لذت شک و تردید – نقد و بررسی Deceit

نقد و بررسی Deceit

نام Asymmetrical Multiplayer شاید برای شما آشنا نباشد چون بازی‌های زیادی در این سبک عرضه نشده‌اند ولی این اصطلاح برای بازی‌های چند نفره‌ای به کار می‌رود که در آن گیمرها در قالب تیم/تیم‌هایی نابرابر و با قدرت‌های کاملاً متفاوت بازی می‌کنند. Deceit جدیدترین اثر در این سبک است که سعی کرده آن را با رگه‌هایی از بازی مافیا ترکیب کند.

منظور از مافیا بازی معروفی است که در آن عده‌ای در نقش اعضای مافیا و شهروند معمولی هستند و سعی دارند یکدیگر را فریب بدهند و دشمن از دوست را بشناسند. توضیح نحوه بازی از حوصله این نقد خارج است، ولی به‌طور خلاصه در مافیا به‌جز اعضای نقش منفی، هیچ کدام از بازیکنان از نقش دیگری خبر ندارد (به‌جز موارد استثنا)، پس همه در حال گول زدن دیگران و یا پی بردن به حقیقت شخصیت دیگری هستند.

Deceit این ایده را به خوبی به دنیای بازی های کامپیوتری آورده است و با مشکلاتی که وجود دارد در کل خوب عمل کرده است.

Deceit داستان نصفه ‌نیمه‌ای در پی خود دارد. شما در مکانی ناشناخته به همراه 5 نفر دیگر بیدار می‌شوید. دو نفر از این 6 نفر توسط شخصیتی به نام Game Master به ویروسی آلوده ‌شده‌اند که به آنها قدرت می‌دهد تا به موجودی وحشتناک تبدیل شوند. Game Master شما را در کنار هم رها کرده است و باید با همکاری با دیگر بازیکنان به قسمت بعدی نقشه بروید و در پایان قسمت سوم، فرار کنید.

در مقابل بازیکنان آلوده‌شده، سعی دارند بدون جلب‌توجه بقیه را بکشند. در هر قسمت آیتم‌هایی در نقاط مختلف نقشه قرار داده‌ شده است که برخی مانند خشاب، تفنگ و Armor به ‌راحتی قابل برداشتن هستند. در مقابل آیتم‌های مهم‌تر در دستگاه‌هایی قرار دارند که با زدن کلیدی فعال می‌شوند و برای جمع‌آوری نیاز به‌کار خاصی دارند. برای مثال یک نفر باید بر روی قسمت فعال‌کننده بماند تا گیمر‌ دیگر بتواند آیتم را بردارد.

این آیتم‌ها متنوع هستند. دوربین عکس‌برداری که با استفاده از فلش آن موجودت آلوده برای لحظاتی گیج و کور می‌شوند، آمپول کشنده که می‌تواند گیمر دیگر را در جا نابود کند و… . پس از مدت‌زمان خاصی برق نقشه قطع می‌شود و بازیکنان می‌توانند به سمت در خروجی حرکت کنند و از مرحله خارج شوند.

با باز شدن در خروجی همه‌جا در گاز سمی فرو می‌رود و همه زمان کوتاهی وقت دارند تا بتوانند فرار کنند. در هنگام تاریکی، بازیکنان آلوده می‌توانند به شکل دیگر خود تبدیل‌شده و بقیه را بکشند! این بازیکنان با نوشیدن خون قرار داده‌شده در قسمت‌های مختلف نقشه و یا کشتن بازیکنان دیگر قوی‌تر می‌شوند، هم‌چنین می توانند با جمع‌آوری ابزار نام‌برده شده، زمان تاریکی را افزایش دهند.

تمام مکانیک‌های Deceit برای این طراحی‌شده که باوجود شک داشتن به یکدیگر، بازیکنان را مجبور کند به همکاری کند. به‌نوعی  می‌توان گفت این بازی یک مطالعه اجتماعی در مورد انسان‌هاست! همه بازیکنان به دنبال این هستند که رفتار مشکوک دیگران را تحت نظر داشته باشند و اتفاقاتی که در این حین می‌افتد نظیری دربازی‌های دیگر ندارد.

طولی نمی‌کشد که بازار تهمت زدن و دفاع از خود گرم می‌شود و شما خود را بر سر دو راهی انتخابات بسیار سختی خواهید دید. آیا به تهمت زننده اعتماد کنید یا از کسی که تهمت به آن وارد شده شده دفاع کنید؟ کدامشان راست می‌گوید؟ اگرخودتان مورد اتهام قرار گرفتید، چگونه از خود دفاع کنید؟ یکی از واضح‌ترین نشانه‌های آلوده بودن بازیکنان دقت به کیسه‌های خون است، استفاده از آنها علاوه بر تغییر شکل ظاهری‌شان، صدای بلندی هم ایجاد می‌کند.

زیاد اتفاق می‌افتد که ناگهان دو نفر دیگری را به خوردن خون متهم می‌کند، بقیه بازیکن‌ها به سمت آنها می‌دوند تا سعی کنند به حقیقت پی ببرند. شرکت در این بحث‌ها یکی از بهترین لحظات این بازی است.

حتی اگر توسط بازیکن دیگری کشته شوید، بازهم برای حذف کامل نیاز به رأی اکثریت است، پس وقت دارید تا با چرب‌زبانی از خود دفاع کنید! وقتی هم که شما آلوده باشید بازی دو برابر هیجان‌انگیز خواهد شد، در این حین باید با دقت عمل کنید تا علاوه بر خراب‌کاری در پیشرفت بقیه، بتوانید با ظاهرسازی هویت خود را مخفی نگه‌دارید. هنگامی هم که بازیکنان پی به هویت دو بازیکن آلوده می‌برند، سیستم کلی رفتار و کردار همه عوض می‌شود.

در این زمان همه سعی می‌کنند به ‌صورت تیمی حرکت کنند و در مقابل آلوده‌ها سعی می‌کنند بقیه را تنها پیداکرده و بکشند و بازی در این زمان بیشتر به قایم‌موشک تبدیل می‌شود! به جرات می‌توان گفت Deceit یکی از جالب‌ترین و بکرترین ایده‌ها را به بازی تبدیل کرده است.

با توجه به تقابل میان بازیکنان، طبیعی است که برای لذت بردن از بازی نیاز است که کاملاً از میکروفون خود استفاده کنید و با بقیه صحبت کنید. این خود می‌تواند به نکته منفی بازی تبدیل شود مخصوصاً برای ما که زبان مادری متفاوتی از انگلیسی داریم. وقتی کسی شروع به متهم کردن شما می‌کند، نیاز است که بتوانید از خود دفاع کنید پس تقریباً می‌توان گفت صحبت در حین بازی الزامی است.

اگر قصد خرید بازی رادارید حتماً به این نکته دقت کنید. نکته دیگر این است که محتویات بازی کم به نظر می‌آید. در کل دو نقشه در حال حاضر وجود دارد، یکی در جنگل و دیگری در یک عمارت مخروبه. بااینکه هرکدام به سه قسمت تقسیم می‌شوند ولی بازهم دو نقشه کلی بسیارکم به نظر می‌آید. این کمبود محتوا در قسمت‌های دیگر بازی نیز به چشم می‌خورد، از آیتم‌ها گرفته تا مکانیزم‌های گرفتن این آیتم‌ها.

شاید اینگونه به نظر می‌رسد که بازی مراحل دسترسی زودتر از موعد (Early Access) خود را می‌گذراند. این قضیه با توجه به مشکلات گرافیکی و باگ‌ها بیشتر به چشم می‌آید. نکته مهم دیگر تعداد کم بازیکن‌های آنلاین در حال حاضر است. این مسئله حتی منجر به این شده که بازیکن‌ها کم کم یکدیگر را به یاد داشته باشند و در مواردی از تجربه بازی مقابل یکدیگر در قبل صحبت کنند که به‌خودی‌خود جالب است.

ولی این نشان می‌دهد که جمعیت بازی‌کننده Deceit خیلی زیاد نیست. باوجود اینکه بازی هنوز دارای پرداخت درون برنامه‌ای نیست، ولی فروشگاه آنلاین ولی غیرفعال خبر از این می‌دهد که  قابلیت پرداخت درون برنامه‌ای برای پیاده سازی در این اثر، در نظر گرفته شده است. 4 شخصیت با قدرت‌های خاص در بازی برای انتخاب وجود دارد و این قدرت‌ها با پیشرفت در بازی و انجام تعدادی Challenge آزاد می‌شوند. امید است که با باز شدن فروشگاه آنلاین بازی، امکان دادن پول و باز کردن این قابلیت‌ها بدون پیشروی در بازی وجود نداشته باشد.

پتانسیل Deceit بسیار زیاد است. ایده بکر آن بی‌نظیر است و در عمل تا حد زیادی خوب جلوه می‌کند. البته می‌توان گفت مقدار زیادی از جذابیت بازی به تقابل بین بازیکنان مربوط است.

با این‌ وجود نمی‌توان از موارد مثبت آن چشم پوشید. مکانیک‌ها ساده ولی هوشمندانه طراحی ‌شده‌اند که سبب درگیری بین بازیکن‌ها می‌شوند و امتحان دوباره آن را متفاوت می‌کنند حتی اگر با افراد تکراری باشد. امید است با فروش مناسب هم جمعیت بازیکنان بالا برود و هم محتوای بیشتری برای بازی ارائه شود. با این ‌وجود اگر از صحبت کردن با غریبه‌ها نمی‌ترسید و به دنبال تجربه‌ای تازه و بکر در دنیای بازی‌ها هستید، Deceit ارزش امتحان دارد.

نقد و بررسی Deceit