ستاره‌ای رو به زوال – نقد و بررسی Starwars: The Force Unleashed II

ديگر کمتر کسي پيدا مي شود تا با نام فيلم ها و بازي هاي متعدد Star wars آشنا نباشد  اما اين نام اين روز ها حال و احوال خوشي ندارد. شايد بهترين بازي ساخته شده با نام star wars مربوط به اثر استديوي بي همتاي Bioware با نام Star wars : Knights of The Old Republic باشد که نظر بسياري از منتقدان را به خود جلب کرد. و با نمرات خيره کننده به يک بازي متفاوت با يدک کشيدن  نام  Star wars تبديل شد. اما اشتباه نکنيد ما قصد نداريم دوباره از اثر Bioware حرف بزيم، بلکه اين مقاله در مورد يک بازي متوسط از سري Starwars با نام The Force Unleashed II است.

عشق سوزان

The Force Unleashed II دقيقا مانند نسخه اول است اما اينبار مانند نسخه اول چندان جذاب و هيجان انگيز نيست. داستان بازي از پايان نسخه اول پيگيري مي شود جايي که Starkiller که از شواهد پيداست که انساني شبيه سازي شده است توسط Darth Vader مورد آزمايش قرار مي گيرد و چون نمونه هاي آزمايشي قبلي به شکست مواجه شده اند اينبار نيز Darth vader اميدي به پيروزي ندارد. اين آزمايش خطير چيزي جز کشتن Juno Eclipse  نيست. در حين آزمايش Starkiller  قسمتي از خاطراتي را به ياد مي آورد که باعث مي شود سر از کشتن Juno باز زند و به فرار فکر کند و بعد از فرار به دنبال خاطرات فراموش شده و معشوقه خود بگردد. داستان بازي چندان جالب به نظر نمي رسد اما يکي از نقاط مثبت داستان بازي که باعث مي شود بازيباز تا آخر بازي پيش برود اين است که آيا Starkiller واقعا يک انسان شبيه سازي شده است يا خير؟ شخصيت پردازي نيز در Starkiller تعريف چنداني ندارد و اين شخصيت به مانند بچه اي 2 ساله طراحي شده است که فقط براي رسيدن به هدف خود گريه مي کند! Starkiller در تمامي لحظات حساس بازي فقط به دنبال رسيدن به معشوقه خود است و سرنوشت هيچکس و هيچ چيز براي او هيچ اهميتي ندارد. اين مورد براي يک بازي که نام Star wars را يدک کي کشد چندان جالب به نظر نمي رسد چون داستان هاي Star wars به خاطر حماسي بودن نياز به يک شخصيت با ساخت و پرداخت عالي دارند نه يک شخصيت با تفکري بچه گانه! در کنار شخصيت پردازي ضعيف در بازي ديالوگ ها نيز چندان جالب به نظر نمي رسند.

تکراري تر از قبل

The Force Unleashed II همانطور که اشاره شد نسبت به نسخه قبلي از جذابيت کمتري برخوردار است و در کنار آن بازي کوتاه تيز است و بازيباز مي تواند در 5 الي 6 ساعت بازي را به پايان برساند. در بيشتر مواقع بازي بازيباز به شناخت شخصيت Starkiller مي پردازيد به اين خاطر داستان کلي بازي چندان به چشم نخواهد آمد و در کنار آن داستان بازي به خوبي نسخه اول ساخته و پرداخته نشده است. ساختار گيم پلي بازي کاملا خطي و يکنواخت است و براي به پايان رساندن مراحل بيش از يک راه وجود ندارد. محيط هاي بازي نسبت به نسخه قبلي بسته تر به نظر مي رسد و اين نکته باعث مي شود تا حس آزادي در بازي بيش از پيش کم رنگ تر شود. همچنين در بازي آيتم هايي براي جمع آوري وجود دارد که به خاطر خطي بودن بازي و بسته شدن محيط کاملا در ديد بازيباز قرار گرفته اند و به نوعي بود و نبود اين آيتم ها در بازي فرق چنداني ندارد. شايد بتوان به راحتي گفت گيم پلي بازي به استفاده از جادو ها و شمشير ها خلاصه شده است. با جادو مي توان در هاي فلزي را باز کرد يا سرباز هاي مختلف را از پاي در آورد در کنار آن جنگنده هاي غوطه ور در فضا را نابود کرد و از شمشير ها نيز در نبرد هاي تن به تن استفاده کرد. با توجه به کوتاه بودن بازي نيز اين عدم تنوع در ادامه دادن بازي و خطي بودن بازي تجربه تلخي براي بازيباز رقم خواهد زد. يکي از مشکلات بازي آسان بودن آن است. تنوع دشمن در بازي زياد نيست و در کنار آن به خاطر آسان بودن بازي هيچ کدام از دشمن ها نمي توانند چالش خاصي براي بازيباز به وجود بياورند. اما گل سر سبد تقليد در اين سبک از بازي ها Quick time event ها است که طبق سنتي که در اين نسل جا افتاده است اين مورد بايد در اکثر بازي ها با اين سبک وجود داشته باشد. اما نکته مهم استفاده درست از QTE است که در بعضي بازي ها باعث هيجان انگيز شدن مبارزه مي شود و در بعضي از بازي ها سناريو تکراري فشار دادن دکمه ها است. The Force Unleashed II جز دسته دوم است و Quick Time Event کمک خاصي براي جالب تر شدن مبارزات نکرده است و بعد از مدتي فشار دادن پشت سر هم دکمه ها خسته کننده مي شود. در گوشه کنار بازي Boss fight هاي مختلفي وجود دارد که کمک چنداني به تنوع بازي نکرده است و بر عکس بيشتر به تکراري شدن بازي کمک کرده است. در روند مبارزات با Boss هاي مختلف اکثرا بازيباز بايد يک کار مشخص را تکرار کند تا بتواند Boss را از بين ببرد. Boss fight نهايي در بازي نيز يکي از طاقت فرسا ترين Boss fight هاي چندين سال اخير است. مبارزه در اين Boss fight چندان مشکل نيست اما طولاني بودن بيش از حد آن بازيباز را خسته مي کند.

طراحي بصري لوکشين هاي مختلف بازي بسيار عالي و چشم نواز انجام شده است. استفاده به جا از ترکيب هاي رنگي مختلف حس خوبي به بازيباز مي دهد. شايد يکي از نکاتي که بازيباز را به ادامه دادن بازي ترغيب کند طراحي عالي بصري بازي باشد که مي تواند تکراري بودن بازي را کمي از ذهن دور کند. افکت آب و باران در بازي به خوبي شبيه سازي شده است و افکت الکتريسيته نيز در ميان افکت هاي مختلف بازي خود نمايي مي کند. طراحي شخصيت ها نسبت به نسخه قبل پيشرفت خوبي داشته است و انيميشن شخصيت ها نيز در سطح قابل قبولي قرار دارند. يکي از نقاط ضعف گرافيک بازي افت نرخ فريم گاه و بي گاه است که شايد تمامي ظاهر زيباي بازي را از ذهن بازيباز پاک کند. صداگذاري بازي نيز بسيار خود انجام شده است و موسيقي ها با تم حماسي خود حس فيلم هاي Star wars را به بازيباز انتقال مي دهند. در کنار موسيقي متن خوب صدا پيشگي عالي نيز بر ارزش قسمت صدا مي افزايد. يکي از مواردي که باعث شده است صدا پيشگي در بازي بيشتر به چشم بيايد انيميشن هاي عالي صورت و لب ها است که به طرز باور نکردني با صدا ها هماهنگ است. فيزيک نيز در بازي نسبت به نسخه اصلي بهبود پيدا کرده است و ديگر شاهد باگ هاي باور نکردني در بازي نخواهيم بود.

در نگاه کلي Star Wars: The Force Unleashed II مانند نسخه اول خود سرگرم کننده نيست و آنچنان که بايد نمي تواند بازيباز را درگير دنياي حماسي جنگ ستارگان کند. عدم وجود داستان غني در کنار آن گيم پلي محدود شده و خطي در بازي، Boss fight هاي تکراري و استفاده نا موفق از سيستم Quick time event اين بازي را نسبت به نسخه قبلي خود ضعيف تر نشان مي دهد. اما گرافيک بازي با طراحي بصري عالي مي تواند بازيباز را مجذوب خود کند و در کنار آن بهبود در سيستم فيزيک بازي و صدا پيشگي فوق العاده و انيميشن عالي صورت و لب ها از نقاط مثبت The Force Unleashed II است. شايد اين عنوان براي بسياري از بازيباز ها چندان زيبا به نظر نرسد اما مي تواند يک بازي خوب براي طرفداران سري Star wars باشد.