چیزی حدود 10 شوتر اول شخص در سال جاری میلادی که به روزهای آخرش نزدیک میشویم منتشر شده. از Call of Duty گرفته که هر سال میزبان گیمرهاست تا Battlefield 1 که بالاخره بعد از چند سال تلاش EA توانست به حاکمیت اکتیویژن در این ژانر پایان دهد. تمام این شوترهای اول شخص در اکثر بخشها به یکدیگر شبیه هستند و تنها شاید بتوان اختلافهای کوچک ساختاری را میان آنها دید که به عنوان نقطه قوت یا ضعف هرکدام به حساب میآیند. امسال حتی شاهد حضور رقیب جدیدی در این ژانر بودیم. بلیزارد با انتشار Overwatch نشان داد که در هر سبکی توانایی رسیدن به استانداردها را داشته و میتواند محصولی درجه یک را در اختیار مخاطب قرار دهد. تمام این بازیها حداقل برای یکبار هم که شده ارزش بازی دارند اما در میان آنها شاید Titanfall 2 کمتر مورد توجه قرار گرفته باشد و از همین حالا میتوان به آن لقب بهترین بازنده سال را اختصاص داد. بازی که عملا در زمینه کیفیت ساخت هیچ کاستی ندارد و تنها به خاطر برنامهریزی اشتباه ناشرش نتوانست فروش خوبی را تجربه کند. ساخته جدید استودیوی موفق Respawn حالا با نصف قیمت اصلی به فروش میرسد و همچنان برای جذب نظر گیمرها دست و پا میزند اما چیزی از ارزشهایش کم نمیشود.
بعد از تجربه موفق قسمت اول این مجموعه در میان شوترهای آنلاین، سازندگان Titanfall در ایستگاه دوم به سراغ خط داستانی رفتهاند که مهارت بسیاری در ساختش دارند. آنها با ساخت بهترین و نفسگیرترین خط داستانیهای یک دهه اخیر در میان شوترهای اول شخص، پیش از Titanfall 2 قدرت خود را نشان داده و با این اثر کیفیت کارنامه کاری خود را افزایش دادهاند. شاید انتظار از بخشی که در قسمت اول این مجموعه به کل نادیده گرفته شده بود، بالا نباشد اما Titanfall 2 در این زمینه حرفهای بسیاری برای گفتن دارد. داستان در قسمت دوم باز هم روایتگر درگیریهای دو گروه Militia و IMC است. اگر داستان Titanfall 2 را به صورت بستهای یکجا بررسی کنیم با نکته خاصی روبرو نمیشویم. قهرمان داستان ابتدا نقش خود را به عنوان یک سرباز معمولی شروع میکند و در ادامه تبدیل به یکی از کنترل کنندههای رباتهای تایتان میشود. در این بین نیز تعدادی دشمن اصلی معرفی میشوند که آنچنان پس زمینه خاصی ندارند و تنها برای افزایش جذابیت گیم پلی در مقابل گیمر قرار میگیرند. شاید بزرگترین نکته مثبت داستان بازی دیالوگهای رد و بدل شده میان جک کوپر (شخصیت اصلی) و تایتان او باشد که تحت عنوان بیتی شناخته میشود. تقابل انسان و ربات همواره در آثار علمی تخیلی از جذابیت خاصی برخوردار بوده و سازندگان Titanfall 2 توانستهاند این جذابیت را در ساخته خود به نمایش در آورند. هرچند یک طرف ماجرا رباتی غول پیکر است اما دیالوگهای اصلی بازی حاوی نکات جالب توجهی بوده و به عنوان یکی از اصلیترین نقاط قوت داستان بازی شناخته میشوند. البته شاید بتوان گفت که این مورد تنها نکته مثبت داستان است و دیگر بخشهای آن یا در سطح استانداردهای اولیه قرار میگیرند یا ضعیف هستند. یکی از مواردی که باعث شده داستان به طور کلی تبدیل به ضعف Titanfall 2 شود، پایان بندی آن است. به شکل واضحی مشخص است که سازندگان بازی در بخش داستانی 5 ساعته Titanfall 2 نتوانستهاند یا نخواستند که تمامی نکات داستانی را مطرح کرده و بخشهایی از آن را برای قسمت بعدی باقی نگه داشتهاند.
از همان لحظه اولی که وارد بازی میشوید، Titanfall 2 خود را در زمینه گیم پلی به عنوان اثری با کیفیت و قدرتمند اثبات میکند. تمامی نکات مثبت قسمت اول در این نسخه نیز تکرار شده و هرکدام از آنها در چند شاخه و بخش مختلف، ارتقا یافتهاند. خوشبختانه طراحان بخش تک نفره توانستهاند، تعادل مناسبی میان قسمتهای پیاده و سوار بر تایتان ایجاد کرده و اولین مشکلی که بازیهای این چنینی با آن درگیر میشوند را از صورت مسئله پاک کردهاند. جدای از این مسئله بازی مراحلی را پیش روی شما قرار میدهد که با پشت سر گذاشتنشان شاید کمتر متوجه گذر زمان شوید. هربار که سوار بر تایتان میشوید، اسلحهای جدید در اختیارتان قرار میگیرد که به صورت کلی گیم پلی بازی در این بخش را تغییر میدهد. در قسمت اول تایتانهای بازی قابلیتهای مشخصی داشتند و امکان ایجاد تغییر گسترده در آنها وجود نداشت اما در این قسمت هرکدام از اسلحه ها با چیزی حدود سه قابلیت جدید همراه شده و گیم پلی را وارد مسیر جدیدی میکنند. اینکه شما از اسلحه و قابلیتهای مناسب در هرکدام از مراحل استفاده کنید، یکی از اصلیترین نکات بازی است و تنوع آن را افزایش داده است. همین رویه برای شخصیت اصلی نیز صدق میکند. هرچند تغییر اسلحه نمیتواند تغییر فاحشی را در روند پیشرفت بازی ایجاد کند اما طراحی مراحل و بعضی امکانات جانبی بار این مسئله را به دوش کشیدهاند. شاید بهترین مثال این بخش به دستکشی اختصاص یابد که امکان حرکت در دو بازه زمانی متفاوت را به گیمر میدهد.
سالهاست که بازیهای ویدئویی را تجربه میکنم و همیشه این رویا را در سر داشتم که روزی بالاخره در محیط های خراب شده این امکان را داشتم که نسخه سالم و در اوج آن را مشاهده میکردم. هرچند این رویا در چند بازی مختلف به شکل خفیف به حقیقت تبدیل شد اما بالاخره Titanfall 2 توانسته به آن جامه عمل بپوشاند. در یکی از مراحل این بازی وارد محیطی آشفته در زمان حال میشویم که تبدیل به محل زندگی حیوانات فضایی شده. با استفاده از دستکشی که به گیمر داده میشود، این امکان را به دست میآورید که در هر لحظهای میان خرابههای زمان حال و محیطی زیبا و تازه تاسیس حرکت کنید. تمام این کارها تنها با زدن یک کلید انجام میشود و بازی این امکان را به شما میدهد که نه تنها پازلهای مختلفی را حل کنید، بلکه با دو ساختار مختلف طراحی مراحل برای مبارزه با دشمنها روبرو شوید. این تنها نمونهای کوچک از طراحی گیم پلی و مرحله Titanfall 2 است که شاید در اکثر شوترهای اول شخص این روزها بی سابقه باشد. بازی که سعی کرده از تمامی عناوین مشابه وام گرفته و حتی نیم نگاهی که به مبارزات Sand Box مجموعه Halo داشته باشد که آزادی عمل بیشتری را به گیمر برای پشت سر گذاشتن موانع مختلف میدهد. تمام این موارد را در کنار حرکت روی دیوار، دوبار پریدن و لیز خوردن روی زمین قرار دهید که با ترکیبشان میتوان لحظاتی فوقالعاده، هیجان انگیز و سریع را ایجاد کرد.
هرچند سازندگان بازی در این قسمت بخش عمدهای از تمرکز خود را روی طراحی خط داستانی گذاشتهاند اما باید این نکته را در نظر گرفت که همچنان حالت چند نفره آنلاین یکی از الویتهای اصلی آنها بوده و به خوبی توانستهاند، بخشی را که در گذشته بهترین و ایدهآل ترین وضعیت آن را ایجاد کردهاند، تکرار کرده و بهبود دهند. تمامی پیشرفتهای گیم پلی در زمینه اضافه شدن قابلیتها و امکانات جانبی شخصیت اصلی و تایتان او به بخش چند نفره راه یافته و اینبار با ساز و کار متفاوتی پیش روی شما قرار میگیرد. با تجربه این قسمت به مرور میتوانید امکانات جدیدی را آزاد کرده یا با انتخاب هرکدام از کلاسها مجموعهای از قابلیتهای متفاوت اما مکمل یکدیگر را به دست آورید. سازندگان بازی در استودیوی Respawn با طراحی نقشههای بسیار خوب، ایجاد مسیرهای مختلف در آن برای به نمایش در آمدن هر کدام از قابلیتهای منحصر به فرد بازی و مادهای متعدد و جذاب، ترکیبی فوق العاده را در بخش چندنفره ایجاد کنند که شاید تنها رقبای آن در سال جاری میلادی Overwatch و Battlefield 1 باشد. استفاده از امکانات و قابلیتهای موجود در بازی به راحتی آب خوردن است اما اگر به دنبال تجربه حرفهای Titanfall 2 هستید، باید ساعتها در بخش چند نفره آن حضور پیدا کرده و با تماشا و امتحان گزینههای مختلف به نتیجه بهترین دست پیدا کنید.
اگر از طرفداران سبک شوتر اول شخص هستید و دیگر علاقهای به تجربه آثار کلیشهای و تکراری آن ندارید، Titanfall 2 بهترین گزینهای است که پیدا میکنید. بازی با گیم پلی نفس گیر، تجربهای مناسب در بخش آنلاین و البته گرافیکی که بهترین نیست اما یکی از بهترینهاست، میتواند هر نوع مخاطبی را غافلگیر کند. شاید تنها ضعف آن داستان باشد که بعد از 5 ساعت تجربه بخش تک نفره از یاد میرود. استانداردی که سازندگان بازی طی یک دهه اخیر در این ژانر به وجود آوردهاند با کارنامه کاری هیچ سازنده دیگری قابل مقایسه نیست. آنها نزدیک به 10 سال پیش، سکانسهای سینمایی را به معادلهای ناآشنا اضافه کرده و نتیجه گرفتند، شوتر آنلاین را از زیر سایه Counter Strike خارج کردند و حالا تکاملی را در این ژانر به وجود آوردهاند که هیچ جای دیگری امکان تجربه آن را ندارید.
Titanfall 2
سازنده: Respawn Entertainment
ناشر: Electronic Arts
پلتفرم: Playstation 4 – Xbox One – PC
-
95%
خلاصه
نکات مثبت:
طراحی مراحل عالی
اضافه شدن قابلیتهای مناسب
تنوع مثال زدنی بخشهای مختلف خط داستانی
دیالوگهای جالب شخصیت اصلی و بیتی
بخش آنلاین و چند نفره همچنان یکی از بهترینهاست
گرافیک خوب
نکات منفی:
داستان ساده و پایانبندی نیمهکاره
ممنون بابت نقدتون. هر چند طرفدار سبک شوتر نیستم ولی شاید در زمان تخفیفش تجربش کنم.