نقد و بررسی SOULCALIBUR 6

شاید با واژه کامبک در  فوتبال یا بازگشت بعد از شکست آشنا باشید ولی مطمئنا تا به حال این واژه را در دنیای بازی های ویدئویی نشنیده‌اید. این شاید بهترین واژه‌ای باشد که می‌توان برای بازی Soulcalibur 6 به کار برد. بازی‌ای که اگر تعدادی از ایرادهای کوچک را در آن نمی‌دیدم می‌توانستیم این نسخه را به عنوان بهترین بازی مجموعه بدانیم. با نقد و بررسی بازی Soulcalibur 6 همراه وی جی مگ باشید. (Soulcalibur 6 Review)

معمولا از بازی های فایتینگ چه توقعی می‌توان داشت؟ روان بودن؟ سریع بود؟ پویا بودن؟ گرافیک خوب؟ شخصیت‌های متنوع؟ همه موارد بالا را در Soulcalibur 6 می‌توانید یک جا داشته باشید. هنگامی که بازی را آغاز می‌کنید و در همان نگاه اول چیزی که باعث می‌شود کمی از بازی دلزده شوید منوی ساده و کاملا خطی و قدیمی بازی ست. یک منوی ساده و بدون هیچ جذابیت بصری ولی در ادامه متوجه خواهید شد که این منوی ساده بهترین انتخاب برای این بازی‌ست و تلفیق بسیار موفق RPG و Fighting چیزی بیشتر از این نمی‌طلبد. بازی به مانند تمام آثار ژانر فایتینگ در سه بخش اصلی دنبال می‌شود. بخش تک نفره و دونفره و آنلاین. و هرکدام از این بخش‌ها به خوبی و کاملا به درستی پیاده سازی شده‌اند.

شاید یکی از جذابیت‌های بازی‌های فایتینگ دانستن بیوگرافی شخصیت‌های بازی باشد. این نکته چیزی‌ست که بسیاری از گیمرها را به خود جلب می‌کند. سازندگان Soulcalibur 6 به خوبی به این نکته اشراف داشته اند و با طراحی دو قسمت متفاوت در بخش تک نفره بسیار موفق عمل کرده‌اند و همین مورد یکی از نقاط قوت و برگ برنده این بازیست. سازندگان در بخش تک نفره  با قرار دادن Mission: Libra of Soul  و Story: Soul Chronicles توانسته‌اند بهترین خط  روایت داستانی را ایجاد کنند.

بخش Libra of Soul در بازی طوری پیاده سازی شده که اگر تمامی مراحل جانبی را هم بخواهید پشت سر بگذارید چیزی حدود 100 ساعت گیم پلی پیش روی شما قرار می‌دهد و این بخش همان Hook (قلاب) بازی است که شما را گیر می‌اندازد. در Libra of Soul با ساخت یک شخصیت و شروع بازی به صورت داستان دنباله‌دار وارد بازی می‌شوید و متوجه می‌شوید که به خوبی داستان تمام کرکترهای موجود در بازی بسیار جالب و دیدنی به یکدیگر ربط داده شده‌اند و نبرد خیر و شر را به خوبی می‌توانید در این بخش مشاهده کنید. همچنین قرار دادن المان‌های RPG  در این بخش آنقدر به خوبی با یک بازی فایتینگ هماهنگ شده است که به راحتی شما را مجبور به دست و پنجه نرم کردن با آنها می‌کند و بعد از چندین ساعت متوجه خواهید شد که چقدر به آن برای ادامه داستان و پیشروی وابسته هستید.

علاوه بر Mission: Libra of Soul  بخش داستانی Story: Soul Chronicles نیز در بازی وجود دارد که برای هر شخصیت در بازی داستانی تعریف شده است و علاوه بر بخش Libra of Soul در اینجا نیست هر شخصیت داستان خاص خودش را دارد. شاید بهترین پیچیدگی خط داستانی در بازی‌های فایتینگ در چند سال اخیر را در این بازی مشاهده کنید. البته در برخی موارد سازندگان دچار زیاده گویی نیز شده‌اند ولی به طور کلی بسیار در این مورد موفق عمل کرده‌اند.

مسلما از یک بازی فایتینگ نباید همانند یک بازی اکشن نقش آفرینی همانند The Witcher توقع داشته باشید اما بخش کرکتر سازی و کاستوم کردن و شخصی سازی بازی آنقدر جذاب و دیدنی است که به تنهایی ساعت‌های زیادی را در آن صرف کنید تا شخصیت‌های خودتان را بسازید. تقریبا تمام تیره‌ها و نژادها و تمامی رنگ‌ها و لباس‌ها و تمامی سبک‌های رزمی و  بسیاری موارد دیگر را در بخش شخصی سازی خواهید یافت. قابلیت ساخت چندین شخصیت و استفاده از آنها در طول جریان بازی و یا انتخاب آنها در هنگام بازی‌های آنلاین با هر روش و سبک و رنگ و طرحی حس بسیار جذابی به مخاطب القا می‌کند که شاید در هیچ بازی فایتینگ دیگری همانند آن را پیدا نکنید.  این بخش آنقدر سرگرم کننده است که در بسیاری از مبارزات می خواهید با شخصیت ساخته شده توسط خودتان بازی کنید و نوع اسلحه و سبک مبارزه‌ای که برای آن انتخاب کرده‌اید کاملا به شما حس خوبی را منتقل می‌کند. البته با وجود کاراکترهای اصلی بسیار متفاوت و جذاب در بازی  دست شما برای انتخاب باز است و سازندگان با بخش شخصی سازی بیش از حد دست شما را باز گذاشته اند.

شخصیت‌های اصلی بازی همان شخصیت‌های نام آشنا و دوست داشتنی قدیمی هستند و در این میان شخصیت اصلی بازی The Witcher یعنی Geralt نیز به بازی اضافه شده که سبک مبارزه خاص خودش را نیز به این بازی آورده است. مبارزات بسیار سریع و نفس‌گیر که در درجات بالاتر دقت بالایی را می‌طلبد. هر شخصیت با داشتن قابلیت‌های مختلف نسبت به دیگری برتری دارد و بسته به سلاحی که دارد دارای سرعت یا قدرت است. در ابتدای بازی تصور می‌کنید که بالانس بین کاراکترها ایراد دارد و شخصیت‌هایی که سرعت بالاتری دارند می‌توانند به راحتی برنده مبارزات شوند ولی به مرور متوجه خواهید شد که بالانس بازی به شدت موفق و عمل کرده و خوب است و هیچ شخصیتی به راحتی مغلوب نمی‌شود. تعادل بین سرعت و قدرت و میزان صدمه‌ای که هر سلاح می‌زند باعث می‌شود که بعد از یادگیری عملکرد هر شخصیت به راحتی با آن به مبارزه بپردازید اما صبر کنید. اینجا این سوال پیش می آید که آیا در این بازی باید تمرین زیادی داشت تا از پیروزی لذت برد؟ جواب قطعا خیر است.

بازی به گونه ای طراحی شده که افراد مبتدی به راحتی و با انجام چند مبارزه و انتخاب کاراکتر و سلاح مورد نظرش به راحتی می‌تواند روی برد خودش حساب کند و لذت مبارزات را بچشد. قرار دادن بخش Critical Edge  و همچنین Reversal Edge در بازی این امکان را به هر گیمر تازه کاری می‌دهد که بتواند با حریفان حرفه‌ای تر نیز بازی کند و حتی بر آنان غلبه کند. البته قابلیت Reversal Edge  در نسخه اولیه بازی که در سال 1996 عرضه شد وجود داشت. حالت سنگ کاغذ قیچی گونه Reversal Edge نسبت به 22 سال پیش بسیار بهتر و تکمیل‌تر شده و کاملا در راستای گیم پلی قرار دارد. لودینگ‌های سریع بازی در بخش دو‌ نفره و آرکید به شما کمک می‌کند تا درگیر بازی بمانید و شما را از درگیری دور نخواهد کرد. ایرادی که به Tekken در آخرین نسخه بسیار گرفته می‌شود و در این بازی اصلا حضور ندارد.

در بخش Libra of Soul به واسطه درگیر شدن در خرید و فروش سلاح‌ها و انواع آپگریدها و  همچنین لوت‌هایی که بعد از برد به دست می‌آورید شما را مجبور خواهد کرد کار با تمامی اسلحه‌ها را تا اندازه‌ای بلد باشید تا بتوانید از همه آنها استفاده کنید. در بخش آنلاین بازی نیز همین‌ گونه است و شاید در مقابل هر شخصی که قرار میگیرید مجبور باشید سلاح ها و یا کاراکترهای مختلفی را استفاده کنید. یکی از نکات ضعیف و اعصاب خرد کن بازی در بخش Libra of Soul خودنمایی میکند و آن نحوه روایت داستان بازی‌ست که با نمایش عکس و نوشته کاراکترها جلوی عکسشان خودنمایی می‌کند و بد تر از آن حالت نوبتی گونه نمایش آن است که به واقع از روند سریع زد و خرد بازی در این بخش می‌کاهد.

همچنین به واسطه عدم وجود میان پرده‌های سینماتیک و گرافیکی در بخش Story روایت‌های داستانی بسیار پایین‌تر از حد بازی جلوه می‌کنند. فقط گاهی در هر دو بخش شاهد نمایش میان‌ پرده‌های سینماتیک آن هم بسیار محدود هستیم که آنچنان تاثیری ندارند. مثل صحنه‌ای گه برای اولین بار Geralt در Libra of soul نشان داده می‌شود و این شاید بدترین ضعف بازی باشد. از ضعف‌های دیگر بازی استفاده سازندگان از کلید های A و B و G و K به جای کلیدهای اصلی کنسول‌هاست و این مطلب در ابتدای کار و برای شناخت تکنیک‌ها و تمرین‌ها شما را قطعا به درد سر خواهد انداخت. شاید استفاده از فرمول‌های ثابت و استفاده از کلیدهای اصلی هر پلتفرم بازخورد بهتری را داشت.

یکی دیگر از نکات منفی بازی نبود هیچ صوتی به جز صدای موزیک در بخش Libra of Soul است. بخشی که بار سنگینی از موفقیت این قسمت را می‌کشد ولی در این ناحیه دچار ضعف است و 100 البته با توجه به ساختار ضعیف نحوه روایت داستان در این بخش صدا گذاری روی کاراکترها نیز بی معنی می‌شد. البته سازندگان با قرار دادن یک نقشه بزرگ از دنیای کشف شده در قرن شانزدهم که ایران و خاورمیانه هم در آن جای دارند و در بازی نیز در گیر میشوند ضعف‌های این بخش را پوشانده اند. “توجه داشته باشید که قاره آمریکا در اواخر قرن پانزدهم کشف شد ولی هنوز در نقشه‌های سنتی آن زمان و تا قرن هفدهم قرار نگرفته بود.” شاید گرافیک در بخش روایت داستانی و یا در Libra of Soul بسیار ساده باشد و شما با یک طراحی ساده روبرو باشید و میان پرده‌های ساده‌تری که به صورت عکس‌های نقاشی شده داستان را روایت می‌کنند، اما درون خود بازی و در مبارزات چیز دیگری منتظر شماست.

موتور آنریل انجین 4 که این روزها برای اکثر بازی‌های فایتینگ استفاده می‌شود به خوبی توسط سازندگان استفاده شده است و  روان بودن گرافیکی بازی شاهدی بر این مورد است. بازی روی حالت 60 فریم بر ثانیه و در حداکثر توان اجرا می‌شود و شاید ریزترین جزئیات نورپردازی در بازی هستیم. البته که در نگاه اول محیط اطراف و زوایای دور دست کمی زشت و تار به نظر می‌رسند ولی استفاده از تکنیک‌های گرافیکی موجود در آنریل انجین 4 و همچنین نورپردازی‌های بسیار زیبا و سنگین این بازی فضا را برای یک مبارزه جذاب به بهترین نحو آماده می‌کند. البته وجود ضعف در جزئیات محیطی در این بازی را به هیچ عنوان نمی‌توان نادیده گرفت و در قیاس با بازی های هم سبک و سیاق باید به ضعف آن اقرار کرد. محیط‌های متنوع همراه با موسیقی های خوب و قابل قبولی که در بازی هستند همگی کمک خواهند کرد که تجربه بهتری را در میدان مبارزه داشته باشید.

اکشن بسیار سریع و درگیر کننده این بازی که گاهی به شما گوشزد می‌کند نباید همیشه حمله کرد و دفاع هم لازم است، به همراه موسیقی مناسب و کاراکترهای جذاب و سلاح هایی که هر کدام دنیایی از تکنیک را برای شخصیت شما به همراه می‌آورد و بخش داستانی منطبق با گیم پلی و بسیاری از موارد دیگر تجربه‌ای بسیار خوب از این بازی را در اختیار گیمر قرار می‌دهد. به جرات می‌توان گفت اگر ضعف‌های کوچکی که در بازی دیده می‌شود نبودند این بازی بهترین نسخه از مجموعه SoulCalibur می‌بود که البته با توجه به پیشرفت چشمگیر آن نسبت به گذشته حتی گفتن بهترین نسخه پر بیراه نیست. یک سافت ریبوت از مجموعه Soulcalbur که شما را با دنیایی از نور و رنگ و سرگرمی وارد دنیای فایتینگ و خشونت می‌کند. شاید بهترین کامبک در دنیای بازی های ویدئویی.