آمار، عدد هایی که میزان و چگونگی هر پدیده ای را مشخص می کنند. همیشه آمار به عنوان اصل حیاتی برای برنامه ریزی هرچه بهتر توسط گروه های مختلف در سراسر دنیا استفاده می شود. متاسفانه در کشور ما، آمار دادن غیر علمی، عملی بسیار راحت و پیش و پا افتاده تبدیل شده است و هر گروه و دسته ای از قبیل اجتماعی، سیاسی و غیر سیاسی آماری ارايه می دهند که مبنای درستی برای بیان و اثبات خود نداشته و بعضا حتی بدون تحقیق میدانی می توان به نادرست بودن این دست آمارها ، اذعان کرد.
چند روز قبل، خبری بر روی سایت بنیاد ملی بازی های رایانه ای و چند خبرگزاری معتبر در کشور قرار گرفت که بسیار تامل برانگیز است.
http://ircg.ir/sn/news/pt/full/id/2326/lang/fa
نکته اصلی این خبر آماری است که در خود دارد.
طبق گفته دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی : بیش از 300 شرکت تولیدکننده بازیهای رایانه‌ای در کشور وجود دارد!!!
در نگاه اولیه که این آمار بسیار مشکوک بوده و به هیچ وجه قابل باور نیست، ولی اگر هم این آمار را بتوانیم باور کنیم، چندین نکته وجود دارد که باید بیان گردد:
1 – در چند سال اخیر بسیاری از شرکت های دوستان صیمیمی بنده، که حتی جزو اولین بازیسازان کشور بوده اند و حتی دارای عناوین تحسین شده داخلی بوده اند، به دلیل مشکلات مالی شرکت خود را بسته و یا به کلی اعلام ورشکستگی کرده اند! با داشتن این اطلاعات باید درمقابل آمار ۳۰۰ شرکت تولید کننده بازی های رایانه ای در کشور علامت تعجب بزرگی گذاشت.
2 – با فرض بر این اصل که بپذیریم ۳۰۰ شرکت در ایران فعال باشند، پس چگونه محصولات این شرکت ها در سال اخیر شاید به ۳۰ عنوان هم نمی رسد! ( با فرض گرفتن عرضه بازی های بزرگ و مستقل و بازی های گوشی های هوشمند )
مشکل کار کجاست؟؟؟ آیا واقعا ۳۰۰ شرکت مشغول به کار بوده! در این صورت محصولاتشان کجا عرضه می شوند؟؟؟!!!
3 – بیایید باز هم بپذیریم که این آمار کاملا واقعی است و از بطن این صنعت بیرون می آید، و فرض کنیم که حداقل و به طور میانگین در هر شرکت ۶ نفر به طور مستقیم مشغول به کار باشند ( که می دانید در شرکت های خارجی غیر مستقل، این آمار به طور متوسط ۵۰ تا ۶۰ نفر است) و با قرار دادن حداقل مبلغ دریافتی ماهیانه ۶۰۰ هزار تومن به ازای کار هر نفر در ماه ، به رقم غیر قابل باور 1,080,000,000 پرداختی حقوق تمامی شرکت های ایرانی می رسیم !!! که مطمئن هستم فروش کل پابلیشرهای ایرانی از بازی های ایرانی به یک چهارم این مبلغ هم در سال گذشته نمی رسد!!! شاید بعضی افراد بگویند که خیلی از شرکت های ایرانی (به اصطلاح شرکت) به افراد خود حقوق رسمی نمی دهند و معمولا در آخر پروژه ها با افرادشان تصویه حساب می نمایند. پس باید به این واقعیت تلخ اشاره کرد که این دست گروه ها را نمی‌توان شرکت بازی سازی به حساب آورد و نمی توان به عنوان گروهی تجاری و یا به اصطلاح حقوقی، شرکت چه به صورت عام و چه به صورت خاص و یا تعاونی به حساب آورد!
4 – در سال های اخیر با توجه به گستردگی صنعت گیم و درآمد زایی به شدت بالای آن و همچنین اهمیت آن در جوامع مختلف، سرمایه گذاریی های بالایی برای ساخت محصولات مختلف در این زمینه، در کشور های ابرقدرت اقتصاد جهانی صورت می پذیرد. تا جایی که در آخرین اخبار شرکت معتبر و با سابقه Activision برای ساخت یکی از آخرین عناوین خود مبلغ ۵۰۰ میلیون دلار هزینه خواهد کرد ( تبدیل این رقم به تومان به عهده شما، ولی بودجه وزارت ورزش و جوانان در سال جاری، چیزی حدود ۱۵۰ میلیون دلار خواهد بود !!!) با تفاسیر فوق شاید نام گذاری شرکت برای بسیاری از گروه های کاری در کشور و این زمینه کاری، بسیار سخت و دور از عقل خواهد بود.
5 – در قسمتی از صحبت های مطرح شده به نکته جالبی اشاره شده است، بازی های رایانه ای تولید شده در کشور، در سایر کشورها نیز استفاده می شود. با قبول این فرض، و به دور از میزان تاثیر گذاری این محصولات در کشورهای خارجی، و صحت و سقم این قضیه باید به آمارهای داخلی که در اطراف ما می‌گذرند هم دقتی کرد. دقت به این نکته که بازی های ساخت داخل، به صورت انحصاری، در چند سال اخیر، و به طور اکید در ۲ سال اخیر به زحمت و آژان کشی به ۱۲۰ هزار نسخه فروش رسیده اند و به جز تعداد معدودی از گروه ها مثل شرکت فن افزار شریف سازنده عناوینی چون گرشاسب و shadow blade که با استقبال جهانی روبرو شدند و فروش بالایی داشتند عنوانی نداشته ایم که حتی در کشورهای همسایه ایران پخش شوند! (بازی های مستقل و شخصی جزو این آمار نیست، چون صحبت بر سر شرکتهاست نه افراد)
هم چنین موفقیت ۳ بازی سیاووش، ارتش فرازمینی و شبگرد در فروش جهانی هنوز حادث نشده است و انشالله در سال های بعد شاهد آن خواهیم بود.
در آخر به این اصل اشاره میکنم که دولت جدید ایران، برخلاف دولت قبلی تابه‌حال به دنبال شفاف سازی بوده و واقعیت حقیقی از بخش های مختلف جامعه را نشان داده است. انتظار می رود تا با این دست آمار به صورت علمی تر برخورد شود و صنعت بازیسازی به مانند ۸ سال گذشته، درون موجی از آمارهای به ظاهر زیبا ولی تو خالی، غرق نشود.
صنعت بازیسازی در کشور ، نیاز به جراح دارد تا روانکاو !!!
این حرفها متأسفانه درسته ولی کاریش نمیشه کرد….
تا وقتی طرف حساب اینها باشن همین خواهد بود
کار کردن برای داخل ایران عملاً ضرره
درود آقای ذاکری
امروز یه مقاله ای توی یه سایتی خوندم،گفتم بیام اینجام بگم بقیه م بیان بخونن
مقاله ش یه طنزنامه ست در رابطه با گیم ایران
اینم لینکش:
http://citygamer.ir/?p=1706&cpage=1#comment-405
خدایی اون قسمت صنعت گیم ایرانو خیلی خوب نوشته 😀 توی سال 93 طنزنامه به این خوبی نخونده بودم 😀
ممنون آقای ذاکری،البته خداشاهده من همیشه برای پپیشرفت این صنعت فعالیت میکنم نه کسب درآمد…
بازم از این دست مقالات بنویسید،استقبال میشه…
متاسفانه باید اعلام کنم که بنیاد بیشتر یه مشکله تا حلال مشکلات…
والا ما سه بار خواستیم خروجی اندروید بگیریم،هر سه بار بنیاد مانع شد…
بار اول گفتن مجوز ساخت نداره،برای همین مجبور شدیم بازی رو از سرور ها پاک کنیم
بار دوم گفتن که بازی مجوز نشر نداره،برا همین مجبور شدیم بازی رو دوباره از سرور ها پک کنیم
و بار سوم هم گفتن که بازی مورد داره،برا همین نه تنها بازی رو کلا پاک کردیم،بلکه بنیاد هرچه سود از بازی کرده بودیم رو برای خودش بالا کشید(البته من پول خودمو از علی آقا گرفتم ولی…)…
از همون موقع که تو دانشگاه بودم به خودم قول دادم دیگه در زمینه ی بازی فعالیت نکنم…
و یا یه بار دیگه م،دیدم که صنعت بازیسازی ایران واقعا داره پیشرفت میکنه و بهتر میشه،من توی شرکت بازیسازی …. که قراره در همین امسال بازی …. رو وارد بازار کنه،طراح هوش مصنوعی بودم،که آخرش هم باز به علت بی کفایتی مسئول شرکت آقای …..(که مخلصشونم هستم)و بنیاد به علت بودجه ی کم(که ایشان را وادار میکرد پول کمتری بدهند)،رابطه ی کاریمون بهم خورد و …
پابلیشر ها(ناشرها) هم که فقط دنبال پول چاپ کردن هستند،به صراحت اعلام میکنم که از اون پولی که از بنیاد میگیرن(وام،حمایت،بودجه،هرچی میخواید اسمشو بذارید)مقداری ش رو برای خودشون برمیدارن،البته بعضی هام هستن که به اسم ساخت بازی وام میگیرن و میرن ساختمون سازی و …
اگه واقعا یه کسی در ایران هست که میخاد در حیطه ی بازیهای رایانه ای فعالیت کنه،پیشنهاد من بهش اینه که بره دانشگاه های خارج بورسیه بگیره و از همونجا وارد یکی از استدیوهای خارجی بشه،چه بسا که آدم اینطوری زیاد داشتیم…
امیر علی عزیز
واقعا متاسف شدم که بارها زحمات خود را به خاطر سیاست های نادرست بنیاد از دست داده ای :sweat:
ولی مطمین باش هر صنعتی دارای تحول خواهد بود و برای همیشه این صنعت به این منوال پیش نخواهد رفت
سلام
بنظرم اگه نخوام مسئله رو سیاسی کنم و تعمیم بدم به همه مدیران دولتی باید بگم این نوع آمار دادن توسط مسئولین کم کم داره تبدیل به یه قانون نانوشته میشه و هر مدیری فکر میکنه اگه این نوع آمار ها رو اعلام نکنه از بقیه جا میمونه !!!!!
هنوز خاطره طنز اعلام ساخت 100 بازی ایرانی از خاطر جامعه بازی ساز پاک نشده یا اعلام عجیب و غریب طرفداران خارجی بازی های ایرانی ….!!!
یادتون که هست…..؟؟؟!!!!
ولی بنظرم با نوشتن این مقاله ها راه به جایی نمی بریم چون اساسا مسئولین مربوطه این سایت هارو اصلا نگاه نمیکنن…..
روش رو باید عوض کرد
عرفان جان عزیز مرسی از نظرت ولی تنها راهی که می شود جلو بعضی از اقدامات غلط بنیاد را گرفت، همین اطلاع رسانی است.
شما یا خیلی از دوستان درجریان نیستید ، دوره اول نمایشگاه بازی های رایانه ای تهران که در برج میلاد برگزار شد، بنیاد قصد کرده بود از شرکت های بازیسازی که آن موقع وجود داشتن و بسیار نوپا بودند ، برای اجاره غرفه ها پول دریافت کند آن هم رقم هایی ناعادلانه!
با چندنفر از بازیسازان به نام جمع شدیم ، یک بیانیه آماده کردیم و از طریق بنده در چنده فروم از جمله همین فروم سایت خودمان پخش کردم.
کمتر از ۲۴ ساعت غرفه ها برای بازیسازان رایگان اعلام شد.
شاید مسولین این دست مقاله ها را نبینن که خوب هم می بینند!
ولی باید کاری کرد خبر فراگیر شود. مثل همین مقاله که بعد از مقاله هام در پژدوگیم ، که بر علیه فعالیت های غلط بنیاد می نوشتم ،چنین بازخورد خوبی را مشاهده کردم.
مطمین باشید من به عنوان یک دلسوز به فعالیت خود ادامه می دهم.
حتی با یک مقاله ساده.
شما هم دست به قلم شوید .
قدرت قلم ماندگارتر از قدرت زور و شمشیر است. :-))
میثم جان حرف شما درست ولی تا ابد هم نباید صبر کرد تا این صنعت در کشور نابود بشه؟؟؟
من با این حرف که اینجا ایرانه یا ولش کن یا بیخیال کاملا مخالفم.
سال هاست که هر مسله ای که در کشور به وجود میاد همه میگن اینجا ایرانه همینه !!!
آقا اینجا ایرانه درست
اینجا خیلی موارد بر عکس دنیاست درست
ولی اون مدیری هم که در بنیاد یا جای مرتبط به این صنعت اومده داره برای این صنعت تصمیم میگیره از کره مریخ نیومده که. وقتی واکنشی بر علیه تصمیماتش نبینه به عملکرد غلطش ادامه میده.
منظورم من در کامنتم بد رسوندم
منظور من از اعتراض این نبود که برید از بنیاد شکایت کنید یا اعتصاب کنید . منظور من این بود که همین مقاله که بر علیه یک فعالیت نادرست بنیاد نوشته میشه ، شما هم بیاید واقعیت ها و یا درگیری ها و دل مشغولی هایی که دارید بیان کنید تا شاید با دیده شدن این مطالب کمی آقایون چشمانشون باز بشه و روی عملکرد خود دقت بیشتری داشته باشن.
این شد یه چیزی.
وقتی حرف از شکایت و اعتراض میزنی یاد یه چیزی می افتم توی شوخی کردم مهران مدیری تو قسمت انتقادش . شاهکاره. توی 100 درجه بعدی یه ایتم به خودش اختصاص داده و می بینید و کیف میکنید.
و البته اینکه زیاد نشون دادنه شرکتهای بازی سازی یجور تبلیغ برای خودشونه.
ممنون از تمام بازیسازانی که کامنت گذاشتن و از مقاله بنده حمایت کردن، ولی یک سوال مهم برای بنده مطرح شده است:
تا به حال خواست های منطقی شما ، جایی رسانه ای شده؟!!!
اگه شده بود که مسولین محترم دم از ۳۰۰ شرکت نمی زدن!
تا بحال اعتراض رسمی کرده اید؟
?:-)
یعنی واقعا این کامنتت کجا و اون مقاله کجا؟؟؟؟
آدم شک میکنه که داری تو ایران زندگی میکنی.
از اون حرفا بودا.
اعتراض رسمی به چی؟ به کجا؟ به کی؟ در مورد چی؟ خود شما بشین یه متن بنویس ببین میتونی چیزی بنویسی که بشه بهش استناد کرد!!!!!!!
مدعی گر نکند فهم سخن گو سر و خشت
متاسفانه دقیقا همینطوره که دوست عزیزم عماد رحمانی گفتن.
علی جان هر وقت از جونمون سیر شدیم میریم یه سر از بنیاد و اینا شکایت میکنیم
بسیار مطلب به جایی بود
خب بوجه ای که دارنو برمیدارن میخورن حالشو میبرن
برای خروجی کار هم یه سری آمار مندراوردی میدن که سه نشه
کلا سیصدتا تیم مستقل هم نداریم ، چه برسه به شرکت
جدیدن هم که اعلام کردن بازیهای بدون مجوز پیگرد قانونی دارن
یعنی رسما بنیاد افتاده روی گیم که نابودش کنه
سلام. مطلب جالبیه ولی موضوع اینه که همه ما این مسائل رو میدونیم.
من برنامه نویس تیم کارخانه رویایی هستم. مدتی هم با مسئول پیشین سایت، آقای فنایی سر بازسازی عنوان dreamland کش مکش هم داشتیم حالا هرکی که یادش هست. همکار بنده آقای پویان کبودوند رو هم شاید یکسری بشناسن.
حرفم رو خلاصه میزنم. تیم ما بعد از صرف زمان دو سال و صرف هزینه 4 تا 5 میلیون بازی dreamland: rts رو ساخت و آخرش هیچ ناشری به ما مبلغ مناسبی ارائه نداد و ما هم بازی رو بصورت دانلود رایگان دیجیتالی منتشر کردیم. کار ما با هر چند صدتا اشکالی که بخواید بهش بگیرید، از خیلی از بازی های فعلی داخلی بهتر بود ولی آخرش یک درصد سود هم به ما نرسید.
من فقط میخوام به هرکی که متن من رو داره میخونه بگم هیچ جایی برای این صنعت توی این کشور وجود نداره. اگه فکر میکنید واقعا “بازی ساز” هستید برید بازی هایی بسازید که با محصولات بازار های جهانی رقابت میکنه و اونجا سود کسب کنید. در غیر اینصورت برای خودتون بشینید عشقی بازی بسازید و عشقی هم بازیش بکنید. این ها تجربه من توی 8 سال کار بازی سازی هست.
موفق باشید
ماهان جان فکر میکنم تمام کاربرهای گیم ایمگ با بازی های پر از ایده و به دور از حاشیه شما آشنایی داشته باشند و خبرهای محصولات بعدی شما را پیگیری می کنند.
از مطالبی که نوشتی واقعا متاسف شدم.
با اینکه در جریانات خیلی از شرکت های بازیسازی هستم ولی هر روز خبر جدیدی به گوشم می رسد که باعث حیرتم می شود.
معلوم نیست چرا مسولین فقط به فکر دادن آمارهای نادرست هستند تا به چه هدفی برسند؟
امیدوارم این سایت بستری برای گفتگو بازیسازان درخصوص شرایط واقعی خود شود.
کاملا درسته
البته حیف اون بازی بود که رایگان پخشش کردید
با میزانی تغییر میشد وارد بازار خارجیش کرد
فکر کنم هنوز هم شانس برای عرضه در استیم داشته باشید ( گرین لایت )
اشتبا لپی بوده
منظورش 30 تا بوده
و الا میدونه آب و برق واسه 300 تا شرکت بازی سازی نداریم
فکر کنم اگر این دروغ ها نباشه سایت بنیاد هر چندسال یکبار آپدیت بشه
مثلا به جای این خبر باید مینوشتن در داخل ایران کلا 5 تا شرکت بازی سازی درست حسابی وجود نداره.
یه گروه های کوچکی هستن که میرن تو خونه های همدیگه جمع میشن یه بازی میسازن با هزار بدبختی عرضه میکنن کلا 100 هزار تومن هم گیرشون نمیاد
وقتی بتل لاگ و استیم و اورجین و هر کوفتی که راجع به بازیه جهانیه فیلتر میشه و راه ما به سوی بازار جهانی بازی بسته میشه معلومه که نباید معنا و مفهومی از شرکت بازی سازی بگیریم.
یک نفر هم که بیاد یه بازی مزخرف بسازه بهش میگیم شرکت
آمار و ارائه آمار در کشور ما از نوعی بی قاعدگی و از هم گسیختگی زبانی رنج میبره . در واقع شما اگر به مسئولی که اعلام کرده اند 300 شرکت وجود دارد رجوع کنید ، و از ایشون علت این صحبت رو جویا بشید ، به احتمال زیاد 300 شرکت تولید کننده رو به شما معرفی میکنند . اما متاسفانه 300 شرکت که یا تخصصا در این حوزه نیستند ، یا اینکه ثبت رسمی نشده اند و یا اینکه تنها جهت استافده از رانت احتمالی تاسیس شده اند . به عنوان مثال بنده و آقای سجادی در شهری مسئول چند تیم بودیم که در مرکزی به تولید بازیهای رایانه ای مشغول بودند و فقط خودشان روی هم 11 شرکت بودند . باورتان میشود ، در یک شهرستان 11 شرکت . یا مثلا امسال که من ناظر مسابقات بازیسازی 48 ساعته کاشان بودم ، از 32 تیم شرکت کننده ، 13 تیم به عنوان یک شرکت ثبت شده بودند !!! علی جان هزینه ثبت شرکت با سرمایه محدود و اعتبار تاسیس نهایتا 1 میلیون تومان است . که اگر تقسیم به تعداد 3 نفر حداقلی بکنی میشود سیصد و خورده ای هزار تومان. در کل دلایل مقاله وزین شما رو خوندم و سعی کردم از بعدی دیگر به قضیه نگاه کنم ، اینکه فلسفه وجودی این تیم ها و شرکت ها معضل اصلی است و نه تعدادشان . پیش از پایان نکته جالب تر در مورد برخی از تیم ها داخلی ، اینکه اینجا رزومه به معنای مدت زمان حضور است و نه عملکرد انجام شده 🙂 خیلی جالب است که هیاهوی چند و چند بازیساز به هواست در حالیکه روی هم یک عنوان نصفه و نیمه هم نداشته اند . یادمان باشد که اینان نه تنها جزو همین آمار بلکه بزرگان اند علی جان ، بزرگان .
در نهایت با جمله ای از دوست عزیزم ابوالفضل سجادی کامنت رو به انتها میبرم :
در ضمن بی وفا هم خوتی علی جان! 😀
خوشحالم بازیسازهایی مثل عماد رحمانی و ابوالفضل سجادی و رضا صادقی بعضی واقعیت ها را اعلام کردن!
عماد جان رحمانی این واقعیت هایی که اعلام کردی واقعا جای تاسف داره!!!
متأسفانه دادن آمارهای دروغ تبدیل به یه عادت بد شده. اما مسأله مهمتر از خود عمل آمار دروغ دادن، هدفیه که پشتشه و اون هم پنهان کردن ضعف مدیریت و اصراف کردم بیت الماله.
در ضمن بی وفا هم خوتی علی جان! 😀
واقعا مقاله ی خوبی بود ،میشه گفت که این جور حرف زدن ها بیشتر آرزوهای این آقایان رو نشون میده تا واقعیت (البته اگه واقعا اینو بخوان ) ، همونجوری که فرمودین متاسفانه صنعت بازی سازی در ایران نه تنها حرفه ای نیست بلکه سالهای سال با مینیموم استاندار های این صنعت در جهان فاصله داره
ممنون از مقاله ی خوبت :yes:
دوست عزیز باید به این نکته هم اشاره کرد ، بازیسازی در کشور جدی گرفته نشده و فقط برای نشان دادن اهمیت صنعت بازیسازی،به صورت ظاهری و سطحی برخی از فعالیت ها در کشور صورت گرفته است.
ممنون علی جان از این مقاله.
به قول دوستمون vacation که گفته بدون این دلایل و با یه نگاه ساده هم این موضوع رو میشه فهمید و غیر قابل باور بودنش رو متوجه شد.
تا کی از تزویر باشم رهنمای — تا کی از پندار باشم خودپرست
با تشکر از میثم خان قربانی
در سال های اخیر مدام در حال گول زدن خود هستیم و واقعیت ها را قبول نمی کنیم!
این کار جز صدمه زدن به بطن این صنعت در کشور نیست!!!
خوب بود . ولی بدون ده دلیل با یه نگاه ساده هم غیر قابل باور بود !
5 دلیل *