اگر شما هم از آن دست گیمر های قدیمی باشید که عنوان Contra را بازی کرده باشید ، قطعا تا آخر عمر خود ، سختی ظالمانه بازی را فراموش نخواهید کرد ! حالا به تازگی کونامی نام تجاری Contra : Run and Gun را در آمریکا به ثبت رسانده است . این نام در حوزه های ” برنامه و بازی ویدئویی ، برنامه و بازی کامپیوتری و بازی های الکترونیکی ” توسط یک هیئت ژاپنی به ثبت رسیده است . پیش از این نیز در E3 سال 2011 شاهد نمایش بسیار کوتاهی از این بازی بودیم که در پایان تریلر شاهد عبارت ” آن ها برگشته اند ” بودیم که از آن زمان تا کنون هیچ گونه اطلاعات دیگری از بازی منتشر نشده بود و بازی تقریبا به فراموشی سپرده شده بود .
کنترا نام یک مجموعه بازیست که برای اولین در سال 1987 بر روی دستگاه های سکه ای آرکید ظهور کرد ، در سال 1988 به کنسول NES راه یافت و آخرین نسخه ی بازی در سال 2011 با نام Hard Corps: Uprising به عنوان پیش درآمدی بر بازی سال 94 که بر روی Sega Genesis عرضه شده بود ، تحت عنوان یک بازی دانلودی برای X360 و PS3 ارائه شد . برای اطلاعات بیشتر از این بازی باید تا پایان E3 امسال صبر کرد .
من چون اینجا نظر میثم قربانی عزیزو (که شدیدا دلمون واسه پادکستاش تنگ شده بی معرفت) بگم که بخدا حیفه این سایت با آدمای پیگیر و علاقه مندی چون شما که بالاتر از این ها باشه … من قبلا تمام اخبار گیمو با ای میلای شما خودمو آپ دیت میکردم…
اما مثلا سایتی مثل گیم فا تولبار اختصاصی خودشو زده که بالای وب بروزرت به صورت تقریبا آنلاین اخبار بازی هست و هر روز خودمونو آپ میکنیم ، اما ای میل های شما با 2روز تاخیر تقریبا میاد …
این پیشنهاد من بود که اگه امکان داره شما هم تولبار خودتونو بزنید… چون من که خیلی سایت گیم ای مگ رو دوست داشتم و به واسطه آموزش بازی های آنلاین عرفان سکاکی عزیز که واقعا دست مریزاد (و حتی بابت سیر تا پیاز داستان و تاریخ اویل که بهترین بازی دوران عمرا بود اویل 3 که توضیحات فوق العاده زیبایی داشت و تشکر ویژه) ، وارد دنیای آنلاین (بصورت کرکی) شدم و بعد اون وارد کهکشان بازی های اورجینال شدم و عشق نزدیک به کشته شدن بازی توی وجود منو برگردوند، در این حد که فقط اورجینال بازی میکنم و آنلاین…
سر این لطف بزرگ آشنایی بوسیله سایت گیم ای مگ، بعضی موقع ها خیلی دوست دارم که گیم ای مگ به اون جایگاهی که لایقشه برسه و ما دوباره با گیم ایمگ آن لاین و آپ تو دیت بشیم… به امید اون روز
با تشکر
والا یه جور میگید سخت بود آدم میمونه کدوم ورژنشو میگید!
غیر از ورژن نمیدونم سگاش بود که خیلی بنظرم داغونتر شده بود و سخت ،
نسخه میکروش که با اینکه مثلا(!) سخت بود اما من که تا آخرش چندبار تنهایی رد کردم… بابا ناامیدمون کردینا ما فک میکردیم بازیتونم خوب بوده گیمر بودین مثل دوران بچگی ما
راستش من از بچه گی به کسی گیمر میگفتم که جدای از علاقه به بازیش ، بازیشم خوب بوده باشه و بشه حداقل تو کو-آپ تحملش کرد
من بعضی آهنگاشو خیلی دوست داشتم
مخصوصا آهنگ تموم شدن بازی و بعد ترکیدن جزیره. حتی یادمه یبار فقط بخاطر دوباره شنیدن آهنگ آخربازی ، فقط یبار دیگه بازیش کردم، اون زمان که نت نبود… واقعا یادش بخیر
یه علت دیگه اینکه هنوزم که هست من بازی های نسل دوران خودمون و حتی کنسول های دوران بچگی خودمون رو دوست داشتم این بود که بالاخره با هر بدبختی بود بازی رو رد میکردی ، آخر بازی خوب تموم میشد و ویدئو و موزیکای قشنگ و زیبایی داشت آخر بازی که فقط چند دقیقخ از دیدنش لذت میبردی، چیزی که خیلی خیلی کم توی بازی های پی سی وجود داره و هست و تا بازی تموم میشه با احترام یجورایی میگه ممنون و یه راست میره سراغ credit سازندگان ، چیزی که هنوزم که هنوزه جاش خالیه واسه بازیا به نظر من و وقتی ردش میکنی و هیچی نشده و جایزه زحماتتو نگرفته The end بزنه احساس خوبی لااقل به من یکی که نمیداد…
ببینید بازیهای نسل ما چقد دوست داشتنی بود که هنوزم که هنوزه بچه های کوچیک فامیل که من نسخه ی ROM بازی رو با امولاتورهای مربوطه شون توی لپ تاپم اجرا میکنم ، حتی اون ها هم (با این بازی های نسل حاضر خودشون!) خاطرات این بازی ها توی ذهنشون هک میشه و بارها و بارها دوسشون دارم…
تا یادم نرفته اینم بگم که بعضی از بازی های میکرو وسگا و تی پلی استیشن که عمرا اگه میشد تا آخرش با سیو رفت (که توی کنسول های قدیمی که عمرا اگه سیو بود، اگه لطف میکرد یه پسورد ناقابل که تازه نیم ساعت باید تایپش میکردی)
رو توی کامپیوتر با کمک سیو رد کردم و این آرزو به دل موندن دیدن و حتی رد کردن مرحله آخرش واسمون عقده نشه (البته به نظر من این سیاست اون زمان بازی سازها بوده که اصلا بازی قابل رد کردن و تموم شدن نباشه که تو همیشه حسرت رد کردن و رسیدن تا مرحله آخرشو داشته باشی)
ممنون بابت خبرای اینچنین که فک کنم هممون خیلی دوسش داشته باشیم…
سلام!!!!!!!!!!!!!!!!!! ای داد بی دودددددددد خداکنه نسخه ی PC هم داشته باشه 🙁 هییییی خددددداااءءء 🙂 آقا دست رو دلمون نذارید که.. هیییی چی بگم! آقا اینا اصلا مارو وارد عرصه بازی و معتادی کرداااا یادشون بخیر ! یاد تمام خاطرات گذشته به خیر یا بازیای داس بخیر یاد بازیای کومودور 64 و آمیگا 500 و نینتندو و آرکید و سگا و .. و و و
ای وای من نصفه شبی چه خبری خوندم
من با این بازی شروع کردم و گیمر شدم
سختی بازی واقعا برام لذت بخش بود ، مخصوصا وقتی هیچ کس به جز من تو اطرافیانم نمیتونست تمومش کنه ، فکر کنم 10 سالم بود!
من عاشق این بازی بودم. بازی یعنی Contra چون هیچ سیوی نداشت بازی و باید یه ضرب تا آخرش بازی می کردیم تا ببریم.
همیشه هم باید یه نفره بازی می کردیم چون همیشه پلیر 2 سریع می مرد و از Continue شما هم استفاده می کرد و آخر بازی گیر می کردید.
من هیچ وقت نتونستم بازیشو ببرم. خیلی سخت بود. حتی یادمه آخرین غولی که تونستم برسم شبیه یه هشت پا بود که یه چشم وسط داشت و میلیون ها تیر پرت می کرد که نمیشد جا خالی داد.
خیلی دوست دارم سبک قدیمی خودشو حفظ کنه و بیشتر روی گرافیک بازی کار کنه چون سبک قدیمش بیشتر مزه میداد.
یعنی خدا وکیلی دمشون گرم.
اگر همون حس و حال قدیمو بده عالی میشه.
مثل بایونیک کامندو به گند نکشنش.
خداییش بعضی مرحله هاش دیوونه ات میکرد.
باید انقدر حرفه ای بودی که مثلا مرحله یک و دو رو بدون یدونه جون سوختن رد کنی چون مرحله های بالا 100 درصد گیر میکردی.
Continue هم که باید نگه میداشتی سر غول اخراش. چون همه جونات میرفت.
یادش نافرم بخیر.