نقد و بررسی Gran Turismo Sport

کافیست به اطراف خود نگاه کنید تا متوجه حضور تعداد زیادی بازی شوید که گیمر را تشویق به تجربه آنلاین خود می‌کنند. بعد از همه‌گیر شدن بازی‌های آنلاین روی کنسول‌های خانگی در نسل گذشته، حالا شاهد این هستیم که عملا تعداد زیادی از گیمرها دیگر توجهی به بخش داستانی و آفلاین ندارند. آمارها نشان می‌دهد که مخاطب‌ها بعضا حتی بخش داستانی بازی‌ها را به اتمام نرسانده و تنها به سراغ حالت آنلاین آنها می‌روند. به طور کلی در دنیای امروزی بازی‌های ویدئویی استفاده از بخش آنلاین خوب می‌تواند موفقیت یک بازی را برای مدت زمان طولانی‌تری تضمین کند. البته استثناهای بسیاری نیز در این بین وجود دارند. در شرایطی که مسئولین مایکروسافت سعی کرده بودند تمرکز خود را روی عناوین آنلاین بگذارند، در مقابل سونی با عرضه Horizon نشان داد که هنوز هم بازی‌های تک نفره و داستان‌محور خوب، مخاطب‌های خود را از دست نداده‌اند. وقتی به سراغ سبک مسابقات اتومیبل‌رانی می‌رویم وضعیت کمی متفاوت می‌شود. در نمونه‌های آرکید، Need For Speed سال‌هاست که سعی دارد بخش داستانی را به بدنه اصلی مجموعه تزریق کند اما در این کار ناکام مانده. آنها حتی امروزه دیگر توانایی ارائه یک گیم‌پلی استاندارد را ندارند. وضعیت اما برای شبیه‌ساز‌های اتومبیل‌رانی کمی متفاوت است. سه بازی Forza Motorsport، Project CARS و Gran Turismo برای سال‌هاست که در حال ارتقای استانداردهای این سبک هستند و معمولا در ارائه اصول اولیه موفق بوده‌اند. در شرایطی که Project CARS از رقبای انحصاری خود در زمینه ارائه تجربه‌ای کاملا شبیه‌ساز جلو افتاده، مایکروسافت و سونی باید به فکر روش‌هایی برای مقابله با این شرایط باشند. فعلا مایکروسافت برنامه خاصی برای انجام این کار ندارد. هرچند آنها در ابتدای نسل جاری با معرفی قابلیت Drivetar از پتانسل‌های آنلاین برای بهبود هوش مصنوعی استفاده کردند اما کلیت گیم‌پلی در Forza Motorsport تغییری نداشته و همین موضوع می‌تواند به عنوان یکی از دلایلی شناخته شود که دیگر شاهد رشد چشم‌گیر در ساخته Turn 10 نیستیم. در مقابل سونی و استودیو Polyphony Digital رویکردی کاملا متفاوت را اتخاذ کرده‌اند. آنها در نسل گذشته سعی کردند بسته‌ای کامل را با قرار دادن تعداد زیادی مسیر مسابقه و اتومبیل عرضه کنند اما نهایتا شرایط را برای آشتی مخاطب‌ها با مجموعه Gran Turismo‌ فراهم نکردند. یکی از محبوب‌ترین انحصاری‌های سونی نیاز به تغییر اساسی داشت و در Gran Turismo Sport تقریبا این تغییر و تحول با پررنگ شدن نقش قسمت‌های آنلاین اعمال شده.

بگذارید همین ابتدا تکلیف را روشن کنیم. اگر به دنبال تجربه آفلاین یک شبیه‌ساز اتومبیل‌رانی هستید، Gran Turismo Sport گزینه مناسبی برای شما نیست. هرچند در یک بخش امکان استفاده از تمامی خودروها و حضور در تمامی مسیرهای طراحی شده فراهم است اما واقعیت ماجرا این است که حتی اگر مخاطب‌ حرفه‌ای این سبک باشید، از تجربه چندین‌باره این نوع بازی‌ها خسته شده‌اید. در حالت آفلاین گیمر تنها به بخشی از Arcade Mode بازی دسترسی دارد. حضور در یک مسابقه، ثبت زمان و بازی به صورت Split Screen از جمله قابلیت‌هایی هستند که به صورت آفلاین در اختیار گیمرها قرار می‌گیرند. به نوعی باید به این مسئله اشاره کرد که سازندگان به صورت آفلاین چیزی شبیه به یک دموی قابل بازی را ارائه می‌کنند. وضعیتی که می‌توانست به شکل بهتری اجرا شده و خارج از چارچوب آنلاین، امکانات بیشتری را به مخاطب بدهد. زمانی که بازی خود را به‌روز کرده و آنلاین می‌شوید وضعیت کاملا تغییر می‌کند. تمامی قابلیت‌های بازی در این وضعیت آزاد شده و می‌توانید در کنار حضور در آکادمی و یا با انجام ماموریت‌های خاص به اتومبیل‌های جدید و کلاس‌های بالاتر دسترسی پیدا کنید. جدای از این دو بخش که به صورت تک نفره دنبال می‌شود دیگر حالت‌های بازی‌ رویکردی کاملا آنلاین و چند نفره دارد. در تک مسابقه‌های معمولی یا مسابقات کلی بازی که تحت امتیاز FIA هست، می‌توانید در مقابل گیمرهای دیگر قرار گیرید.

افزایش تمرکز روی حالت آنلاین به طور کلی برای یک بازی ریسینگ پر از ریسک و سازندگان Gran Turismo Sport تاحدودی توانسته‌اند با یک ترفند جالب این ریسک‌ها را به شکل قابل توجهی کاهش دهند. معمولا وقتی حرف از شبیه‌سازهایی که زیاد با قوانین واقعی گیمر را محدود نکرده‌اند به میان می‌آید، ناخودآگاه یاد راننده‌هایی خواهیم افتاد که از دیگر اتومبیل به عنوان سرعت‌گیر استفاده می‌کنند. در عنوان انحصاری جدید PS4 وضعیت این موضوع کمی متفاوت است. در Gran Turismo Sport شاهد استفاده از یک اصول اخلاقی هستیم که برای حضور در بخش آنلاین باید توسط گیمر مرور شود. این اصول اخلاقی توضیح می‌دهد که باید فاصله خود را با دیگر رقبا رعایت کرده و با آنها برخورد نداشته باشید. هرچند در تمامی بخش‌ها با برخورد یا بریدن پیچ‌ها چند ثانیه‌ای به زمان کلی گیمرها تحت عنوان پنالتی اضافه می‌شود اما در این بین راننده قربانی عملا ممکن است که شانس خود را برای قرار گرفتن در رتبه مناسب از دست دهد. بازی در قسمت آنلاین، نحوه رانندگی و عملکرد شما در زمینه برخوردها را مورد بررسی قرار داده و در زمان‌های تعیین شده یا مواقع خاص اتومبیل شما را به صورت Ghost در می‌آورد. در این حالت دیگر گیمرها می‌توانند بدون برخوردی از شما گذر کرده و توانایی ایجاد چالش با قرار گرفتن در موقعیت مناسب را از دست می‌دهید. استفاده از تورنمنت‌های متعدد و ساز و کار مناسب برای ارتقا و آزاد کردن اتومبیل‌های جدیدتر در نهایت Gran Turismo Sport را از دید محتوا در درجه بالایی قرار نمی‌دهد اما می‌تواند تجربه‌ای تقریبا متفاوت و جدید را پیش روی مخاطب‌های سبک شبیه‌سازی مسابقات اتومبیل‌رانی بگذارد که سال‌هاست ساختاری یکسان را تنها با ارتقاهای جزئی تجربه می‌کنند.

هرچند عنوان این سبک، شبیه‌ساز مسابقات اتومبیل‌رانی است اما باید به این مسئله توجه کرد که با یک نرم‌افزار شبیه‌ساز طرف نیستیم و به عنوان یک بازی ویدئویی باید عنصر لذت و سرگرمی همچنان در این بازی‌ها حضور داشته باشند. بعد از تجربه Forza Motorsport 7، Project CARS 2 و Gran Turismo Sport به عنوان سه رقیب اصلی در این ژانر می‌توان گفت که عنصر سرگرمی با وجود محتوای کمتر در ساخته Polyphony Digital تاثیر بیشتری روی گیم‌پلی داشته و مطمئنا می‌تواند برای زمان طولانی‌تری شما را مشغول خود نگه دارد. با وجود پیشرفت چشم‌گیر این سبک در تمامی زمینه‌های ممکن شاید تنها چیزی که هنوز هم می‌تواند در بررسی تجربه نهایی بازی‌ها نقش کلیدی داشته باشد، فیزیک رانندگی باشد. اینکه اتومبیل با چه فیزیکی سرعت گرفته، نحوه ورود و خروج از پیچ‌ها و میزان تاثیر ترمز گرفتن مسائلی هستند که رابطه مستقیمی با فیزیک داشته و نهایتا باعث شده‌اند که Gran Turismo Sport تجربه بهتر و سرگرم‌کننده‌‌ای را در زمینه رانندگی ارائه کند. سازندگان بازی با اینکه عنوانی جانبی از سری را توسعه داده‌اند اما در جزئیات گیم‌پلی کم‌کاری نکرده و امکانات بسیاری را پیش روی گیمر قرار داده‌اند تا رانندگی با اتومبیل‌های مختلف تبدیل به تجربه‌ای شخصی برای آنها شود. به عنوان گیمری که از ابتدای سه نسل پیش اکثر شبیه‌سازهای عرضه شده روی کنسول‌ها و کامپیوترهای شخصی را تجربه کرده باید اعتراف کنم که فیزیک رانندگی در Gran Turismo Sport شبیه‌ترین چیزی است که به رانندگی واقعی طراحی شده و می‌تواند تجربه‌ای ایده‌آل در این ژانر را ارائه کند.

هرچه قسمت پنجم و ششم Gran Turismo از دید محتوا کامل بوده و تعداد زیادی مسیر و اتومبیل را ارائه می‌کردند، وضعیت برای Gran Turismo Sport کاملا متفاوت است. نبود تعادل در طراحی‌ها باعث شده که تیم سازنده با تمرکز بیشتر روی کیفیت به جای کمیت، تجربه‌ای خلاصه اما دقیق را پیش روی گیمر بگذارد. در انحصاری جدید سونی تنها 177 اتومبیل و 27 پیست قرار دارد. چنین ارقامی مطمئنا یک ضعف محسوب می‌شوند اما سازندگان بازی سعی کرده‌اند در همین تعداد کم نیز بیشترین دقت را در طراحی انجام دهند. تمامی اتومبیل‌ها با بالاترین کیفیت ممکن به نمایش در آمده و مسیرهای مختلف نیز تقریبا می‌توان گفت که شبیه به چیزی هستند که در واقعیت دیده‌ایم. همین وضعیت در زمینه گرافیک کلی بازی و جلوه‌های بصری مورد استفاده نیز صدق می‌کند. با قرار دادن Forza Motorspot 7 و Gran Turismo Sport به صورت Full HD در کنار یکدیگر عملا با دو تا از بهترین گرافیک‌های این نسل در سبک ریسینگ مواجه هستیم. هر دو ساخته مایکروسافت و سونی در سطح بالایی از جزئیات قرار دارند و Gran Turismo Sport در اندک جزئیات نورپردازی و طراحی مسیرها از حریف خود پیشی گرفته. شاید تنها ضعف انحصاری PS4 در این زمینه به محدود بودن گزینه‌های آب و هوایی و نورپردازی شب و روز ارتباط پیدا کند. برخلاف قسمت‌های پیشین که در آنها چرخه شب و روز و تغییرات هوا به صورت Real Time انجام می‌شد، اینجا خبری از این رویکرد نیست و گیمر تنها می‌تواند پیش از هر مسابقه یکی از شرایط تعریف شده را انتخاب کند. نهایتا باید اشاره کوتاهی نیز به موسیقی‌های مورد استفاده داشت که همچون قسمت‌های قبلی این مجموعه در سطح خوبی قرار داشته و می‌تواند جذابیت مسابقات را دوچندان کند.

اگر توانایی چشم‌پوشی از محدودیت‌های آفلاین و کوچک بودن مجموعه اتومبیل‌ها و مسیرهای Gran Turismo Sport را داشته باشید، با یکی از بهترین شبیه‌سازهای مسابقات اتومبیل‌رانی در نسل حاضر طرف هستید. بازی که توانسته با تمرکز روی قسمت آنلاین جانی تازه به ژانری دهد که کم کم وارد تکرار شده بود. گرافیک مثال زدنی، طراحی فوق‌العاده اتومبیل‌ها و مجموعه مسابقات متنوع آنلاین در کنار فیزیک خار‌ق‌العاده اتومبیل‌ها در زمان رانندگی از جمله مواردی هستند که ساخته سونی را در مرتبه بالایی از کیفیت قرار می‌دهند. عنوانی که شاید بزرگ‌ترین ضربه خود را از محتوای کم و نبود گزینه‌های جانبی مناسب خورده.