نقد و بررسی Niddhogg 2

در دنیای بازی‌ها این عقیده وجود دارد که عناوین طراز اول محتوا و پیچیدگی فراوانی دارند. بسیاری از سازندگان تلاش می‌کنند تا با افزودن مکانیک‌های مختلف اثر خود را تا حد ممکن از سادگی دور کنند و بازی‌های ساده و سرراست در بسیاری موارد با پلتفرم گوشی‌های همراه و تبلت ها گره‌خورده‌اند و جای چندانی در پلتفرم‌های اصلی ندارند. با این ‌وجود در مواردی با آثاری مواجه می‌شویم که با ایده بسیار ساده، موفق شده‌اند تا تجربه‌ای ارائه کنند. بازی Niddhogg 2 ازاین‌دست بازی هاست که در شماره دوم خود موفق شده بدون تغییر چندان در فرمول اصلی گیم پلی، مبارزه تن‌به‌تن سرگرم‌کننده و مفرح در عین سرراست بودن را ارائه دهد.

گیم پلی 2 Niddhogg  بسیار ساده است. دو مبارز در دو طرف مرحله ظاهر می‌شوند و در صورت کشتن حریف، می‌توانند در جهت فلش راهنما حرکت کرده و به صفحه بعدی مرحله بروند. البته این حریف پس از مدتی در نقطه مقابل ظاهر می‌شود، مبارزه از سر گرفته می‌شود و همین‌طور بازی ادامه پیدا می‌کند تا یکی از طرفین به نقطه آخر نقشه برسد. با هر بار ظاهر شدن، هر فرد به‌صورت تصادفی مسلح به سلاح خاصی ازجمله شمشیر، تیرکمان و چاقو می‌شود. مبارزات در 10 مرحله مختلف انجام می‌شوند که در بعضی تله‌های محیطی قرار دارند ولی در کل، گیم پلی به نبرد تن‌به‌تن دو طرف خلاصه می‌شود. این توضیحات کل مکانیک‌های بازی است! البته در این میان جزییات بیشتری مانند گرفتن اسلحه در سه ارتفاع وجود دارد که در صورت ضربه خوردن در ارتفاع یکسان شخصیت تحت کنترل خودبه‌خود دفاع می‌کند و یا پریدن و لگد زد که سبب به زمین افتادن حریف و رها کردن اسلحه او می‌شود ولی در کل گیم پلی کلی Niddhogg 2 پیچیدگی خاصی ندارد.

شاید توضیح آن سخت باشد ولی ترکیب همین مکانیک‌های ساده و کوچک در کنار سرعت‌بالای مبارزات لذتی بی‌نظیر به بازی می‌دهد. این لذت مخصوصاً در هنگام بازی آفلاین و رجزخوانی با حریفان دوچندان می‌شود. یک مسابقه Niddhogg 2 پر است از لحظات جذاب و خنده‌آور، مانند لحظاتی که یکی از حریفان در حال رسیدن به قسمت پایانی صفحه است که ناگهان توسط شمشیر پرتاب‌شده توسط بازیکن دیگری نقش زمین می‌شود! باوجود امکان تنظیم محل ضربه زدن و دفاع کردن، درگیری‌ها معمولاً در کمتر از چند ثانیه به پایان می‌رسند و سرعت‌بالای بازی حفظ می‌شود. درعین‌حال جاخالی دادن و دویدن به سمت خروجی مراحل نیز کاملاً کاربردی هستند و حتماً نیازی به کشتن حریف نیست. تمام این مسائل به وجود لایه‌ای از استراتژی در Niddhogg 2 کمک می‌کند و تازگی خاصی به هر بار بازی کردن آن می‌دهد. شاید تنها اشکال وارد به بازی، کمبود محتوای آن در کنار سادگی‌اش باشد. فرصت اضافه کردن سلاح‌های بیشتر و فانتزی تر در کنار مراحل قابل تعامل (برای مثال حاوی تله‌های محیطی) کاملاً ازدست‌رفته است. وجود این موارد می‌توانست جذابیت بازی را دوچندان کند.

گرافیک پیکسلی Niddhogg 2 دارای کیفیت خیلی بالایی نیست، بخصوص در قسمت طراحی شخصیت‌ها ولی حالتی فانتزی و خنده‌دار دارد و حس غیر جدی بودن را به‌خوبی انتقال می‌دهد. هر شخصیت شکل کلی یکسانی دارد که امکان شخصی‌سازی آن توسط رنگ‌های مختلف، مدل مو، لباس و …وجود دارد. با توجه به اینکه نحوه حرکت شخصیت‌ها و سلاح‌ها توسط فیزیک بازی کنترل می‌شود ترکیب این حالت گرافیکی با حرکات احمقانه شخصیت‌ها بسیار بامزه است. نکته دیگری که به مبارزات پویایی خاصی می‌بخشد پاشیدن خون به اطراف است که رد آن بر روی مرحله می‌ماند. شاید این مسئله خشن به نظر بیاید ولی این به‌اصطلاح خون با توجه به رنگ شخصیت تغییر می‌کند و اصلاً حس خشونت بالا به بازی نمی‌دهد.

این شاید یکی از کوتاه‌ترین نقدهایی باشد که اینجا خوانده‌اید، ولی مسئله این است که واقعاً Niddhogg 2 ازنظر محتوا محدود است. این بازی‌ای نیست که ساعت‌ها پای آن بنشینید و برای پیشرفت در مراحل و یا یادگرفتن فنون مختلف تلاش کنید. نکته قدرت Niddhogg 2 در جذابیت در عین سادگی آن است. چه یک‌به‌یک و چه مسابقه بین 3-8 نفر (در مد لیگی یا به‌قول‌معروف برنده‌به‌جا!) می‌توان دقایقی جذاب و مفرح را با دوستان داشت بدون اینکه نیاز به یادگیری چندانی باشد. این مسئله ممکن است در بلندمدت به نکته منفی تبدیل شود و نظر دادن در مورد عمر بازی تا حدی مشکل است. اضافه کردن تعداد بیشتر سلاح و مراحل قابل تعامل می‌توانست کمک شایانی به افزودن محتوای آن کند. البته قسمت تک‌نفره در بازی وجود دارد ولی همان‌طور که انتظار می‌رود قسمت اصلی آن مبارزه با دشمنان کنترل‌شده توسط انسان واقعی است. در پایان باید گفت اگر بدانید با چه بازی‌ای مواجه هستید Niddhogg 2 لحظات شاد فراوانی در اختیار شما قرار می‌دهد، چه هنگام برد و چه هنگام باخت!