Outriders تازه‌ترین بازی کمپانی People Can Fly است، ولی هیچ چیز تازه‌ای درباره آن وجود ندارد. در نگاه اول بازی ترکیبی از بازی‌های جا افتاده‌ای چون Destiny، Division، Anthem است؛ Looter Shooter با چاشنی سنگرگیری و سبک و سیاق بسیار شبیه به Gears of War ! همین آش شله قلمکار تنها در پیاده‌سازی یکی از المان‌های قرض گرفته خوب عمل کرده و باقی ماجرا نیاز به توضیح بیشتر دارد.
در ابتدا بهتر است به اوضاح و احوال سرورهای بازی اشاره کرد. از زمان انتشار بازی تاکنون نویسنده نقد و بررسی و هیچکدام از دوستانش قادر به اتصال به یکدیگر نبوده‌اند. پس بازی که باید به صورت Co-op و چند نفره بازی می‌شد در انزوا و شاید به طور شانسی با چند شخص غریبه تجربه شده است.
بسته شدن سرورهای بازی برای کاربران ایرانی و یا حتی خاورمیانه‌ای موضوع جدیدی نیست ولی همین محدودیت با انواع و اقسام روش‌های تغییر IP و استفاده از کانکشن‌های کشورهای دیگر هم قادر به دور زدن نشده و حتی خود بازیکنان همسایه سرور هم از اتصال به آن و تجربه چند نفره محروم ماندند. شاید در آینده این مشکل رفع شود، ولی در چند هفته اخیر هیچ پیشرفتی در این شرایط بوجود نیامد و تمامی تجربه بازی به صورت تکنفره با چند مورد اتصال ضعیف به سایرین صورت گرفته است.
گیم‌پلی بازی را می‌توان Shooter-Looter دسته‌بندی کرد، ولی با المان‌های نقش آفرینی! این المان‌های نقش آفرینی چند سالی میشود در تمامی بازی‌های دیجیتال به چشم می‌خورند، اما در اصل هیچ نقش آفرینی پشت آنها نیست و تنها محدود به شخصی‌سازی و انتخاب تصادفی بعضی آپشن‌ها در مقابل دیگری می‌شوند.
پس انتظار تصمیمات و دیالوگ‌های تعیین کننده و آنچنانی نداشته باشید. نقش آفرینی تنها محدود به انتخاب توانایی و قابلیت و لباس و لوازم تزئینی میشود. سیستم سنگرگیری که اولین بار در بازی KillSwitch معرفی شد راه زیادی آمده است. در بازی‌های مثل Gears of War به تعالی رسانده شد، ولی حالا در بازی Outriders شاهد لگدمال شدنش هستیم!
فلسفه سنگر گرفتن در امان ماندن از گزند گلوله‌های دشمن است، ولی Outriders موفق شده است با گنجاندن سیستم بازیابی سلامتی بسیار قوی نقش سنگر را از بازی خود حذف کند! چرا باید چیزی به بازی اضافه کرد در حالیکه بخش بعدی آن را بی‌مصرف می‌کند؟ پس خیالتان راحت باشد چون مانند Serious Sam می‌توانید دور میدان نبرد شلنگ تخته انداخته و دشمنان را گلوله باران کنید.
ترکیب کلاس‌های مختلف و به کارگیری توانایی و قابلیت‌های هرکدام بسیار لذت‌بخش و ارضاء کننده است. مخصوصا اینکه هر کدام از ویژگی و جلوه‌های بصری جذابی برخوردار هستند و ترکیب آن با شلیک اسلحه و همکاری با سایر بازیکنان (این قسمت طبق تخیل نویسنده بازسازی شده است چون او هیچگاه به شخص دیگری متصل نشد!) یکی از نقاط قوت Outriders به شمار می‌رود.
Loot بازی بسیار دست و دلبازانه توضیح میشود، ولی همچنان در بالاترین درجه سختی بعد از ساعت‌ها درگیری و مجادله با دشمنان بزرگ و کوچک شوارک مامان‌دوز سبز رنگی هم نصیب‌تان خواهد شد تا چندان به همین جنبه از بازی هم دلگرم نمانید.
با این حال، در بین سایر المان‌های گیم‌پلی loot تنها موردی است که میتواند نمره قابل قبولی به خود اختصاص دهد. تنوع و ظاهر متفاوت تجهیزاتی که دریافت می‌کنید خود عاملی هستند که درجات سختی بالاتر را تجربه کنید و همیشه اشتیاق بازکردن جعبه سراغ‌تان بیاید.
طراحی مراحل و دشمنان چندان دلچسب و متنوع نیست! درست مثل بازی Serious Sam، سازندگان برای مشغول نگه داشتن بازیکن سیلی از دشمنان را به سویش روانه می‌کنند: حالا تصور کنید در محیط‌های فوق العاده generic و نچسب باید سیل پس از سیل دشمنان تکراری را تیرباران کنید. ویژگی که آن را مدیون بازی‌هایی چون Destiny و Division هستیم: حتی کوچکترین دشمنان هم نیازمند چند خشاب گلوله هستند!
باس‌های قد و نیم‌قد هم بسته به لول‌شان چند وانت یا حتی کمپرسی گلوله میل می‌کنند. لازم به ذکر است صداگذاری اسلحه‌ها و کلیت ماجرا هم در ضعیف‌ترین سطح خود قرار دارد و صدای شلیک اسلحه به جای ایجاد حس خطر و تعلیق بیشتر شبیه به عملیات ساختمانی و یا حتی آشپزی است. موسیقی متن هم در حالت کما به سر می‌برد و به جز چند صحنه از پرده روایت بیرون است.
در بین همه این ایرادات داستان و شخصیت پردازی میخ آخر را به تابوت بازی می‌زند. شخصیت‌های نچسب و کلیشه‌ای، با دیالوگ‌های meh و نخ‌نما جایی برای نفس کشیدن نمی‌گذارند. Outriders ایده‌های خوب و جذابی ارائه می‌کند، اما آنچه در خیال خود می‌بافید با آنچه تجربه خواهید کرد هیچ توازنی ندارد و در آخر هیچ حس موفقیت و دستاوردی باقی نمی‌گذارد.
صداپیشگی معمولی و نبود جذبه در شخصیت اصلی هم اوضاع را وخیم‌تر می‌کند: بعضی اوقات حس می‌کنید در حال تماشای استریم شخص دیگری هستید، چون به قدری همه چیز تکراری و دور از توجه شما اتفاق می‌افتد که هیچ حس درگیری ایجاد نمی‌شود.
Outriders ایده جالبی دارد ولی با تقلید بیش از حد از عناوینی چون Destiny و Gears of War و عمق ندادن به بخش‌های مختلف گیم‌پلی، تجربه‌ای بسیار تکراری و خسته کننده ارائه می‌کند. همین مساله در کنار مشکلات عدیده بازی در هنگام عرضه و بلوکه کردن بازیکنان ایرانی از سرورهایش، بیشتر به درد پر کردن جرز دیوار دستشویی پارک‌های خالی از سکنه می‌خورد: نه چیز جدیدی برای عرضه دارد و نه آنچه عرضه می‌کند ارزشش را دارد.
نقد و بررسی بازی Outriders روی PS4 و بر اساس نسخه ارسالی ناشر انجام گرفته.
Outriders Review
برخی نکات برجسته و قابل ذکر در بازی
ندارد!!! بیایید در نادیده گرفتن این بازی دست به دست هم بدهیم تا هر چه زودتر از یادها پاک شود!
اوت رایدرز همین که روز اول اومد روی گیمپس بنظر من یه نقطه خیلی مثبتی برای بازی بود حتی اگه از نظر شما نداشته نکته مثبتی بازی نداشته :))
البته واقعا بازی خوبی نبود، یه نکته خیلی سطحیش این بود که میخواستی از یه جا بپری یهو کاتسین میخورن در حد 2 ثانیه….!بعد دوباره ادامه
سلام و خسته نباشید بابت نقد
خواستم بپرسم بلوکه کردن کاربران ایرانی هم جزو نقاط ضعف بازی درنظر گرفتین?
حالا بقیه نکات و ایرادات بازی باز قابل هضمن ولی این نه
راجب داستان بازی هم کاش بیشتر توضیح میدادین که ایراداتش چیا هستن ولی دریغ از یک خط توضیح
ی مورد آخر اینکه اگه میشه تو نقدتون ی مقدار جزئی نگری هم داشته باشین همش کلی نگری نباشه
درکل ممنون از شما و آقا میثم ک همچنان سایتو زنده نگه داشتین
امیدوارم از کامنتم دلخور نشده باشین
به نظر من هم بن بودن کاربران ایرانی نقطه ی منفی محسوب نمیشه. :))
شاید نویسنده بد بودن بازی کلافه ش کرده و این رو هم بولد کرده.
نمیدونم آرش خودش میتونه دقیق تر توضیح بده.
ولیکن هیچ چیزی از بد بودن بازی کم نمیکنه.
هیچ کامنتی دلخوری نمیاره. مگر توش توهین باشه.
سلام میثم داداش سنگ کلیت چطوره دلم واسه وی جی مگ من تنگ شده بود
چاکرم. کدومش؟ 8 سال پیشیه؟ 4 سال پیشیه یا سال پیشیه یا امسالیه؟ :))))
3 تای قبلی سنگ شکن شد. جدید دارم براتون. ایشالا واکسن بزنم میرم سنگ شکن مجدد
دم شما گرم