساند. در طول مسیر موانع تغییر می کنند و کار برای گیمر سخت تر خواهد شد. حال این تغییر در نوع حرکت این موانع است و یا شکل کلی این موانع. مگنیس با برخود با سطوح و موانع مختلف تغییر شکل می‌هد و شروع به بزرگ شدن می کند، تا حدی که دیگر نمی تواند از میان موانع و سطوح عبور کند و منفجر می شود. سازندگان این بازی برای اینکه به روند گیم‌پلی خللی وارد نشود، این قابلیت را به گیمر داده اند تا روبات مورد نظر ما حتی با برخورد با سطوح مختلف سریعا منفجر نشده و اگر چند ثانیه به سطحی برخورد نکند بتواند خودش را بازیابی کند و به حالت اولیه خود برگردد. باید اشاره کرد که آسیب خوردن مگنیس یاعث بزرگتر شدن این روبات می‌شود و چالش اصلی گیم‌پلی همینجا شکل می گیرد.

کنترل بازی به اینصورت است که همواره باید انگشت شما بر روی صفحه موبایل بوده و برای حرکت مگنیس به راست شما باید جهت مخالف انگشت خود را حرکت دهید. از طرف دیگر به عقب کشیدن یا جلو کشیدن انگشتان شما باعث افزایش و کاهش سرعت روبات می شود. در طول این مسیر با انواع مختلفی از چالش‌ها مواجه خواهید شد که سازندگان سعی در جذاب تر کردن گیم‌پلی بازی داشته‌اند، ولی برای اینکه کنترل بازی به خوبی اجرا نشده است، باعث سخت‌تر شدن غیر منطقی بازی شده‌اند. تیم سازنده این بازی به خوبی نتوانسته اند کنترل بازی را طراحی کنند و بسیاری از جاها برای اینکه بتوانید حرکت خاصی انجام دهید نیاز خواهید داشت بارها انگشت خود را بچرخوانید ولی موانع و سرعت حرکت خود مگنیس اجازه حرکت و چرخش به شما نمی دهد.

اینطور احساس می شود که بازی سعی در خلق کنترل جدید و خلاقانه داشته، ولی خودش باعث هرچه سخت‌ترشدن گیم‌پلی بازی شده است. ایده بازی جذاب بوده ولی کنترل سخت بازی باعث شده ادامه دادن و پیشرفت در بازی سخت و طاقت فرسا شود. بازی های آرکید بعضا دارای مراحل بسیار سخت هستند، اما کنترل خوبشان باعث این می‌شود برای مخاطب این حس ایجاد شود که می تواند مراحل جدیدتری را تجربه کند، این دقیقا نقطه عکس بازی مگنیس است. بازی شامل ۵ فصل است که ابتدا می توانید تا فصل سوم بازی را تجربه کنید و فصل ۴ و ۵ بازی با پرداخت مبلغ ۳۵۰۰ تومان برای شما در دسترس خواهد بود. یکی از ضعف های این بازی زمانی آشکار می شود که بعد چند دقیقه مداما با پیغامی روبرو می شوید که فصل ۴ و ۵ را اگر می خواهید تجربه کنید باید مبلغ ۳۵۰۰ تومان پرداخت کنید. تکرار این پیام باعث اذیت مخاطب می گردد و بهتر بود در منو بازی گزینه ای برای خرید نسخه کامل بازی پیش‌بینی می‌شد نه مداما تکرار این پیام در طول مدت بازی.

البته یکی از نکات مثبت بازی برخلاف بسیاری از بازی های ایرانی این است که، خبری از تبلیغات ویدیویی نیست و همین امر باعث می شود که در بازی کردن شما خللی ایجاد نشود. وقتی بازی را آغاز می‌کنید با لوگو بازی جام و معاونت علمی فناوری ریاست جمهوری مواجه می‌شوید. بازی جام رویدادی بود که توسط معاونت علمی فناوری ریاست جمهوری، برای اولین بار برای حمایت از بازیسازی در ایران و ترغیب گیمرهای ایرانی برای هرچه بیشتر بازی کردن این بازی‌ها ایجاد شد و سعی کرد با قرار دادن جوایزی با رقم های مالی بالا، به این امر سرعت بخشد. یکی از این بازی‌ها در این دوره، بازی مگنیس بود. پس از دیدن این لوگوها وارد منو بازی می شوید که مگنیس در جایگاه اولیه خود و با شنیده شدن برخی افکت های صوتی دیده می شود.

هدف سازندگان خلق یک منو تعاملی بوده است که تا حد زیادی موفق بوده اند اما در ادامه با UI  بد بازی روبرو می شوید که بسیار بد طراحی شده است. اول به فونت استفاده شده در منو بپردازیم که اگر حداقل از یک فونت استاندارد استفاده می شد شاهد زیبایی بصری بیشتری بودیم. از طرفی دیگر رنگ بندی و طراحی کلید مراحل و دکمه های منو بسیار ساده به دور از هرگونه خلاقیت گرافیکی طراحی شده است. سادگی بیش از اندازه منو بسیار توی ذوق می زند و اگر تیم هنری دقت بیشتری در این بخش به خرج می داد، شاهد بازی به مراتب بهتری بودیم.یکی از نقاط قوت بازی، آرت بازی است که توانسته در عین سادگی محیطی جذاب طراحی کند. از طراحی زیبا مگنیس که بگذریم به محیط سازی ساده ولی در عین حال جذاب بازی می‌رسیم.

افکت های برقی استفاده شده در کنار مگنیس در نزدیکی به موانع و یا افکت های آسیب دیدن این روبات و تغییر شکلش و حتی از بین رفتنش به خوبی و زیبایی هرچه تمام‌تر اجرا شده است. موانع و اشکال مختلفشان به خوبی از طرف تیم هنری خلق شده‌اند و توانسته اند جو خوبی را برای این گیم خلق کنند. موسیقی از دیگر نکات مثبت این بازی است. هر فصل دارای موسیقی جداگانه بوده و به شکل خوبی توانسته با روند گیم‌پلی هماهنگ شود. برخلاف برخی بازی های ایرانی هم سبک، موسیقی بازی باعث خستگی گیمر نمی‌شود و مانعی برای ادامه بازی برای مخاطب نیست.موسیقی با ریتمی یک نواخت تکرار می‌شود و باعث یکنواختی در مخاطب نمی‌شود. مگنیس سعی در خلق یک بازی آرکید خلاقانه داشته و در بعضی بخش ها مثل آرت و صداپردازی به خوبی عمل کرده، اما کنترل ضعیف بازی نمی تواند گیمر را با خود همراه سازد و گیمر را به ادامه بازی همراه خود سازد هرچند که این بازی توانست در جشنواره بازی گیم تهران برنده بخش بازی آرکید شود، ولی کنترل این بازی بلای جان این بازی شده است.