نقد و بررسی Battle Chasers Night War

Joe Madureira از هنرمندان شهیر عرصه کتاب‌های مصور است که در آثاری مانند X-Men با شرکت مارول همکاری داشته. پس از آفرینش داستانی جدید با نام Battleshasers، او این سری را نیمه‌کاره رها کرد و به گروه سازندگان Darksiders ملحق شد. مدتی پس از پایان کار روی این بازی، Joe برای مدتی کوتاه به دنیای کمیک بازگشت و در همین حین Kickstarter موفقی را برای بازی نقش آفرینی بر اساس دنیای ساخته دست خودش یعنی Battlechasers پشت سر گذاشت. حال پس گذشت ماه‌ها از زمان معرفی این پروژه، بازی Battle chasers: Night War  به‌صورت رسمی عرضه‌شده است. باوجود تاثیر اولیه بسیار خوب، متأسفانه عدم رعایت اعتدال در روال پیشروی در بازی از موفقیت کامل آن جلوگیری کرده است. در ادامه با نقد و بررسی Battle Chasers: Night War  همراه وی‌ جی مگ باشید.

Battle chasers: Night War  با سرنگون شدن کشتی قهرمانان داستان و گم‌شدن دو نفر از اعضای گروه آغاز می‌شود. شمشیرزنی قهار، رباتی طبیعت دوست و دختری نوجوان مجهز به دستکش جادویی در حین گشتن به دنبال دو دوست گمشده خود( یک جادوگر پیر و زنی دزد) درگیر ماجرایی بزرگ‌تر از خود می‌شوند. گیم پلی  Battle chasers شباهت زیادی به عناوین نقش آفرینی (RPG) نوبتی کلاسیک دارد. سفر در دنیای بازی در نقشه‌ای وسیع و از طریق مسیرهای مشخص‌شده انجام می‌شود که در حین آن دشمن‌هایی پیش روی شما قرار می‌گیرند که در اکثر موارد مبارزه با آن‌ها برای ادامه سفر اجباری است. قسمت دیگر که مأموریت‌های اصلی و جانبی در آن انجام می‌شود Dungeon های مختلفی است که گشت و گذار و مبارزات در محیط بزرگ  آن‌ها انجام می‌شود که متشکل از اتاق‌های مختلف و متصل‌به‌هم است. در قسمت‌هایی از این Dungeon ها پازل‌های نه‌چندان سختی وجود دارند که از یکنواخت شدن روال پیشروی جلوگیری می‌کنند. مبارزات پس از برخورد با دشمنان در دنیای نقشه مانند و یا Dungeon ها در صفحه‌ای دوبعدی انجام می‌شود. همان‌طور که از این سبک انتظار می‌رود مبارزات با انتخاب فنون مختلف و یا استفاده از قدرت‌های گوناگون به‌صورت نوبتی پیش می‌روند. نکته‌ای که Battle chasers را از همتایان خود متفاوت می‌کند قابلیت کسب Overcharge است. هر حرکت معمولی بدون مصرف Mana انجام می‌شود و مقداری موقتی Overcharge به Mana هر شخصیت اضافه می‌کند که علاوه برافزودن حداکثر Mana به‌عنوان عنصر اولیه برای افزایش قدرت برخی حمله‌ها کاربرد دارد. در باقی موارد سیستم مبارزات نکته خاصی ندارند و مواردی مانند Bleeding، مسموم شدن و… مبارزات را از ضربه زدن متوالی به حریف خارج می‌کنند. در کنار این، قابلیت ساخت‌وساز اسلحه، زره و انواع و اقسام معجون‌ها نیز وجود دارد که توسط جمع‌آوری مواد اولیه در حین گشت و گزار انجام می‌شود. نکته جالب امکان اقدام به ساخت شیء موردنظر حتی بدون داشتن تمامی مواد اولیه است که البته درصد موفقیت را کم می‌کند ولی باز به مخاطب امکان ریسک کردن را می‌دهد. در کنار روال اصلی، امکان ماهیگیری در قسمت‌های مخصوصی وجود دارد که خود قابلیت ارتقای طعمه و چوب ماهیگیری را دارد که برای صید ماهی‌های خاص بکار می‌رود. فروش این ماهی‌ها روش خوبی برای خرید سلاح‌ها و امکانات بهتر و قوی‌تر است.

Battle chasers در رسیدن به هدف اولیه خود، یعنی ادای دین به بازی‌های کلاسیک نقش آفرینی کاملاً موفق شده است. گیم پلی ساده و وفادار به الفبای نقش آفرینی های نوبتی به‌خوبی تجسم شده در حینی که با اضافه کردن مکانیک‌های جدید و خاص به‌روز شده است. قابلیت ترکیب آثار مختلف روی دشمن‌ها مانند Bleed، Stun، Ignite و… و تأثیر ترکیب حملات مختلف با آن‌ها، همچنین زمان بردن بیش از یک نوبت برخی قدرت‌ها و حرکات قوی‌تر سبب می‌شود که مبارزات به نحوی با برنامه‌ریزی در طی چند نوبت آینده پیش بروند. در کنار مبارزات، گشت‌وگذار در Dungeon ها توسط قرار دادن پازل‌های جذاب و درگیر کننده ضربان خوبی پیداکرده است. این پازل‌ها در مواردی نیاز به خواندن و حل معمای ذکرشده در طول متن دارد و یا دقت و تفکر در محیط اطراف و به‌اندازه کافی متفاوت از یکدیگر هستند. با توجه به اینکه پس از بالا رفتن درجه شخصیت‌ها مبارزه با دشمنان ضعیف‌تر، کسب تجربه چندانی در پی ندارد و بسیار آسان است، خوشبختانه بازی انتخاب را به مخاطب می‌دهد تا شروع درگیری سرباز زده و به راه خود ادامه دهد، البته این قابلیت فقط در مورد دشمن‌های نقشه اصلی دنیای بازی صادق است. به‌طور خلاصه باید گفت که گیم پلی Battle chasers تا حد زیادی در مسیر مورد انتظار نقش آفرینی‌های نوبتی حرکت می‌کند و در کل کاملاً موردپسند هواداران این سبک قرار خواهد گرفت.

اولین دست‌انداز در روال بازی پس از پیدا کردن نفر چهارم گروه مشخص می‌شود و ناگهان به نظر می‌رسد که یک جای کار مشکل دارد. این شخصیت جدید درجه 13 است درحالی‌که باقی افراد در بهترین حالت بین 9 یا 10 قرار دارند. بدون آمادگی قبلی دشمنان چند برابر قوی‌تر می‌شوند و دیگر نمی‌توان مأموریت‌های اصلی را ادامه داد. خوب یا بد، در بازی‌های نقش آفرینی به‌خصوص نوبتی پیش می‌آید که در قسمت‌هایی نیاز به Grind است تا بتوان شخصیت‌های تحت کنترل را ارتقا داد. مشکل Battle Chasers این است که این Grind بسیار طولانی و خسته‌کننده می‌شود زیرا مقدار تجربه به‌دست‌آمده در مقابل تجربه موردنیاز برای ارتقا بسیار اندک است. این مسئله سبب اختلال در نحوه پیشروی در بازی می‌شود به‌گونه‌ای که منحنی درجه سختی بازی به‌جای شیب ملایم رو به بالا، به حالت پله‌ای تبدیل می‌گردد. شاید بهترین راه برای کسب تجربه، بازگشت به Dungeon های قبلی و انجام آن‌ها در درجه سختی بالاتر باشد که باوجود تا حدی تصادفی ساخته‌شدن ، از خسته‌کننده شدن این عمل کاسته نمی‌شود. از همه بدتر عدم کسب تجربه برای افرادی است که در مبارزات حضور ندارد زیرا فقط سه نفر می‌توانند در مبارزات شرکت کنند. بنابراین زمان اضافه‌ای برای ارتقای شخصیت‌هایی که در خارج از میدان قرار داشتند نیاز است. متأسفانه خود مبارزات نیز دارای محدودیت‌های خاصی هستند که از لذت آن‌ها می‌کاهند. راه چندان مناسبی برای مبارزه با حملاتی که منجر به Bleed و یا Poison می‌شوند وجود ندارد و در اکثر موارد وظیفه یکی از اعضای گروه فقط رفع این اثرات از افراد دیگر گروه است و یا با توجه به اینکه موفقیت در درگیری‌ها نیازمند زنده‌بودن تمامی اعضای گروه است، در مواردی فقط مشغول پر کردن سلامتی اعضا خواهید بود به‌جای آنکه برای مبارزه برنامه‌ریزی کنید. در کنار گیم پلی، داستان بازی نیز برخلاف داستان جذاب کمیک، بسیار معمولی است و گیرایی چندانی ندارد. شروع داستان بدون زمینه‌چینی خاصی به‌صورت ناگهانی اتفاق می‌افتد و خطر اصلی در مقابل قهرمانان به‌کندی و سطحی وارد داستان می‌شود. بزرگ‌ترین مشکل عدم شخصیت‌پردازی مناسب افراد اصلی است، تا حدی که به نظر می‌آید سازندگان فرض را بر این گذاشته‌اند که مخاطب با داستان کمیک Battlechasers آشنا است و نیازی به اختصاص زمان برای پرداخت پیش‌زمینه داستان نیست.

گرافیک و ظاهر Battle chasers از نقاط قوت آن به‌حساب می‌آیند. توانایی بسیار بالای Joe Madureira در طراحی به‌خوبی به بازی منتقل‌شده است. علاوه بر قسمت‌های دوبعدی که واضحا دسترنج او هستند، قسمت‌های سه‌بعدی نیز به‌خوبی به‌عنوان همتای سبک هنری منابع دوبعدی به‌خصوص شخصیت‌ها کارشده‌اند. جلوه کلی بازی حالتی شاد و کارتون مانند با رگه ایی از سبک مانگای ژاپنی دارد و به همه‌چیز زیبایی خاصی بخشیده است. شاید در این میان نکته ناامیدکننده فیلم‌های داستانی بازی است که پس از مشاهده قسمت اولیه قبل از شروع بازی، باقی حالت صفحه‌های ثابت و بدون جزییات دارند و ای‌کاش باقی نیز کاملاً متحرک و رنگین مانند قسمت آغازین کار می‌شدند. قسمت موسیقی بازی همگی از آهنگ‌های گوش‌نواز و مختلف منطبق بر حس و حال محیط‌های مختلف کارشده که در این میان البته با توجه به انتخاب یک موسیقی پس‌زمینه برای هر محیط در نقشه اصلی، ممکن است پس از مدتی شنیدن مداوم آن خسته‌کننده شود. این مسئله به‌خصوص در حین گشت‌وگذار برای بالا بردن درجه و گذار زمان زیادی در یک محیط پررنگ‌تر می‌شود. صداگذاری شخصیت‌ها نیز اکثراً مناسب حالت ظاهری آن‌ها است، البته در این میان باید اشاره کرد که تنها برخی از دیالوگ‌ها صداگذاری شده‌اند و باقی فقط شامل متون خالی هستند.

Battle chasers در ساعات آغازین نوید از یک بازی عالی در سبک نقش آفرینی نوبتی می‌دهد. جلوه هنری خیره‌کننده و سیستم مبارزات ساده ولی جذاب با نوآوری‌های خاصی گیم پلی اثر اولیه بسیار خوبی بر مخاطب می‌گذارد. متأسفانه ولی این حس خوب اولیه دوام چندانی ندارد و پس از پشت سر گذاشتن یک‌سوم بازی، کم‌کم ترک‌هایی بر این تجربه ظاهر می‌شود. منحنی درجه سختی غیرمنظم که در مواردی مخاطب را مجبور به تلف کردن زمان زیادی برای Grind می‌کند، سیستم مبارزه مشکل‌دار در مواردی و داستان نه‌چندان درگیر کننده در پایان  Battle chasers را به عنوانی معمولی ولی مشکل‌دار تبدیل می‌کند.