نقد و بررسی بازی Hob

اکثر شرکت‌های سازنده بازی در حیطه خاصی تخصص دارند و کمتر پیش می‌آید که سبک‌های متفاوتی را امتحان کنند. در این میان استثناهایی وجود دارد که یکی از این موارد، Runic Games است. پس از عرضه Torchlight 2 در سال 2012 که شباهت فراوانی به Diablo داشت، این بار دست‌اندرکاران این شرکت با Hob به میدان بازگشته‌اند. Hob نقاط اشتراک محدودی با Torchlight ازنظر زاویه دوربین و مکانیک‌های اصلی دارد ولی این بار به‌جای سبک اکشن نقش آفرینی با تاکید بر جمع‌آوری لوت، بازی جدید این شرکت تاکید بیشتری بر داستان‌سرایی و پیشروی در مراحل با حل پازل و چاشنی مبارزات دارد. با بررسی بازی Hob همراه وی جی مگ باشید.

داستان در Hob حالتی مینیمالیست و گنگ دارد. شما در نقش موجود عجیب با شنلی قرمز بر سر که شخصیت اصلی بازی Journey را به یاد می‌آورد در دنیایی عجیب که ترکیبی از طبیعت و سازه‌های ماشینی است به همراه آدم‌آهنی دوستانه‌ای قدم می‌گذارید. زمان زیادی نمی‌گذرد که شخصیت اصلی توسط گیاهی موردتهاجم قرار می‌گیرد که در این حین دست چپ او عفونی می‌شود. آدم‌آهنی داستان راهی ندارد به‌جز اینکه برای نجات دادن دوست جدید خود، دست او را قطع کند ولی به‌جای آن دست مکانیکی خود را جایگزین دست قطع‌شده می‌کند. سبک Hob یادآور Metroidvania است و باوجود تقریباً Open World بودن دنیای بازی، دسترسی به قسمت‌های مختلف توسط به دست آوردن قدرت‌های گوناگون مانند شکستن دیوارها، حرکت به سمت ستون‌های دور از دسترس توسط شلاقی الکتریکی و غیره امکان‌پذیر می‌شود.

در این میان با جمع‌آوری آیتم‌های مختلف، حرکات مختلف برای مبارزه، بالا بردن سلامتی و Mana امکان‌پذیر است که البته برای پیشروی الزامی نیستند ولی طبیعتاً این فرایند را ساده‌تر می‌کنند. مبارزات در Hob پیچیدگی چندانی ندارند، جاخالی دادن، حرکات چندضرب با شمشیر، دفاع کردن توسط دست مکانیکی و تعدادی حرکت دیگر شما را در مبارزات یاری می‌کنند ولی در کل تاکید چندانی بر درگیری با دشمنان نیست. این عدم تاکید با امکان فرار کردن از دست دشمنان به‌جز در موارد محدودی مشخص می‌شود و به‌جای آن گیم پلی اصلی متمرکز بر رسیدن به مکان‌های جدید دنیا توسط حل پازل‌های محیطی است.

Hob از سری بازی‌هایی است که هر قسمت از گیم پلی آن به‌تنهایی شاید ساده به نظر بیاید، ولی ترکیب هوشمندانه آن‌ها سبب شده که محصول نهایی به‌قول‌معروف بالاتر از قسمت‌های تشکیل‌دهنده آن باشد. مبارزات باوجود مناسب بودن ساده هستند و پیچیدگی چندانی در پی آن‌ها وجود ندارد. پازل‌های موجود در بازی نیز با کمی دقت و آزمون‌وخطا حل می‌شوند و شاید سخت‌ترین پازل پیدا کردن راه مقصد بعدی باشد. ولی هنگامی‌که این موارد در کنار یکدیگر و درون دنیای زیبا و مرموز ساخته‌شده در بازی قرار می‌گیرند، نتیجه حاصله تجربه‌ای لذت‌بخش است. همان‌طور که اشاره شد شخصیت اصلی بازی شباهتی به شخصیت اصلی Journey دارد و این تنها نقطه اشتراک میان این دو بازی نیست.

نحوه داستان‌گویی Hob نیز بسیار به Journey شبیه است. داستان این بازی از طریق روایت محیطی بیان می‌شود و در حین پیشروی متوجه می‌شوید که دنیای Hob آن‌قدر که به نظر می‌آید طبیعی نیست و چیزی بزرگ‌تر در ورای آن وجود دارد. همین اکتشاف آهسته داستان از طریق گشت و گزار و دقت در محیط از نقاط قوت Hob محسوب می‌شود. این گشتن در محیط توسط پیدا کردن انواع و اقسام امکانات برای ارتقا قدرت‌های مختلف بیشتر و بیشتر پاداش در پی خود دارد که در این حین به فهم داستان بازی کمک می‌کند. به‌طور خلاصه می‌توان گفت که Hob بیشتر یک بازی ماجراجویی است تا اکشن.

شاید بیش‌ازحد گنگ بودن داستان نکته منفی Hob محسوب شود. در همان ابتدا هیچ هدف اصلی در اختیار مخاطب قرار داده نمی‌شود و ساعاتی طول می‌کشد تا ایده‌ای هرچند گنگ از داستان در اختیار قرار گیرد. این مسئله به‌خصوص در ابتدای بازی گیج‌کننده است زیرا مسیر هدف بعدی توسط اشاره کلی آدم‌آهنی مشخصی می‌شود که برای پیدا کردن راه چندان کافی نیست. بازی به‌طور مطلوب در راهنمایی مخاطب به سمت هدف بعدی عمل نمی‌کند و ممکن است دقایقی در محیط سردرگم بشوید. البته این تا حدودی خاصه Metroidvania است ولی باز Hob درزمینهٔ کمک به مخاطب کمی کم‌کاری می‌کند. این مسئله به‌خصوص در یکی دو قسمت مشخص می‌شود که دسترسی به محیط بعدی درگرو استفاده از ماشینی متحرک در مکانی خاص است بدون اینکه قبل از این مسئله به مخاطب آموزش داده‌شده باشد.

در کنار این مسئله، مشکلات فنی اندکی در بازی وجود دارند. دوربین از بالا در مواردی دید مخاطب را محدود می‌کند و قرار گرفتن شخصیت‌ها در پشت دیوارها تسلط بر مبارزات و حرکت در محیط را سخت می‌کند. در کنار آن قسمت‌های خاصی با تاکید بر پرش بر پلتفرم‌ها در بازی وجود دارند که دوربین ایزومتریک برای این قسمت‌ها اصلاً مناسب نیست و تنظیم جهت و طول پرش خود چالش‌برانگیز می‌شود. موارد زیادی پیش می‌آید که اشتباهی از ارتفاع سقوط خواهید کرد و باید آن قسمت را از اول آغاز کنید. خوشبختانه تعداد Checkpoint های قرار داده‌شده و فاصله میان آن‌ها به‌گونه‌ای است که در صورت کشته شدن لازم نیست مسافت زیادی را برای رسیدن به مکان قبلی طی کنید.

Hob ازنظر گرافیکی بسیار زیبا است. رنگ‌های بکار رفته در بازی همه روشن و شاداب هستند سبک گرافیکی بکار رفته در آن حالتی شبیه به Cell Shade دارد. باوجود ساده بودن مدل‌های سه‌بعدی، رنگ‌بندی مناسب و افزودن جزییات مختلف به پویایی محیط کمک فراوانی کرده است. حرکت در میان چمن‌ها آن‌ها را به زیبایی تکان می‌دهد، پرنده‌ها و موجودات مختلف در طول محیط حرکت می‌کنند و درخت‌ها و گیاهان به‌آرامی در باد حرکت می‌کنند. انیمیشن‌ها نیز از خود شخصیت اصلی گرفته تا دشمنان و موجودات مختلف همگی نرم و زنده کارشده‌اند. البته در این میان منفجرشدن دشمنان و خود شخصیت اصلی و تبدیل‌شدن آن‌ها به توده‌ای از گوشت و خون با گرافیک شاد بازی تا حدودی در تناقض قرار دارند و خشونت بیش‌ازاندازه ای به Hob می‌دهند!

در کنار آن سازه‌های مکانیکی بکار رفته در محیط‌های مختلف که در تضاد واضحی با طبیعت قرار دارند نیز بسیار خاص و جالب هستند. این سازه‌ها حالتی بیگانه دارند و در حین تعامل تغییر شکل غیرمنتظره‌ای می‌دهند که این تعامل در مرکز اکثر پازل‌ها قرار دارد. نکته قوت دیگر Hob در صداگذاری آن است. در بازی هیچ‌گونه دیالوگ خاص به‌جز کلمات نامفهوم آدم‌آهنی داستان وجود ندارد. در کنار آن موسیقی زیبای استفاده‌شده بار شنوایی بازی به عهده می‌کشد. آهنگ‌های بکار رفته در بازی همه حالتی آرام‌بخش دارند و به‌خوبی با محیط هماهنگ هستند. علاوه بر آن صداگذاری مختلف محیطی و صداهای موجودات گوناگون زنده‌بودن دنیا را تاکید می‌بخشند.

Hob به‌طور کامل در سبک اکشن ماجراجویی با تاکید بیشتری بر قسمت ماجراجویی قرار می‌گیرد. نحوه داستان‌سرایی غیرمستقیم باوجود اندکی گنگ بودن، به‌اندازه کافی دلیل خوبی برای پیشروی در بازی است. گرافیک شاد و دوست‌داشتنی در کنار سیستم مبارزات و پازل‌های بازی به‌خوبی دنبال کردن داستان را از حالت یکنواخت درمی‌آورند. عدم راهنمایی کافی برای پیدا کردن مسیر مناسب در دنیای تقریباً Open World در مواردی سبب سردرگمی مخاطب می‌شود و در کنار آن اندکی مشکلات فنی ازجمله دوربین نه‌چندان مناسب که به‌خصوص برای قسمت‌های پرش بر پلتفرم‌ها کار آیی مناسب ندارد لکه‌هایی هرچند کوچک بر این تجربه عالی هستند ولی بااین‌وجود Hob از عناوین خوب سبک اکشن ماجرایی با چاشنی Metroidvania است.