نقد و بررسی بازی Shadow of the Colossus

نزدیک به سیزده سال از عرضه اولیه Shadow of the Colossus می‌گذرد، اثری که در مدت زمان کوتاهی به موفقیت دست پیدا کرد و در بین گیمر‌ها به نمادی از کنسول PS2 تبدیل شد. این در حالی بود که این اثر تنها در پایان عمر چند ساله کنسول افسانه‌ای سونی منتشر شده بود.

این عنوان پیش‌تر نیز یک بار در سال 2011 با افزایش وضوح تصویر به صورت HD برای PS3 منتشر شده بود اما حالا نسخه بازسازی شده کامل این بازی به خصوص در قسمت گرافیکی مدتی است که برای PS4 در دسترس قرار گرفته است. Shadow of the Colossus می‌تواند به راحتی جز آثاری باشد که با یکبار تجربه آن تا آخر عمرتان آن را به یاد داشته باشید. با نقد و بررسی بازی Shadow of the Colossus همراه وی جی مگ باشید.

داستان Shadow of the Colossus در مورد سفر شخصیتی به نام Wander به سرزمینی ممنوعه است. سفری که صرفا برای بازگرداندن یک خدمت‌کار به نام Mono به زندگی انجام می‌شود. در حالی که اطلاعات زیادی از پس زمینه داستانی هیچکدام از این دو شخصیت به صورت واضح وجود ندارد اما در ابتدا این اثر مشخص می‌شود که Mono به خاطر سرنوشت طلسم شده‌اش، قربانی و در انتها کشته شده.

Wander نیز با دزدیدن یک شمشیر باستانی که قدرت خاصی دارد به سرزمین ممنوعه سفر کرده تا با کمک موجودی به نام Dormin بتواند Mono را به زندگی بازگرداند. در ابتدا بازی Dormin از Wander  می‌خواهد که برای بازگرداندن Mono به زندگی باید 16 باس که با نام Colossi شناخته می‌شوند را نابود کند. Wander نیز بدین صورت سفر طولانی خود را آغاز می‌کند.

چند شخصیت دیگر مثل Lord Emon در بازی و داستان حضور دارند گرچه شخصیت‌های اصلی این بازی بدون شک Wander و اسب با وفایش Agro و البته Dormin خواهند بود. صحبت بیشتر در مورد داستان زیبای Shadow of the Colossus جایز نیست چون باعث فاش شدن نکات داستانی خواهد شد اما باید بگوییم که عنصر اصلی موفقیت این بازی در واقع داستانی است که به صورت کاملا زیر پوستی به گیمر القا می‌شود.

از همان لحظه ابتدایی و ورود Wander به سرزمین ممنوعه همراه با جسم بی جان Mono و البته Agro، بازی به گیمر پیامی محکم ارائه می‌کند. گیمر بدون رد و بدل شدن دیالوگی خاص می‌فهمد که سفر طولانی همراه با پستی و بلندی‌های زیاد در انتظارش است. روایت داستان به گونه‌ای شکل می‌گیرد که گیمر همیشه منتظر اتفاق خاصی است تا شاید از این دنیای پر رمز و راز، نکته جدیدی را دریافت کند.

در طول بازی Wander با هیچ شخصیت دیگری روبرو نمی شود و در سرزمین ممنوعه نیز تنها شانزده Colossi مختلف منتظر او هستند. در حالت کلی گیم‌پلی Shadow of the Colossus برای اثری که بیش از سیزده سال از عرضه آن می‌گذرد قابل قبول است. کلیت گیم‌پلی شبیه به یک بازی ماجراجویی است اما خبری از دانجن‌ها و شهر‌های مختلف برای پیشروی نیست.

دنیای این بازی به صورت کاملا جهان‌باز طراحی شده اما دسترسی به Colossiهای مختلف و البته مبارزه با آنها توسط Dormin برای Wander تعیین می‌شود. سادگی در Shadow of the Colossus به جایی می‌رسد که جز دیالوگ‌های بسیار مبهم Dormin راهنمایی خاصی به گیمر برای پیدا کردن Colossi مورد نظر می‌شود. البته Wander با بالا گرفتن شمشیر خود می‌تواند مکان تقریبی حضور Colossi مورد نظر خود را پیدا کند.

همانطور که مشخص است مبارزه مستقیم با باس‌های عظیم الجثه این بازی انتخاب عاقلانه نیست و گیمر باید به شیوه‌ای دیگر با آنها مبارزه کند. تقریبا قسمت‌های خاصی از بدن همه باس‌ها حاضر در بازی از مو تشکیل شده که از طریق آنها Wander می‌تواند به قسمت‌های مختلف بدن آنها دسترسی پیدا کند. هر باس نقاط ضعف خاصی برای نابود شدن دارد اما دسترسی به آنها همیشه راحت نیست.

دو باس اول حاضر در بازی به نوعی مراحل آموزشی به شمار می‌روند و گیمر می‌تواند مکانیزم کلی بازی را یاد بگیرد چون در واقع هیچ راهنمایی برای گیم‌پلی در Shadow of the Colossus وجود ندارد. به خاطر اندازه بزرگ باس‌ها آنها معمولا متوجه حضور Wander نمی‌شوند و گیمر باید با حرکات خاص و یا تیر‌اندازی به سمت آنها با تیر و کمان، توجه آنها را جلب کند.

در این صورت چشم باس‌ها تغییر رنگ می‌دهد. برای راحت شدن اینکه آیا باس متوجه حضور شما شده، کافی است که به رنگ چراغ Dualshock 4 توجه کنید. مبارزه با هر باس مکانیزم و البته استراتژی خاص خود را دارد. حمله به نقاط ضعف آنها تنها نکته مشترک تمام باس‌ها است اما رسیدن به این نقاط ضعف برای هر باس به استراتژی جدا نیاز دارد.

این استراتژی به صورت آهسته در طول مبارزه برای شما مشخص می‌شود اما باید به سرنخ‌هایی که در محیط مبارزه و بدن باس وجود دارند به دقت توجه کنید. مبارزه با باس‌ها در این بازی به حدی خوب و لذت بخش طراحی شدند که در یک دهه اخیر بازی‌های بسیار زیادی مثل Castlevania Lords of Shadow از آن تقلید کرده بودند. گیم‌پلی در Shadow of the Colossus نه نیازی به استفاده از المان‌های نقش‌آفرینی دارد و نه نیاز به پیاده‌سازی سیستم Talent.

گیم‌پلی این اثر در اوج سادگی، می‌تواند پیچیدگی فراوانی برای مبارزه با هر باس داشته باشد. این نکته‌ای است که Shadow of The Colossus را با تمام بازی‌های دیگر متمایز می‌کند. البته مشکلاتی نیز در قسمت گیم‌پلی وجود دارد که می‌تواند برخی از اوقات لذت بازی را کاهش دهد. اول از همه باید به مشکلات دوربین اشاره کنیم. دوربین با استاندارد‌های امروز بازی‌های سوم شخص فاصله بسیار زیادی دارد.

تغییرات خودسرانه دوربین در حالی که چند ثانیه تلاش می‌کنید تا آن را در حالت دلخواه خود در مبارزه قرار دهید، بسیار طاقت‌فرسا است. با توجه به تغییرات قرارگیری دوربین به صورت خودکار، ممکن است در مبارزه با یک باس با مشکلات زیادی از لحاظ بصری روبرو شوید. نکته دوم در مورد Agro اسب شخصیت اصلی است.

در دوست داشتی بودن Agro شکی نیست اما در مقام مقایسه با اسب‌های حاضر در دنیای بازی‌ها مثل The Witcher 3 باید بگوییم که کنترل Agro در برخی از اوقات به اعصاب پولادین نیاز دارد. معمولا عدم کنترل خوب روی دوربین در فضا‌های بسته باعث می‌شود تا کنترل گیمر روی Agro بسیار پایین باشد. همچنین حرکت سریع با اسب در محیط‌های بسته تقریبا غیر ممکن است.

شروع دویدن سریع با اسب نیازمند اجرا Stunt‌های خاص است. در حالی که سختی زیادی برای انجام اینکار وجود ندارد اما اگر در سر راه و در نزدیکی Agro مانعی وجود داشته باشد ممکن است او حرکت نکرده و یا با رسیدن به مانع جهت را عوض کرده و سرعت را کاهش دهد. همچنین عدم کنترل خوب روی دوربین می‌تواند باعث شود در برخی از باس‌ها که به کمک Agro نیاز دارد با مشکلاتی خاص روبرو شوید.

نکته دیگر که می‌تواند بسیارآزار دهنده باشد این است که در بسیاری از مواقع حتی وقتی که در کنار Agro هستید با زدن دکمه مورد نظر Wander سوار اسب خودش نمی‌شود و باید با تغییر دادن جای Wander یا پرش روی اسب این مشکل را حل کنید.

با توجه به اینکه نسخه بازسازی شده Shadow of the Colossus برای PS4 و البته PS4 Pro منتشر شده است، انتظار زیادی از بخش گرافیکی وجود داشت. بازسازی این اثر توسط Bluepoint Games انجام شده که قبلا امتحان خود را در زمینه بازسازی و پورت بازی‌ها پس داده است. بدون شک از اولین لحظه حضور در محیط بازی، گرافیک چشم نواز آن گیمر را میخکوب خواهد کرد.

طراحی محیط، دنیا، شخصیت‌ Wander و البته Agro می‌توانند به خصوص برای هواداران قدیمی، یادآور خاطراتی بسیار خوب باشند البته با ظاهری بسیار زیبا و دوست داشتنی. دنیای Shadow of the Colossus با بازسازی Bluepoint Games ظاهری تازه به گیمر ارائه می‌کند. نور پردازی، سایه‌ها، کیفیت بافت‌ها، انیمیشن‌ها و … همگی عالی پیاده‌سازی شده‌اند.

عدم وجود HUD به صورت سنتی نیز باعث شده تا بازی حالتی سینمایی داشته باشد. در قسمت صدا نیز از موسیقی نسخه اصلی استفاده شده است. با توجه به بزرگی دنیای Shadow of the Colossus در بسیاری از نقاط نقشه موسیقی خاصی پخش نمی‌شود که باعث می‌شود گیمر بیش از پیش به تنهایی خویش در سرزمین ممنوعه پی ببرد.

گرچه در مواجه و البته مبارزه با Colossi مختلف موسیقی بازی به شدت خودنمایی کرده و حس سینمایی بودن را افزایش می‌دهد. در ساخت این اثر از زبان ساختگی استفاده شده است. Fumito Ueda در بازی‌های دیگر خود مثل ICO و The Last Guardian نیز از زبان‌های ساختگی استفاده کرده است.

با توجه به زبان ساختگی، دوبله نیز به طرز عجیبی جالب به نظر می‌رسد و گیمر را به سمت خود جذب می‌کند. از صدای عجیب و غریب Dormin تا صدا زدن‌های Agro توسط Wander همگی نکات کوچکی هستند که اثری بزرگ روی ذهن گیمر خواهند داشت.

Shadow of the Colossus یکی از بهترین بازی‌های تاریخ است. بسیاری از بازی‌ها در چند سال اخیر از این اثر در قسمت‌های مختلف الهام گرفتند و بسیاری نیز تلاش کردند تا شبیه آن باشند اما این اثر می‌تواند تجربه‌ای خاص باشد که تا همیشه در ذهن‌ گیمر‌ها باقی خواهند ماند. گیم‌پلی متفاوت، طراحی عالی دنیا و مبارزات و گرافیک بسیار خوب در این بازی می‌تواند هر گیمری را به سمت خود جذب کند.

نقد و بررسی بازی Shadow of the Colossus