دیدگاه: تمام بازی ها باید همه چیز را از اول Unlock بگذارند

(توضیحی در مورد این سری مقالات با عنوان دیدگاه یا Opinion: این سری مقالات که توسط نویسندگان زیادی در سایت های مختلف نگارش می شود، کاملا بر اساس نظریات شخصی نویسنده + کمی دلیل آوردن برای قانع کردن بقیه افراد می باشد. All Characters are work of Fiction)

Super Mario 4D یا هرچیزی که اسم بعدی سری بازی ماریو است، باید تمامی مراحلی که در قلمرو سلطنتی قارچ ها وجود دارد را به صورت باز شده برای من (ما) باز بگذارد. نسخه بعدی Grand Theft Auto هم باید از لحظه ابتدای بازی تمام ماموریت هایش را در بصورت Unlock و باز شده در دسترس بازیکنان بگذارد. و حتی Uncharted 4 هم باید اجازه بدهد من به محض گذاشتن دیسک بازی در پلی استیشن ام ، بتوانم به اواسط ماجراجویی ناتان دریک بروم و مجبور نباشم بازی را از اول شروع کنم! البته دلیل من برای این خواسته، این نیست که من در بازی کردن آدم تازه کار و نوبی هستم و مطمئنا این نیست که بتوانم سریع به پایان بازی برسم تا بتوانم پایان بازی را در یوتیوب به اشتراک بگذارم. من یک گیمر مطیع و سخت کوش در بازی ها هستم و تمامی بازی هایی که انجام می دهم را تا ذره آخر مورد اکتشاف قرار می دهم. همانطور که اعلام شد که سیستم قدیمی بخش داستانی در بازی Black Ops 3 وجود نخواهد داشت، تمامی بازی ها باید این اجازه را به ما بدهند که از هرجایی که دلمان خواست بازی را شروع کنیم (و یا پایان دهیم).

آیا دستگاه کتاب خوان شما مجبورتان می کند هر صفحه از کتاب موبی دیک را به ترتیب بخوانید؟ آیا دستگاه دی وی دی شما را مجبور می کند کل فیلم ارباب حلقه ها را پشت سر هم ببینید تا بتوانید به قسمت های جالب فیلم برسید؟ آیا در منوی دی وی دی بخش “انتخاب یک صحنه خاص” از دید شما مخفی می شود تا قبل از دیدن کامل فیلم نتوانید از آن استفاده کنید؟ آیا نرم افزارهای پخش موسیقی شما را وادار می کنند تمام ترک های یک آلبوم را به ترتیب گوش دهید؟ ادبیات، تلویزیون، موسیقی و رسانه های دیگر شما را محدود به انجام دادن کاری نمی کنند زیرا صاحبان رسانه اهمیتی برای نتیجه کار شما قائل نیستند. یک فیلم ساز یا رمان نویس احتمال می دهد که خواننده یا بیننده اکثرا همیشه بر طبق سرعت و روالی که در فیلم و کتاب قرار داده شده است، حرکت می کند. ولی اگر نکرد؟ برای او مهم نیست! بهرحال خواننده است که چیزی از دست داده است نه نویسنده.

بازیکنان زیادی هستند که این منطق را دوست ندارند و به آن اعتنایی نمی کنند بنابراین بهتر است به روش دیگری شما را متقاعد کنیم: گذاشتن محدودیت بر روی یک بازی که نیاز دارد بازیکن قبل از آن مراحل دیگری را پشت سر گذاشته باشد، یک حالت “مدیریت حقوق دیجیتالی” یا DRM است که 99 درصد گیمرها از آن متنفرند! به ما باید این اجازه داده شود که بازی را هرگونه که خواستیم بازی کنیم، اگر یک بازی سعی کند از شیوه هایی مثل حیله های روانشناسانه و زورگویی برای وادار کردن ما به رفتن در مسیر “ترتیب” بازی استفاده کند، باید بگویم که این بازی مشکلات جدی ای دارد. بعضی وقتها مردم به دلایلی مثل بی حوصلگی، خستگی و دلایل دیگر سعی در رد کردن یک قسمت از فیلم یا کتاب می کنند. یا شاید سعی دارند نقدی یا مطلبی در مورد بخش خاصی از یک کتاب یا فیلم یا بازی بنویسند. مثلا خود من برای اولین بار چند سال پیش سعی کردم بازی Grand Theft Auto III را بر روی Xbox ای تمام کنم که بعد از رد کردن نصف مراحل بازی، لنز دیسک آن خراب شد و باعث شد من نتوانم بازی را به کلی تمام کنم. حال بعد از خریدن بازی بر روی استیم، من باید بیش از چند ساعت از وقتم را تلف کنم تا تمام مراحلی که قبلا رد کردم را دوباره انجام دهم تا به قسمت مورد نظرم برسم! هیچ رسانه ای که اعتماد به طرفداران و هوادارنش دارد، هیچوقت چنین محدودیتی برای آنها نمی گذارد! اگر در سال 1985، من یک کنسول Nintendo Entertainment System با یک نسخه از بازی Super Mario Bros به عنوان کادوی کریسمس دریافت می کردم که تمام مراحل آن باز شده و قابل دسترسی بود، برای اولین بار به مرحله 4_8 نمی رفتم؟ البته که نه. و اگر هم می رفتم، در می یافتم که این مرحله برای من خیلی سخت است و باید از ابتدا بازی را شروع کنم تا ساز و کار بازی به دستم بیاید. البته قبول دارم که بعضی اوقات لذت و شور برخی بازی ها با رد کردن مراحل از بین می رود یا کم می شود ولی در عصر بازیهای امروزی که اکثرا همه آن ها وابسته به مهارت های خاصی هستند که ممکن است بعضی افراد آنها را نداشته باشند و یا در بروز دادن آنها کند تر از بقیه باشند، این قابلیت باعث می شود خیلی ها بتوانند نفس راحتی بکشند! و از همه مهمتر، در برهه زمانی ای که Youtube و سرویس های استریم با فشار دادن چند دکمه برای همه در دسترس هستند، دیگر نیازی نیست که شما کل بازی را بازی کنید تا به مرحله آخر داستان برسید. البته این مسئله کم کم در بازی های امروزی رواج پیدا کرده است. به عنوان مثال بازی Rock Band از ابتدا همه ترک های آهنگ ها را در اختیار شما قرار می دهد، و مثال بهتر بازی های فایتینگ و مبارزه ای هستند که قبلا شما باید چندین ساعت وقت صرف می کردید تا یک کاراکتر خاص را Unlock کنید. یا مثلا در بازی Grand Theft Auto V، یک لیست در منوی بازی قرار داده شده است که به شما دسترسی کامل و سریع به ماموریت های بازی (که شما قبلا تمام کرده اید) می دهد. خیلی بهتر است اگر همچنین ویژگی ای از اول در ابتدای بازی Grand Theft Auto V قرار بگیرد.

قرار نیست سازندگان وقت زیادی در طراحی منو های مراحل صرف کنند و آن را زیبا و قابل پسند کنند. یک رابط کاربری ساده هم برای خیلی ها بسنده خواهد کرد. کتاب ها از قالب بخش بندی و لیست کردن Chapter ها استفاده می کنند که کار را آسان کرده است و فیلم ها در Menu خود بخشی به نام انتخاب صحنه خاص دارند. مهم نیست که رابط کاربری کوچک باشد یا بزرگ، زشت باشد یا زیبا، مهم این است که این رابط وجود داشته باشد تا به گیمر اجازه دهد از مرحله به مرحله، ماموریت به ماموریت و چک پوینت به چک پوینت بروند. در نهایت، در نظر داشته باشید که بالا رفتن از کوه اورست زیاد جالب نیست وقتی همه بتوانند در یک چشم به هم زدن به نوک قله تلپورت کنند. و همینطور یک بازی خوب آن است که پیشروی در آن لذت بخش باشد، نه الزاما فقط دیدن نوک قله و منظره نهایی.

تمام بازی ها باید همه چیز را از اول Unlock بگذارند

کاوه آرانیان
مقاله اصلی برگرفته از Kotaku