بازسازی بازیها و یا ارتقا گرافیکی آنها از نسل قبل در دنیای بازیهای کامپیوتری تبدیل به امری معمول شد. با توجه به اینکه هر نسل دسترسی به آثار قدیمی سختتر میشود، دوباره عرض بازیهای کلاسیک فرصتی است برای امتحان دوباره آنها برای تازهواردها و باتجربهها. این به خودی عملی بسیار خوب برای زنده نگهداشتن خاطرات و تاریخ بازیهاست و میتواند بسیار مثبت باشد. در این میان البته با توجه به پیشرفت روز افزون بازیها نهتنها ازنظر گرافیکی، بلکه ازنظر گیم پلی تجربه آثار قدیمی بدون تغییر ممکن است با مشکلاتی همراه باشد و این مسئله در مورد Wonder Boy کاملاً صادق است. این بازی دوبارهسازی Wonder Boy 3 است که در سال 1989 عرضه شد. باوجود جذاب بودن روال کلی بازی، وفادار ماندن بهتمامی مکانیکهای قدیم سبب شده در مواردی ضرباتی بر پیکره این بازسازی وارد شود.
در Wonder Boy پسرک (دخترکی) به دنبال از بین بردن اژدهای پلیدی است و در این میان باید چند دشمن قوی را از میان بردارد. داستان بازی بسیار سطحی و در حد چند صفحه ثابت در ابتدا بیان میشود و در کل اهمیتی ندارد. البته از یک بازی متعلق به سال 1989 هم انتظار بیشتری نمیرود! این پسرک مجهز به شمشیر و سپر، از دنیایی به دنیای دیگر میرود و پس از کشتن هر Boss به موجودی جدید باقدرت خاصی تبدیل میشود که راه را برای ادامه بازی باز میکند. موجوداتی همچون اژدهایی کوچک آتش پرتاب کن، موشی که میتواند از برخی سطوح در هر زاویهای بالا برود، موجودی ماهی مانند که میتواند شنا کند و تعدادی دیگر. پس از مدتی پیشروی دربازی باید دقت کرد که در راه پیشرفت نیاز به کدام موجود دارید، البته نمیتوان بهدلخواه از موجودی به دیگری تغییر شکل داد، بلکه این کار در نیمه دوم بازی در مکانهای خاصی انجام میشود. در بازی حالتی نقش آفرینی سادهشده مرتبط با خرید شمشیر، سپر و زره با قدرتهای مختلف نیز وجود دارد که برای پیشرفت لازم هستند و با جمعآوری طلا خریداری میشوند. در کل روال بازی-طبیعتا- بسیار شبیه بازیهای دهه 80-90 است: حرکت در مراحل با تم معمول آب، آتش و امثال آن و مبارزه با دشمنان با حرکات ساده و از پیش تعیینشده.
گیم پلی Wonder Boy بسیار ساده و سرراست است. هر شخصیت دو حرکت کلی ساده یعنی پرش و حمله دارد و در مواردی یک قابلیت برای حرکت در محیط (برای مثال پرواز کردن یا شنا کردن). در طول مراحل با از بین بردن دشمنان بهصورت تصادفی تعدادی قدرتهای مختلف به دست میآید مانند شلیک تیر، آتش و گردباد و یا رعد برقی باقابلیت ضربه زدن به دشمنان موجود در صفحه. البته تعداد استفاده از این قابلیت ها محدود است و در کل برای پیشرفت الزامی نیستند. مبارزات نیز کاملاً سرراست ساده هستند و دشمنان پیچیدگی خاصی ندارند. حتی Boss ها نیز مسیر حرکتی یکنواختی دارند و حداکثر دو حرکت از پیش تعیینشده انجام میدهند. البته این به این معنا نیست که بازی خود آسان است. برعکس مدت چندانی نخواهد گذشت که درجه سختی بازی بسیار بالا میرود که دلیل آن کم شدن بیشتر و بیشتر سلامتی در اثر برخورد با دشمنان است و یا قسمتهای پلت فرمری که کوچکترین اشتباه در آنها منجر به مرگ میشود. بهجز خود گیم پلی، مانع دیگر جلوی پیشرفت در بازی پیدا کردن راه و انتخاب شخصیت مناسب برای عبور از موانع است. در طول مراحل قسمت هایی هستند که برای دسترس نیازمند قدرت موجود خاصی هستند و باید به یاد داشته باشید در کجا از کدام موجود استفاده کنید.
بزرگترین مشکل و نکته منفی بازی در مورد نحوه ذخیره پیشرفت در آن است. همه به یاد داریم که در کنسولهای قدیمی از ذخیره بازی خبری نبود و در بهترین حالت امکان داشت با دریافت پسورد مناسب پس از رسیدن به مراحل جدید بازی را از ابتدای هر مرحله ادامه داد. Wonder Boy بااینکه خوشبختانه این روال را با ذخیره کردن پیشرفت در قسمتهای خاصی کنار گذاشته اما متأسفانه به نظر میآید که سازندگان آن اعتقادی به Quick save و یا حتی Checkpoint نداشتهاند! بدین گونه در صورت کشته شدن در طول مرحله و یا بدتر، در حین مبارزه با Boss باید از ابتدای آن قسمت دوباره شروع به پیشروی کنید. بهعبارتدیگر فقط در هنگام کشتن Boss بازی ذخیره میشود! این مسئله خود بهتنهایی تا حد زیادی لذت بازی را کم میکند، مخصوصاً اینکه در نیمه دوم درجه سختی بسیار بالاتر میرود. درقدیم به دلیل نبود فنّاوری و پسمانده طراحی بازی از دوران آرکید و تلاش برای طولانی کردن بازیهایی که به جرئت 1-2 ساعت بودند درجه سختی بالابود ولی در این دور و زمانه دلیلی برای این مسئله وجود ندارد.
گرافیک کارتونی و شاد Wonder Boy از نقاط قدرتمند آن محسوب میشود. بهجرئت میتوان گفت که این بازی حاوی یکی از زیباترین بخش هنری در میان آثار دوبعدی این روزها است. انیمیشنهای بازی، بهخصوص شخصیت اصلی نیز بسیار روان و زیباست. درحرکتی جالب، با زدن دکمهای در حین بازی میتوان بهصورت آنی گرافیک بازی را به حالت قدیمی آن درآورد و این عمل بهصورت پویا در حین اجرا بدون قطع انجام میشود که بسیار تحسینبرانگیز است. این قابلیت به حدی است که حتی میتوان بخشی از صفحه را با گرافیک جدید و بخشی دیگر را با گرافیک قدیمی تنظیم کرد! البته این قابلیت استفاده چندانی ندارد و بعید است کسی مدت زیادی از گرافیک قدیمی استفاده کند ولی بههرحال دیدن آن و مقایسه با گرافیک زیبای جدید خالی از لطف نیست. ازنظر آهنگ گذاری نیز روالی مشابه انجامشده است. آهنگها هم بهصورت بازسازی و بهروز شده و هم بهصورت 8 بیت قدیمی برای انتخاب وجود دارند.
Wonder Boy بازی بدی نیست، حتی شاید در این روزگار بازیهای پیچیده امتحان آن لذت دوچندانی داشته باشد. تجربه آن نشان میدهد که در سال 1989، در ایدههای جالبی برخوردار بوده ولی متأسفانه همه مکانیکهای آن مناسب زمان حال نیستند. اصرار سازندگان بر وفادار بودن بیشازحد به روال قدیم بهخصوص با عدم قرار دادن checkpoint در طول مراحل سبب شده که تجربه لذتبخش و سرراست بازی با دستانداز مواجه شود. این مسئله تا حدی تأثیر منفی دارد که توصیه Wonder boy را سخت میکند، ولی با این وجود نمیتوان از نقاط مثبت آن چشم پوشاند. در کل میتوان گفت این بازی اثری خوب ولی همراه با نقاط ضعف است.
-
65%
خلاصه
نکات مثبت:
گرافیک هنری بسیار زیبا و چشمنواز
گیم پلی سرراست، یادآور آثار دهه 90
نکات منفی:
عدم وجود checkpoint در میانه مراحل
طراحی قدیمی گیمپلی
نبود قابلیت جدید خاص در جریان بازی
خسته نباشید ممنون به خاطر این وبسایت فوق العاده
سلام.ممنون .خیلی خوب بود.از
دست اندرکاران وبسایت به این خوبی سپاسگزارم