مقاله

بودجه دولتی را خرج تولید محصولات نازل نکنید

بودجه دولتی

بودجه دولتی را خرج تولید محصولات نازل نکنید

محمد طالبیان – روزنامه هفته صبح 

کافی‌ست نگاهی به عملکرد بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای طی چند سال اخیر کنید تا متوجه شوید، این سازمان تاکنون با بودجه دولتی کاری جز انتشار خبر و برگزاری مراسم‌های مختلف انجام نداده است. اکنون چند سالی است که بنیاد به عنوان اصلی‌ترین نهاد مرتبط به بازی‌های ویدئویی در کشورمان فعالیت می‌کند؛ اما نتیجه ‌این فعالیت چه بوده؟ بررسی تولیدات به خصوص چند سال اخیر در حوزه بازی‌های ویدئویی کشور به خوبی نشان می‌دهد که حمایت‌های بنیاد هیچ نتیجه‌ای در بر نداشته. اکنون سال‌هاست که جامعه مخاطب بازی‌های ویدئویی در کشور انتظار محصولی با کیفیت را دارند اما عملا چیزی عایدشان نشده. از سوی دیگر کافی‌ست به آثار مستقل صنعت بازی کشورمان نگاه کنیم. تنها آنهایی موفق به ارائه محصولی بر اساس استاندارد‌های جهانی شده‌اند که به صورت مستقل کار کرده و هیچ ارتباطی به بنیاد نداشته‌اند. نکته قابل توجه ‌این است که اکثر این دسته از تولیدکننده‌ها سعی در برقراری ارتباط با بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای داشته‌اند اما عملا ناموفق بوده یا با رفتار این سازمان تصمیم گرفته‌اند، هدف خود را بازار‌های خارجی قرار دهند. شاید بسیاری از بازی‌های تولید شده در کشور در بازار‌های غربی موفق ظاهر شده باشند اما آیا این کمکی به صنعت داخلی کرده؟ آیا از تولیدکننده‌های موفق در زمینه تدریس و به اشتراک‌گذاری تجربیات استفاده شده؟ جواب این سوال‌ها بدون هیچ شکی منفی است.

با بررسی اعضای انستیتوی آموزش ساخت بازی بنیاد به خوبی می‌توان به ‌این نکته پی برد که اصولا اگر ازروابط ویژه‌ای دارید می‌توانید جایی در بنیاد برای خود متصور شوید. اگر هم از ابتدا در تیم اصلی قرار نداشتید یا ارتباطی خاص با بنیاد ندارید، بهتر است به همان بازارهای خارجی و کسب موفقیت در آنها مشغول شوید. حتی اگر امیدی به کسب جایزه یا تبدیل شدن به سازنده برتر دارید هم اشتباه می‌کنید. اگر عضوی از خانواده داخلی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای نیستید، در نتیجه جایی در جشنواره‌های این سازمان ندارید. اما اگر ازشرایط ویژه دارید، خیالتان فعلا راحت باشد. شما در حال حاضر با ساخت هر محصول نازل و بی‌کیفیتی فرصت دریافت کمک‌های مالی و کسب جوایز مختلف را در اختیار دارید. اینکه می‌گوییم نازل یعنی نازل. تنها این لغت است که می‌تواند به خوبی سطح کیفی تولیدات داخلی به خصوص وابسته به بنیاد را نشان دهد. مسئولین سال‌هاست با این سوال درگیر هستند که چرا مخاطب ایرانی به محصول ایرانی در این حوزه توجه نمی‌کند. مسئولین حاضر در زمینه بازی‌های ویدئویی این صنعت را با صنعت تولید خودروی کشور اشتباه گرفته‌اند. تنها توجیه موجود برای تولیدات بی‌کیفیت حاضر در بازار خودرو و اجازه ندادن به حضور تولیدات خارجی (به راحتی) نجات کارخانه‌هایی است که در این صنعت مشغول به تولید اتومبیل هستند.

مسئولین بنیاد به جای حمایت و تلاش در رسیدن به محصول با کیفیت سعی دارند، راه رسیدن تولیدات خارجی را بگیرند تا مخاطب به اجبار به سراغ بازی‌های نازل آنها برود. بله درست است که قانون کپی رایت و نظارت باید روی واردات خارجی وجود داشته باشد اما آیا راه فعلی برای اعمال آن درست است؟ سال‌ها پیش با تشکیل بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای نظام رده‌بندی سنی« اسرا» نیز به وجود آمد. به‌این مسئله کار نداریم که اصول درجه بندی سنی در ایران به درستی انجام می‌شود یا نه اما آیا این نظام رده‌بندی سنی کارآمد است؟ نظارتی بر انجام آن وجود دارد؟ جواب این سوال‌ها هم منفی است.

هر خریداری با هر سنی در بازار فعلی می‌تواند به راحتی محصول مورد نظر را بدون نظارت لازم خریداری کند. بنیاد تنها این ساز و کار را به وجود آورده تا انتشار بازی به صورت مجاز را از کانال خود عبور دهد. درآمدی که از فروش هولوگرام بازی‌های مثلا مجاز به دست می‌آید خرج چه چیزی می‌شود؟ درست حدس زدید، خرج همان بازی‌های نازلی می‌شود که هیچ کودک، نوجوان، جوان و حتی فرد متاهلی (طبق رده‌بندی سنی بنیاد) حتی یک ثانیه برای نگاه کردن به آن وقت تلف نمی‌کند.

GEM-7 sobh

دانلود نسخه pdf این مقاله در روزنامه 7 صبح

محمد طالبیان

محمد طالبیان

7 نظر

برای ارسال نظرتان اینجا کلیک کنید

سه × 5 =

  • با بخشی از متن موافقم چون تجربه یک پروژه مستقل از بنیاد را داشته ایم. و بخشی نه
    بازی مستقل پروانه به رای داوران بنیاد بازی سال ایران شد!
    و البته بخشی از این نقد وارد به تمامی دستگاه های دولتی است نه فقط بنیاد
    مشکل اصلی ما در بخش فنی تولید و یا عدم حمایت بنیاد نبوده
    مشکل اصلی در بخش تبلیغات و توزیع بود. ما در ایران یک محصول استاندارد تولید کردیم که در خارج از کشور با کارهای خارجی خوب رقابت کرد. پس تولید کننده های داخل میتونند تولید خوب داشته باشند
    این زمینه هنوز صنعت نشده و چرخه درست خود را پیدا نکرده
    در کنار تمام محصولات بد کارهای خوبی هم تولید شده. انتظار خوب بودن تمامی تولیدات و کوبیدن تمامی تولیدات داخل واقعا جوانمردانه نیست. بنیاد ضعف کم نداره
    ولی کسی که نقد میکنه راهکار هم ارائه میده
    نه این که بکوبه بعد بشینه کنار بگه درستش کنید

    • حرف شما کاملا درسته. منتقد باید راهکار ارائه بده.

      ولی نه لزوما همه منتقدها.
      بعضی وقتا هست که شما میبینی که طرف مقابلت داره اشتباه کاری رو انجام میده و روی اون هم تاکید داره. به صرف اینکه نمیتونی راه بهتری پیش نهاد بدی باید بشینی و نگاه کنی که اون کار اشتباهش رو ادامه بده؟؟؟
      خیر. میتونی بهش تذکر بدی که کارت اشتباهه. اگر نمیتونی درستشو انجام بدی حداقل غلطش رو هم انجام نده.
      نمیشه که با بودجه دولتی و تاکید میکنم بیت المال انقدر آزمون و خطا کرد. آزمون و خطایی که نتیجه ای هم نداره. و گذشتگان انجام دادن.
      الان که 200سال پیش نیست که همه چیز رو خودمون امتحان کنیم. اگر از تجربیات خارجی ها و متد روز استفاده نکنیم عقب می افتیم.
      حالا سوال اینجاست که فرض کنیم پیشنهاد هم دادیم:

      ولی واقعا فضای کنونی دستگاه های دولتی (در اینجا بنیاد ملی و بالا دستی های اونها که به گیم نظارت دارن) پذیرای راهکارهای ما و شما و منتقدین هست؟؟
      آیا تجارب و عواقب کمی دیده شده از این روند ضعیف در این چند ساله؟ و خود اینجا راه حل نیست که کار اشتباه تکرار نشه؟
      آیا کسانی که روی کار میان گوش شنوایی برای انجام کارهای لازمه دارن؟
      آیا به غیر از چند نفرشون که شاید کمتر از انگشتان یک دست هستند، الباقی سواد و قدرک درک در مورد منطقه ای که در اختیارشون هست و موقعیتی رو که توش هستن رو دارن؟
      آیا شخصی سازی و از ارگان بالاتر دستور اومدن اجازه کار کرد سالم و راحت و اجرایی کردن تفکرات و پیشنهادات اهل فن رو به اونها میده؟

      پیچیده نگاه کردن به قضایا کار درستی نیست ولی ساده انگاری این مسائل هم درست نیست.
      هم شما و هم من میدونیم که این ره که همگی میرویم و با این تفکرات به ترکستان است.
      پس بزاریم منتقدا نقدشون رو بکنن. و اونها هم کارشون رو بکنن.
      چون هم منتقدا دارن حرص الکی میخورن و الکی دلشون برای این مملکت و ساختار فرهنگیش میسوزه و هم دست اندرکاران به غیر حقوق ماهیانه شون و خورد و خوراکشون و رفاهشون و پر کردن رزومشون با کارهایی که بالا دستی هاشون دوست دارن، به چیز دیگه ای فکر نمیکنن. و هم ما گیمرها الکی وقت و ذهنمون رو با این مسائل در گیر میکنیم.