بررسی بازی NBA 2K20

پس از تاریخ سازی کانادایی‌ها در فصل گذشته NBA و کسب اولین مقام قهرمانی لیگ توسط یک تیم غیرآمریکایی، شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که NBA، تابستانی حتی غیر منتظره‌تر و دیوانه‌وار‌تر از گذشته در انتظارش باشد. تابستانی که خانه تکانی‌های متعددی به همراه داشت و چهره همه تیم‌ها، اعم از مدعی و غیر مدعی را دچار تغییر کرد تا جایی که حتی تشخیص این موضوع و وضعیت مدعی بودن تیم‌ها نیز بسیار دشوار‌تر شده است. شاید بیراه نبود که طرفداران NBA 2K نیز انتظار داشتند تا این موج تغییرات دامن سری محبوبشان را که چندین سال است دیگر همانند گذشته شیب پیشرفت تندی نداشته را نیز در برگیرد. انتظاری که رنگ واقعیت بخود نگرفت و باری دیگر NBA 2K با تغییراتی نه چندان زیاد روانه بازار گردید. هرچند برای عنوانی که سال‌هاست لقب پادشاه بسکتبال را یدک می‌کشد شاید این امر صرفا بد نباشد، اما نگاهی مختصر به این موضوع خواهیم داشت که آیا NBA 2K با تغییرات کمش همچنان می‌تواند به بهترین شبیه ساز ورزشی بودنش ادامه دهد یا نه؟ همراه وی جی مگ باشید با بررسی بازی NBA 2K20.

همانطور که اشاره شد NBA 2K کلیتی متفاوت با نسخه‌های قبلی ندارد. بخصوص در بخش گیم‌‌پلی، هسته آن همچنان همان سیستم کم نقصی است که کل سری با آن شناخته می‌شود. البته این به معنای نبود هیچگونه پیشرفت در آن نیست. ویژوال کانسپت همانند سال‌های اخیر بازهم در جای‌جای گیم‌پلی تغییرات ریزی اعمال کرده تا بالانس و تعادل بین حمله و دفاع بهتر و واقع گرایانه‌تر از هر زمان دیگری باشد. سرعت بازی کمتر از قبل شده و همچنین با بهبود فیزیک انیمیشن‌ها، سرعت اجرای آنها نیز واقع گرایانه‌تر از قبل شده .

هرچند شاید در برخی موارد بنظر می‌رسد شاید کمی زیاده روی صورت گرفته ولی در کل این تغییرات اثر مثبتی روی جریان بازی گذاشته است. از دیگر مزایای بهبود فیزیک می‌توان به هرچه طبیعی‌تر شدن برخورد‌ها و البته مهمتر از همه خود توپ بازی اشاره کرد. در مقایسه با نسخه‌های قبلی توپ آزادانه‌تر بین بازیکنان رد و بدل می‌شود و کمتر از قبل به انیمیشن‌های خاص گره خورده است. شاید در نگاه کلی خیلی تغییر قابل توجهی بنظر نرسد اما باعث بوجود آمدن سناریوهای جدید و جالب توجه زیادی می‌شود که کمتر در نسخه‌های قبل مشاهده می‌شد.

از آنجایی که شعاع حرکتی توپ بازی بسیار بیشتر شده، انتخاب‌ها و گزینه‌ها در زمان حمله نیز متنوع‌تر و بیشتر شده‌اند. در نتیجه در طرف مقابل نیز دفاع کردن کمی دشوار‌تر شده است. البته برای مقابله با این مشکل و ایجاد تعادل، هوش مصنوعی یاران خودی تا حد زیادی بهبود یافته است و در حفظ انسجام دفاعی و پرس کردن بخوبی با گیمر همراهی می‌کنند. در معدود صحنه‌ها هوش مصنوعی به Auto Defending نیز روی می‌آورد که در این لحظات بصورت مستقل از گیمر تصمیم گیری کرده (برای مثال در قطع توپ‌ها یا بلاک‌ها) و در بازی دخالت می‌کند. البته نیاز به پیشرفت در هوش مصنوعی همچنان احساس می‌شود و آن طور که باید و شاید بی‌نقص نیست.

شاید یکی از بزرگترین مشکلات آن مربوط به تصمیم گیری‌ها باشد که در برخی موارد یا بیش از حد عجولانه عمل می‌کنند و یا بیش از حد کند. برای مثال در فست بریک‌ها (ضدحملات) با کندی بیش از حد موقعیت سوزی می‌کنند و یا در زمان دفاع وقتی با بازیکنی که در حالت‌ِ هات (موفقیت آمیز بودن چند پرتاب اخیر) قرار گرفته، مواجه می‌شوند بلافاصله به دابل تیم (یارگیری یک بازیکن حریف توسط دو مدافع) روی می‌آوردند که باعث ایجاد فضاهای خالی زیاد شده و آنها را بسیار آسیب پذیر‌تر می‌کند.

بزرگترین تغییرات NBA 2K20 در قسمتی هستند که بانوان وارد داستان شده‌اند. برای اولین بار در تاریخ سری، NBA 2K میزبان لیگ حرفه‌ای بسکتبال بانوان است. بخشی که امکان تجربه بازی با ستارگان بسکتبال بانوان از جمله دایانا توراسی، سیلویا فاولز، برینا استوارت و … را فراهم آورده است. WNBA همانطور که انتظار می‌رود بسیار متفاوت با NBA است و این تفاوت‌ها به خوبی در زمین بازی به تصویر کشیده شده‌اند. از تفاوت‌ها در قوانین و اندازه محوطه‌های مختلف گرفته تا سبک و نوع بازی. بخاطر فیزیک متفاوت بانوان از جمله میانگین قدی کوتاه، دست‌های کوچک‌تر، وزن کمتر و … ، WNBA تجربه متفاوتی از بسکتبال را ارائه می‌دهد.

تجربه‌ای که در آن درگیری‌های تن‌به‌تن و فیزیکی (شدید) بسیار کمتر رخ می‌دهند، سرعت انتقال از دفاع به حمله و برعکس بسیار متفاوت است، بدلیل پایین بودن میانگین قدی بازیکنان وجود بازیکنان قد بلند بسیار در جریان بازی تاثیرگذارند و همچنین اکثریت جریان بازی به اصطلاح زیر سبد دنبال شده و خبری از اسلم دانک نیست. انیمیشن‌های بخش بانوان نیز اکثرا مختص این بخش بوده و به خوبی همین تفاوت‌های فیزیکی متفاوت را نمایش می‌دهند. تفاوت‌های WNBA و NBA فقط به داخل زمین محدود نبوده و در خارج از آن نیز اعمال شده‌اند. از اتمسفر استادیوم و تشویق‌های حاضرین در آن گرفته تا تیم گزارشگری کاملا جدید و متفاوتِ آن همگی باعث می‌شوند تجربه‌ای کاملا جدید برای طرفداران بسکتبال بوجود بیاید.

اما برویم سراغ مدهای مختلف بازی. بخش myCareer که به عنوان مد تک بازیکن محور سری شناخته می‌شود و در سالیان اخیر فصل اول آن اغلب بصورت داستانی بوده امسال با تغییرات زیادی بازگشته است. یکی از تغییراتی که به محض ورود به این مد با آن مواجه خواهید شد سیستم جدید ساخت بازیکن است. ویژوال کانسپتس امسال با نگرش کمی متفاوت با سال‌های قبل سراغ این مد آمده است. در نسخه‌های قبلی شما معمولا با ساخت بازیکن و انجام کارهای مختلف، سکه‌های مجازی بازی را دریافت می‌کردید که با استفاده از آنها می‌توانستید مهارت‌های بازیکن خود را ارتقا داده و همچنین نوع پوشش وی را شخصی سازی کنید.

امسال اما این مد به شما اجازه ساخت نسخه‌های مختلفی می‌دهد که این نسخه‌ها بسیار شبیه به سیستم کلاس‌هایی هستند که در بازی‌های نقش آفرینی با آنها مواجه شده‌ایم. در ساخت هر نسخه به شما این امکان داده می‌شود تا شکل ظاهری، فیزیکی، مهارت‌ها و پتانسیل‌های بازیکن خود را تعیین کنید. در واقع بازی به شما گزینه‌هایی می‌دهد که با انتخاب آنها پتانسیل و مسیر پیشرفت بازیکن شما تعیین می‌شود و شما پس از آن در چارچوب همین انتخاب ها به انجام بازی پرداخته و پیشرفت می‌کنید. مزیت این سیستم این است که تنوع بازیکنان را در این بخش بیشتر کرده و همچنین تا حدودی سرعت پیشرفت را کمی سریع تر می‌کند. اما همچنان تاثیر منفی حضور Microtransactions روی آن سایه انداخته است و پروسه تبدیل شدن به یک ستاره راهی بسیار طولانی‌ست و در واقع بدون خرج کردن پول در بازی، سرمایه گذاری روی نسخه‌های مختلف بسیار بسیار پروسه زمان‌بری خواهد بود.

بخش داستانیِ بازی نیز بسیار تغییرات مثبتی به خود دیده است. بخشی که با تهیه کنندگی لبران جیمز و حضور ستارگانی چون ادریس البا، روزاریو داوسون و توماس میدلتیچ با دست پر بازگشته است. مد myCareer داستان بازیکن جوانی به اسم Che را روایت می‌کند که بدنبال مصدوم شدن هم تیمی خود و در ادامه کنار گذاشته شدن وی از تیم، تصمیم می‌گیرد به عنوان کاپیتان تیم و در حمایت از او از تیم خود کناره گیری کند و در ادامه بخاطر تصمیم خود، در راه رسیدن به NBA دچار مشکلات زیادی شود.

بخش داستانی بازی سعی کرده جنبه متفاوتی از زندگی بازیکنان جوان را به تصویر بکشد که آرزوی بازی در لیگ حرفه‌ای را دارند و شاید تا حدودی موفق هم بوده است. صد البته که همچنان با ایده‌آل فاصله بسیاری دارد. اینبار بسیار سعی بر آن شده تا از اتلاف وقت‌های بی‌دلیل و مینی‌گیم های اضافی تا حد امکان صرف نظر شود اما مشکلی که بوجود آمده این است که بیشتر از آنکه در حال بازی کردن باشید، اکثر وقت خود را صرف تماشای کات سین می‌کنید. کات‌سین‌هایی که هرچند به نسبت نسخه‌های قبل در کارگردانی و سینمایی بودن بسیار پیشرفت داشته‌اند، اما همچنان فاقد عمق لازم هستند. با این وجود اما باز هم تغییرات این بخش را می‌توان مثبت قلمداد کرد که حداقل در مقایسه با سالیان قبل به مراتب لذت بخش‌تر و قابل تحمل‌تر شده است.

NBA 2K20 همانند نوجوانی است که ویژگی‌های مثبت و پتانسیل زیادی دارد که در کنار این موارد برخی ویژگی‌های بسیار آزاردهنده نیز دارد که امیدوار هستید گذرا بوده و در سالیان آتی برطرف شوند. پرداخت‌های درون برنامه‌ای همچنان آزاردهنده هستند اما با این وجود NBA 2K20 همچنان در ارائه تجربه‌ای لذت بخش و عمیق از بسکتبال موفق عمل می‌کند که با اضافه شدن بخش بانوان کامل‌تر از هر زمان دیگری است.

PS4 Review

نقد و بررسی روی PS4 و بر اساس نسخه ارسالی سازندگان انجام گرفته.