نقد و بررسی بازی Splinter Cell Blacklist

بازی از سال 2010 که Jade Raymond از Ubisoft Toronto خبر ساختش را داد، در حال توسعه بود. سم فیشر این روزها متفاوت شده است، صدای ناهنجار و زمخت وی هم از بین رفته است. او دیگر علاقه ای به در سایه ها حرکت کردن ندارد. او دیگر مرد همیشگی ای که شما می شناختید نیست! با هیچ چیز سری اسپلینتر سل جور در نمی آید! با نقد و بررسی بازی Splinter Cell Blacklist همراه ما باشید.

همانطور که در نسخه قبل یعنی Conviction شاهد تغییراتی در سبک stealth این سری بودیم، این بار هم اتفاقات دیگری بر سر این سبک و ویژگی های بازی حادث شده است. لیست سیاه سعی خود را کرده است تا سم را یک قهرمان بزن بهادر نشان دهد!یک بازی در سبک اکشن نه مخفی کاری!((حرف آخرم رو اول زدم)

داستان:

در حالی که خط و مشی داستان بازی Conviction زندگی سم بود، Blacklist به صورت خاصی بر کارهایی که سم انجام می دهد، تمرکز دار ؛ نه اینکه او کیست! همانند قبل هدف مرحله شما در هر قسمت که جلو می روید نشان داده می شود، اما مدت زمان آن کوتاه است.

بازی تماما حول فعالیت ها و کارهایی که باید اتفاق بیافتد، می گردد. همانطور که در یک ساعت اولیه بازی شما با دیالوگ های سنگین مواجه خواهید شد و در عین حال مراحل خنده داری چون را تجربه خواهید کرد. در بازی شما به دنبال گروه تروریستی هستید که به دنبال ترورهای سریالی افراد خاص در هستند.

همراه این درگیری ها برای پیدا کردن گروه نام برده، فعالیت های سیاسی ای هم شاهد هستیم. تقابل تصمیم های فردی سم(که خیلی دیگر شاهد سم و تصمیمات همیشگی اش نیستیم) با دستور های سیاسی به منظور کاهش بحران در سطح جهان و ایجاد رابطه ای دوستانه با دیگر کشورها! که چیز تازه ای را بیان نمی کند.

شما و گروهتان به عنوان یک امید نهایی تلقی می شوید. این یک داستان در باره ی سم نیست، ولی تقریبا می توان گفت در باره نبرد های پنهانی است. نبردهایی که بر پایه اطلاعات بنا شده اند! اطلاعات قدرت شما است! شاید اینگونه برداشت شود که ؛ سم فیشر کماندو و تصمیم گیرنده نهایی همچون نسخه های قبلی نیست! در کل شیوه روایت داستان این فرصت را به گیمر نمی دهد تا با سکانس های حساس در گیر شود.

گیم پلی:

نمایش های دیجیتالی بازی و نحوه ی نمایش آغازین در ابتدای هر مرحله یکی از قسمت های جذاب است. شما مجبور هستید تا سم جدید را بشناسید.هر کار شما در بازی وابسته به سم جدید و ویژگی های اوست. مراحل آموزشی ابتدایی به نظر غیر ضروری می آیند و با بازی همراه نشده اند. به جای این موضوع می شد گیمر را با تشکیلات جدید آشنا کرد.

اما خب به زودی شما با روند اتفاقات آشنا می شوید! در طی مراحل این آشنایی خیلی واضح و روشن نیست. اگر شما Conviction را بازی کرده باشید، با ویژگی های سم در آن بازی دست کم آشنا هستید! مارک کردن ها و تیر اندازی، فرار از درگیری مستقیم و رفتن به سایه ها و بی صدا کشتن! سیستم کاور گیری بازی هم چنان بدون جذابیت است. شما از کاور گرفتن خسته می شوید. همچون یک سرباز خسته که به انتهای کار خود رسیده است اما خارج از کاور همانطور که در ابتدا هم گفته شد سم چون ابر قهرمان می ماند.

با برداشت هایی از بازی Assassin’s Creed و الطیر! دست شما باز تر است و حتی شاهد حرکات اکرواباتیک هم از فیشر هستیم! شما باید مکانیزم گیم پلی بازی Splinter Cell را فراموش کنید و با مکانیزم و المنت های جدید خو بگرید. شما می توانید دشمن را با راه های جدید از پا در بیاورید، نمونه اش درگیری مستقیم و با مشت یا قنداق اسلحه است.

یا از بالا(بر داشت از اساسین) به آنها حمله کنید! همچنین مثل نسخه ی قبل بعضی جسد ها را هم باید جا به جا کنید. تنها چیزی که شما را به یاد Splinter Cell های قدیمی می اندازد! به هر حال بازی خیلی هم شبیه به Chaos Theory نشده است. حتی با توجه به بخشی که شما باید سایلنت عمل کنید، بازی متفاوت به نظر می رسد.

در واقع بازی شما را تشویق به انجام این کار نمی کند بلکه مجبور هستید! سرباز های ویژه ای که از سلاح های قدرتمندی هم استفاده می کنند؛ بهترین راه از بین بردنشان همان پیوستن به سایه هاست. اما اگر شما شوق یک ابر قهرمان را دارید از همان ویژگی مارک کردن می توانید استفاده کنید! در این نسخه شما می توانید با دویدن های نظامی(همان مانور مارپیچ) به دشمنان نزدیک شده و کارشان را تمام کنید(یا هدشات کنید). این جا است که بازی از ریشه های خود فاصله می گیرد! پس از این کار باید دست روی ماشه گذاشته و یک خط آتش سنگین را نصیب بقیه دشمنان کنید.

همراه سیستم کاورگیری بازی(که گفته شد کمی باعث خستگی گیمر می شود)؛ اکشن نقش پررنگ تری را ایفا می کند! ویژگی که از آن به عنوان مرگ در حال حرکت یاد می شود همیشه شما را یک قدم جلوتر از دشمنانتان قرار خواهد داد. در این حالت با مارک گذاری دشمنان کافی است فقط با فشار دادن دکمه ای خاص مشاهده کنید که چگونه سم با سرعتی بسیار زیاد از کاور خود برخواسته و در حرکتی که نظیر آن را در فیلم ها دیده ایم، در هنگام حرکت دشمنان را با بالا رفتن از دیوار ها و جهش از موانع با یک هدف گیری دقیق از پای در می آورد.

این نوع کشتن سر و صدای زیادی ایجاد می کند ولی خب هر کس روشی دارد. با توجه به نحوه طراحی و قرار گرفتن مراحل و توانایی ایجاد دو ژانر مختلف این بازی حس بسیار خوبی را در بهترین(دقت کنید به جمله) مراحل بازی که بسیار دقیق ایجاد شده اند را برای شما به ارمغان می آورد. در بازی شما شاهد مراحل متنوعی خواهید بود! از درگیری در خیابان تا مراحلی که بر روی پشت بام اتفاق می افتد.

در این بین نقش پشتیبانی و تیم شما هم خیلی کمرنگ نیست، اطلاعات ماهواره ای و پشتیبانی این امکان را به وجود می اورد تا شما بهترین روش را برای از بین بردن دشمنتان انتخاب کنید! باز کردن در هایی که به روی شما بسته است، تست دستگاه ها و وسایلی که همراه شماست و پیدا کردن مناطق کور دشمن برای مخفی شدن شما!

همچنین پیدا کردن راه هایی برای رسیدن به هدف مرحله که سم در خطر کمتری قرار می گیرد! دستگاه‌های جالبی هم در بازی قرار دارد که شما آن ها را به وسیله یک ریموت و از راه دور کنترل می کنید که به دلیل اسپویل شدن نام و توضیحی از ان ها نمیبریم. البته یک وسیله جدید به بازی اضافه شده است که کارایی موثری دارد.

اگر چه بعضی مراحل بر روی درجه سختی مدیوم و هارد به آسانی قابل رد کردن هستند ولی اکثر مراحل شما را به چالش می کشد و باید دوباره از نو با ایده ای جدید به سراغش بروید. مانند مراحلی که محدودیت زمانی دارند و ….

تمام سناریو های بازی پر محتوا و کشنده نیستند، و بعضی اتفاقات درون مراحل بدون قاعده و آمادگی قبلی گیمر اتفاق می افتد. در کل افت و خیزش این قسمت زیاد است و یکی از ضعف های بد بازی محسوب می شود. مراحل اسنایپ کردن بسیار خسته کننده هستند. مانند مرحله ای که شمایک  سری از سربازان را (که حواسشان هم پرت است) باید از بین ببرید!

یا مراحل دیگی که دشمنان از وارد شدن به اتاق باز می مانند، و شما کارهای کاملا خارج از داستانی باید انجام دهید. این قسمت هم بسیار غیر واقعی و در همان هدف قهرمان پرورانه شخصیت اصلی بازی طراحی شده است. مراحل پایانی هم همانند گذشته طی می شود بدون اینکه اختیار خاصی به سم(و در واقع گیمر) داده شودکه نشان از تاکید روی اکشن شدن بازی دارد!! وقتی در بازی محدودیی اعمال می شود یا کار جدیدی برای شما به وجود می اید، دیگر شاهد آن دقت و هم بستگی عناصر بازی نیستیم مثل زمان هایی که شما قابلیت استفاده از تمامی وسایل و تجهیزات خود را دارید.

در مقایسه با بازی Conviction این قسمت هم از ریشه خود فاصله گرفته است. هنگامی که سم پنهان شده است صفحه به خوبی شما را پشتیبانی نمی کند! اما هنگامی که بدون هیچ خطری مخفی هستید این اتفاق رخ نمی دهد.

گرافیک:

Ubisoft Toronto از Unreal Engine 2.5 برای ساخت Blacklist استفاده کرده است. بازی از لحاظ باگ مشکل خاصی نداشته و ما شاهد باگهای عجیب نخواهیم بود. موتور گرافیکی Unreal Engine 2.5 خالق بازی های معروفی از قبیل : Bioshock Infinite ، DMC و …. می باشد و از لحاظ گرافیک هنری هم مشکل خاصی نخواهد بود!

افکت خون در بازی بسیار خوب کار شده است. این موضوع با توجه به بالا رفتن خشونت در بازی مشهود است. مانند هر بازی دیگر یوبی سافت سطح کار و جزییات بافت ها بر روی چهره قهرمان داستان در اوج است. هر چند می شد این سطح را به دیگر اعضا هم انتقال داد! با توجه به اینکه با بازی در سبک مخفی کاری مواجه هستیم، طراحی محیط حرف اول را می زند که متاسفانه بعضی از بافت ها، طراحی ها و shadow ها درست اجرا نشده اند.

بحث تخصصی این موضوع را به آنالیز تکنیکی یوروگیمر می سپاریم! بلک لیست در راستای پیشرفت های نسخه های قبلی در این زمینه، راه را ادامه داده است و می توان گفت توانسته از مرز visual های خود بگذرد و سطح جدیدی از گرافیک را در این سری به نمایش بگذارد!

موزیک و صدا گذاری:

نکته ای که بیش از هر چیز به چشم می اید، استفاده از زبانهای غیر انگلیسی در بازی است که ضعیف کار شده است. به دلیل تجربه های یوبیسافت در این بخش، انتظار بیشتری می رفت! بعد از مدتی طولانی صداپیشه سم هم عوض شده است.Eric  Johnson صدا پیشه سم در بازی است. او توانسته است از پس وظیفه خود به خوبی بر بیاید.

هر چند او نتوانسته است صدای یک نظامی حرفه ای را به نمایش در بیاورد، اما حس و حال وی در زمان بر قرار ارتباط با Fourth Echelon در مواقع حساس و ضروری باور پذیر شده است. دلیل این تعویض به خاطر کپچرهای باکیفیت تر بوده است. موزیک بازی هم همگام با مراحل است و در چند جای خاص لگ می زند!! صدای اسلحه ها هم خوب کار شده است.

کو اپ و مولتی پلیر

اما خدارا شکر لیست سیاه حالت خوب خود را در بخش co-op حفظ کرده است. دو گیمر با هم مچ شده و قلع و قم کردن دشمنان،جمع اوری اطلاعات بدون ایجاد سر و صدایی و حملات انتهاری هنگام نا امیدی از موفقیت در مرحله، در تعامل با دیگر گیمرها، بلک لیست به ریشه خود باز می گردد. در این قسمت بیشتر به بخش stealth نزدیک می شویم تا قسمت سینگل پلیر که یک اکشن سینمایی را شاهد بودیم!

بعضی از اطلاعات هم باید بدون هیچ سر و صدایی جمع اوری شود. در واقع آلارم نباید به صدا در بیاید. اسنایپر ها توجه بیشتری به حرکت های شما و مسیر شما خواهند داشت سگ ها به دنبال پیدا کردن شما در محل اختفایتان هستند. اینجا است که باید مهارت خود را در سبک مخفی کاری نشان دهید.

نفس های شما هنگامی که سربازی به طفتان می اید به شماره می افتد و هنگامی که مرحله سکت خورده شد به اب و اتش میزنید که هیچ فایده ای ندارد. تنوع بی نظیر اسلحه ها از M416 تا AK-47 گرفته، در هر دو بخش مولتی و سینگل قابل توجه است.
ارتباط برقرار کردن با دیگر گیمر ها کلید موفقیت در این بخش است.

حتی دشمنان شما هم کلید موفقیت هستند. با توانایی ها و اپگرید هایی که به لطف آنها می توانید انجام دهید. با هر روشی که بازی کنید، شما پول را بدست خواهید اورد. این پول در افزایش قدرت سلاح ها را می توانید به نحوه مفیدی خرج کنید. مد Spies vs. Mercs را از همه بیشتر دوست خواهید داشت. در این مد همه چیز به شما و شناختتان از مپ مکان بازی دارد. در واقع در قسمت مولتی پلیر شما اسپلینتر سل واقعی را خواهید دید.

جمع بندی