داستان Dark Souls 2

«در گذشته‌های دور، در سرزمینی که در شمال با دیوار محاصره شده بود، یک پادشاه حکومتی بسیار قدرتمند درست کرد. من فکر می‌کنم که به این سرزمین Drangeleic گفته می‌شد. شاید با این سرزمین آشنا باشی؟ نه، چرا باید با این سرزمین آشنا باشی اما یک روز، شاید روبرو دروازه ضعیف و فرسوده این شهر قرار بگیری بدون اینکه متوجه دلیل حضور خود باشی…» – راوی داستان

بازی Dark Souls 2 دومین نسخه از سری است که ادامه‌ای برای این بازی بسیار موفق و درخشان است. این اثر توسط میازاکی خالق این سری کارگردانی نشده چون او در حال ساخت بازی Bloodborne بود. Dark Souls 2 در حالت کلی بسیار با اتمسفر و دنیای نسخه اول ارتباط دارد و در حقیقت دنباله‌ای مستقیم برای داستان نسخه اول به شمار می‌رود. اینبار نیز گیمر جز آن دست از انسان‌هایی است که به طلسم Undead دچار شده است و باید برای نجات خود و حتی دنیای در حال نابودی به دنبال راه حل باشد. اینبار نیز عصر آتش در حال پایان است و در صورت نابودی آتش دنیا به ورطه نابودی و تاریکی کشیده خواهد شد.

تقابل عصر آتش و تاریکی

بدون اینکه خوبی یا بدی را به آتش نسبت دهیم باید بگوییم که آتش در واقع نمادی از قدرت خدایان است و این نماد در وجود انسان‌ها بروز می‌کند. این آتش ارتباط مستقیمی با انسانیت و طلسم Undead دارد. اگر آتش از بین برود این طلسم قوی‌تر از گذشته خواهد شد. طبق یک نظریه، دنیای Dark Souls و داستان آن همیشه در حال تکرار است، با افروختن آتشی دیگر، تاریکی بر دنیا غلبه نمی‌کند اما همیشه این طلسم بار دیگر بازخواهد گشت و این چرخه همواره در حال تکرار است. این شاید یکی از نکات اصلی داستانی Dark Souls 2 باشد. در سمت مقابل شخصیت‌ها و موجودیت‌هایی در سری Souls وجود دارند که منتظر آغاز عصر تاریکی هستند. شاید آغاز عصر تاریکی انتخاب برخی از گیمر‌ها در انتهای نسخه اول بوده باشد اما همه چیز در این پایان نیز قطعی نیست و شاید با این عصر نسل انسان‌ها منقرض شود. اگر داستان Dark Souls را به خاطر داشته باشید که در مقاله قبل به آن پرداختیم، داستان بازی به صورتی روایت می‌شود که دو راه کلی روبرو گیمر قرار خواهد کرد که هر دو این راه‌ها توسط موجوداتی کهن و شبیه به مار به گیمر پیشنهاد می‌شوند. Kingseeker Frampt پایانی زیبا همراه با افروختن آتش را برای گیمر متصور می‌شود و در سمت مقابل Darkstalker Kaathe به نوعی دوست دارد که عصر تاریکی آغاز شود. داستان Dark Souls 2 نیز به نوعی پویاتر از همین مقوله ختم خواهد شد. در تئوری Kaathe عصر تاریکی، عصر انسان‌هاست. جایی که آنها از بند خدایان با نابود شدن Lord Gwyn رها خواهند شد. گرچه Kaathe هیچگاه مشخصا در مورد این “عصر انسان‌ها” صحبت نمی‌کند و مشخص نیست که در واقع حقیقت این عصر چه چیزی است. در هر صورت Manus که او را به عنوان Father of Abyss می‌شناسیم یک انسان نخستین است. بر اساس شواهد به نظر می‌رسد که Manus توسط یک موجودیت خاص دوباره به دنیا بازگشته و به احتمال زیاد این موجودیت همان Kaathe است. در هر صورت شواهد زیادی مبنی بر این وجود دارد که Kaathe از آن دست شخصیت‌هایی است که قصد آغاز عصر تاریکی را دارد اما شبهات زیادی در مورد سودمند بودن این عصر برای انسان‌ها مطرح شده است. در سمت مقابل نیز با افروختن دوباره آتش، همان چیزی که Frampt آن را درخواست می‌کند فقط مشکل طلسم Undead به صورت موقتی حل شده و این چرخه دوباره تکرار خواهد شد. همچنین به نظر نمی‌رسد که Frampt نیز چندان در مورد طلسم Undead راستگو باشد. تمام این نکات در نهایت به Dark Souls 2 ختم می‌شود. جایی که شاید خیلی از اتفاقات قبلا برای گیمر به شیوه‌ای دیگر روایت شده باشد. گیمر باز‌هم کنترل یک انسان طلسم شده را بر عهده می‌گرد. این شخصیت برگزیده باید بار دیگر در روز‌های نابودی آتش تصمیم بزرگی بگیرد.

هزاران سال در تکرار

همانطور که اشاره شد Drangeleic محل اصلی وقوع اتفاقات Dark Souls 2 است. در واقع مشخص نیست که این شهر همان Lordran از نسخه اول باشد که بر اثر گذر هزاران سال تغییر کرده و یا Drangeleic واقعا یک شهر جدید است. دلایل محکمی برای اثبات این قضیه در داستان بازی وجود ندارد اما دلایل بسیار خوبی نیز برای اثبات این فرضیه موجود است. گرچه شاید این مسئله چندان نیز مهم نباشد. Drangeleic توسط پادشاهی به اسم King Vendrick اداره می‌‌شد. او یک مرد بسیار بزرگ و یک حکمران عادل بود اما حالا درگیر طلسم شده و تبدیل به موجودات Hollow گشته است. در مقطعی نامشخص از داستان، او به سمتی سرزمین آن سوی دریا رفت و Giantها را شکست داد. او پس از پیروزی ارواح این موجودات را جمع کرده و با یک قدرت بسیار عجیب به سرزمینش بازگشت. این قدرت به او این امکان را می‌داد که موجوداتی جادویی به اسم Golem ساخته و به آنها جان بدهد. البته King Vendrick شاید هیچکدام از این تصمیمات را به خواسته خود نگرفت. او توسط زنی به اسم Nasandra فریب خورده بود. Nashandra در واقع همسر King Vendrick و ملکه Drangeleic است. Nashandra که در واقع باس آخر بازی نیز به شمار می‌رود، شخصیتی است که پس زمینه داستانی او به وضوح در بازی روایت نمی‌شود. شخصیتی که به ناگهان در قصر Vendrick حاضر شده و اعلام می‌کند از سرزمین‌های خارجی به آنجا آمده است. او به Vendrick اخطار می‌دهد که خطری بزرگ در آن سوی مرز‌های سرزمینش انتظار او را می‌کشد. او پادشاه را راضی به این می‌کند که ارتش خود را به آن سوی دریا برده و با شکست Giantها به قدرتی بسیار خارق‌العاده دست پیدا کند. او در واقع نوعی از صلح را به Drangeleic آورد که تاریکی را آغاز کرد. در نهایت Vendrick بعد از مدتی فهمید که همه چیز به خوبی پیش نمی‌رود و یک جای کار ایراد دارد و از شرکت در ادامه نقشه‌های Nashandra سرباز زد.

تکه‌ای از تاریکی

شاید بسیار جالب باشد که در بازی از Nashandra به عنوان “تکه‌ای از Manus” اشاره شده است. به نظر می‌رسد که Manus بعد از قبول شکست در DLC نسخه اول به تکه‌های مختلف تقسیم شده است. وقتی این تکه‌ها به هم متصل شدند شمایل یک انسان را پیدا کردند. در این بدن، Nashandra به سمت Vendrick رفته و با فریب دادن او کاری کرد که Vendrick قدرت Giantها را بدزدد. دقیقا مشخص نیست که این مفهوم دزدیده شده چیست اما بسیار از منابع به این اشاره دارند که این قدرت در واقع همان Lordvessel و تمام ارواح اربابان داخل آن بوده است. یکی از اهداف گیمر در Dark Souls 2 نیز پیدا کردن همین آیتم است. The Lost Sinner روح The Witch of Izalith، The Duke’s Dear Freja روح Seath، The Old Iron King روح یک پادشاه فراموش شده و The Rotten نیز روح Gravelord Nito را در اختیار دارند. روحی که در اختیار The Old Iron King است در واقع همان روح Lord Gwyn به شمار می‌رود. Nashandra که تجدید تجسم دوباره Manus و یا در واقع دختر اوست و گیمر نیز به نوعی بازیچه دست او برای آغاز عصر تاریکی خواهد بود. البته به نظر می‌رسد که Nashandra به جز آغاز عصر تاریکی با به دست آوردن روح اربابان قصد انجام اعمال نامشخص دیگری را نیز داشته است. اگر Nashandra نقشی مانند Kaathe را بازی کند اینبار Firekeeper در Dark Souls 2 به نوعی نمادی از شخصیت Frampt است. نام این Firekeeper در واقع Emerald Herald است که گیمر را به نشستن روی Throne of Want و افروختن آتش هدایت می‌کند.

توهمی از انتخاب

بر خلاف نسخه اول، به نظر انتخابی برای گیمر در نهایت باقی نخواهد ماند. در طول داستان، گیمر به صورت کاملا بی اختیار به حرف‌های Emerald Herald گوش فرا می‌دهد و در نهایت با مواجه شدن با فرم انسانی Nashandra او نیز گیمر را به سمت Throne of Want و Vendrick هدایت می‌کند. البته Nashandra قصد دارد تا با هدایت گیمر خود را از زندان آزاد کند تا خودش نیز به Throne of Want دسترسی داشته باشد و در نهایت آن را به نوعی تصرف کند. Emerald Herald نیز فقط قصد دارد تا گیمر بر روی Throne of Want نشسته و آتش را دوباره روشن کند. اینکه کدام راه در واقع تصمیمی درست است، به واقع نامشخص باقی مانده است. بسیار جالب است که Dark Souls 2 دو پایان متفاوت ندارد و این به خاطر عدم قابلیت تصمیم گیری است. گیمر در یک مبارزه Nashandra را شکست داده و سپس روی تخت مذکور می‌نشیند و در این حال صدای Emerald Herad شنیده می‌شود. او می‌گوید:« تو، کسی که آتش را برافروختی، کسی که دچار طلسم شدی… وقتی آتش دوباره برافروخته شد، روحی تازه در بدنت دمیده خواهد شد و همه این اتفاقات دوباره رخ می‌دهد. این انتخاب تو است که آن را بپذیری یا آن را انکار کنی… پادشاه بزرگ، به تخت خود تکیه بده. اینکه چه چیزی در آینده اتفاق خواهد افتاد را فقط تو خواهی دید.» این پایان بندی به نوعی اتفاق می‌افتد که گیمر هیچ ایده‌ای از اینکه چه چیزی در آینده رخ خواهد داد، ندارد. البته این نوع پایان، چرخه موجود در دنیای Dark Souls را به نوعی تایید می‌کند. اینکه تصمیمات شما در واقع هیچ تاثیری نداشته باشد بسیار پوچ‌گرایانه است. اگر آتش دوباره برافروخته شود، تمام این اتفاقات دوباره به نوعی دیگر رخ خواهد داد. اگر آتش از بین برود، سرزمین Drangeleic در تاریکی فرو خواهد رفت. شاید تمام این داستان تنها تکه‌ای کوچک از داستانی بسیار بزرگتر باشد، یا شاید هم در واقع همین پایانی بر داستان است. در آخر تفاوتی بین افروختن دوباره آتش و یا آغاز عصر تاریکی وجود ندارد چون هر دو آنها به نوعی فقط نگون بختی به دنبال دارند.