نقد و بررسی Alan Wake 2

اگر در چند سال اخیر، صنعت بازی‌سازی را پیگیری کرده باشید؛ احتمالا متوجه طولانی شدن مدت‌زمان ساخت بازی‌ها شده‌اید. ولی تا‌به‌حال ۱۳ سال برای تجربه یک بازی صبر کرده‌اید؟ به شما تبریک می‌گوییم! بعد از ۱۳ سال انتظار، بالاخره Alan Wake 2 عرضه شد و توانستیم؛ ادامه داستان و سرنوشت این نویسنده محبوب‌را ببینیم.

مطمعنا در این ۱۳ سال، دنیای بازی‌های ویدیویی بسیار تغییر کرده‌است. استودیو Remedy دیگر نمی‌توانست همان نسخه اول‌ را جلوی مخاطبان خود بگذارد؛ چراکه انتظار بازیکن‌ها از Alan Wake 2 بسیار بالاتر رفته است. اما سوالی که نباید بی پاسخ باقی بماند این است؛ که آیا Remedy توانسته انتظارات طرفداران را برآورده کند یا خیر؟

شاید باور نکنید! اما Alan Wake 2 نه‌تنها به انتظارات شما به‌خوبی پاسخ می‌دهد، بلکه از سطع توقع شما هم فراتر می‌رود. اگر کمی به این عنوان زمان بدهید، قطعا غافلگیر می‌شوید. اگر برای خرید این عنوان شک دارید، همانند نویسنده‌ی این عنوان «سم لیک» یک لیوان قهوه کنار خود بگذارید و با نقد و بررسی بازی Alan Wake 2 از وبسایت وی‌جی‌مگ همراه باشید.

قصه‌ای ترسناک در واقعیت و رویا

بازی Alan Wake 2 بیشتر از هر عنوان دیگر استودیو Remedy، بر داستان خود تاکید دارد. اگر بخواهید این عنوان را تحلیل کنیم، اولین چیزی که باید به سراغ آن برویم داستان آن است. شاید عنوان‌های دیگر این استودیو، مثل Max Payne یا Control بیشتر روی گیم‌پلی و اکشن خود تمرکز داشتند، اما داستان Alan Wake 2 بر گیم‌پلی آن ارجحیت دارد. این مورد را می‌توان به خوبی در دقایق ابتدایی بازی فهمید.

زمانی متوجه عمق داستان می‌شوید که شخصیت اصلی داستان به ما می‌گوید: “این قصه شما را زنده زنده می‌خورد!” اگر بخواهیم داستان این بازی‌را جوری تعریف کنیم که راز‌های آن برای شما فاش نشود بسیار با معادله دشواری سر و کار داریم! پس قبل از هرچیزی، بگذارید به یک سوال مهم پاسخ دهیم. آیا برای درک داستان Alan Wake 2، نیازی به تجربه نسخه اول داریم؟ بنا به حرف سازندگان، شما برای تجربه این عنوان هیچ نیازی به تجربه نسخه اول Alan Wake ندارید.

اما این حرف تا چه اندازه‌ای درست است؟ شاید نیمی از این حرف درست باشد! دلیل آن‌ هم وجود شخصیت جدیدی در نسخه دوم، با نام «ساگا اندرسون» است، که بازیکن کنترل آن را در اختیار دارد. این شخصیت یک لایه داستانی جدید به بازی اضافه می‌کند که کاملا متفاوت با شخصیت «اَلن ویک» است و بخش داستانی خودش را دارد. برای فهمیدن داستان این شخصیت هیچ نیازی به تجربه نسخه اول نیست.

اما اگر بخواهید داستان اَلن ویک را تمام و کمال بفهمید، تجربه نسخه اول بسیار ضروری است. علاوه‌ بر نسخه اول Alan Wake، شما نیاز دارید که بازی Control را هم تجربه کنید. شخصیت‌ها و مواردی در Alan Wake 2 وجود دارند، که کاملا به دنیای بازی Control ارتباط پیدا می‌کنند. دلیل آن هم این است که اتفاقات این دو بازی، در یک دنیای مشترک جریان دارند. استودیو Remedy اسم این دنیا را Remedy Connected Universe گذاشته است.

جدا از این مسائل، داستان Alan Wake 2 چندین بعد مختلف دارد. یک بعد آن شخصیت ساگاست که یک فضای جنایی، کارآگاهی به بازی ارائه می‌دهد. ساگا یک مامور FBI است که برای حل کردن یک پرونده قتل، وارد شهر «برایت فالز» می‌شود و اتفاقات عجیبی برای‌ او رخ می‌دهد. البته ساگا یک دستیار با نام «الکس کیسی» همراه خود دارد؛ که خود نویسنده بازی یعنی سم لیک جای آن بازی کرده است!

از طرفی دیگر، ما شخصیت الن را داریم که ۱۳ سال در مکانی تاریک (Dark Place) گیر افتاده و در یک نیویورک خیالی، به دنبال راهی برای فرار است. او در چرخه‌ی بی انتها، از یک داستان به نام initiation گیر افتاده است؛ که ظاهرا خودش آنرا ننوشته‌ است. نویسنده‌ی قصه ما باید داستانی به نام Return  را بنویسد تا بتواند از چرخه‌ی داستان قبلی فرار کند.

در حالت کلی تفاوتی نمی‌کند که بخواهید داستان کدام شخصیت‌را به ترتیب بازی کنید. هرشخصیت برای شما داستان‌های شنیدی و لحظات خاطره‌انگیز زیادی دارد. خود الن ویک یک جمله جالب دارد که می‌گوید: “این داستان یک هیولا است و هیولاها چهره‌های متفاوتی دارند!” پس بهتر است بیشتر از این درمورد داستان بازی توضیح ندهیم؛ تا خودتان آن‌را تجربه کنید.

ترس ناگهانی به همراه مدیریت منابع

از داستان که عبور کنیم، به گیم‌پلی، زیربناها و المان‌های Alan Wake 2 می‌رسیم. اگر شما همین حالا نگاهی به نسخه اول بی‌اندازید، قطعا متوجه قدیمی شدن سیستم گیم‌پلی آن می‌شوید. هیچ بازیکنی نمی‌خواهد که برای یک مدت زمان نسبتا طولانی، به سمت دشمنان چراغ‌قوه بگیرد. تیم طراح گیم‌پلی Remedy به خوبی، این موضوع را متوجه شدند و به همین دلیل به صورت کامل سبک بازی‌ را عوض کردند.

شما اکنون با یک عنوان Survival Horror طرف هستید، که قرار است حسابی شما را بترساند! به گفته سازندگان، سیستم گان‌پلی، مدیریت منابع و حتی منو‌های بازی، الهامات بسیار زیادی از Resident Evil 4 گرفته‌ است. اگر این اواخر ریمیک Resident Evil 4 را بازی کرده‌ باشید به خوبی متوجه این قضیه می‌شوید. مثلا شما در بازی یک صفحه دارید که تمام محتویاتی که در بازی جمع کرده‌اید نمایش داده می‌شود.

شما می‌توانید برای اسلحه‌ها و health Pack گزینه‌ای تنظیم کنید که به شما اجازه می‌دهد با D-Pad به راحتی به موارد دلخواه دسترسی داشتن باشید. همچنین اتاق‌های استراحتی در بازی وجود دارند که می‌توانید تجهیزات‌ خودتان را در آنجا ذخیره کنید. حتی این مورد هم بسیار شبیه به Resident Evil است. چرا که شما برای ذخیره کردن پیشرفت خود در بازی بازی، باید به صورت دستی و در این اتاق ها پروسه Save را انجام دهید.

از طرفی دیگر گان‌پلی و ضرب‌آهنگ بازی حس خوبی دارد، اما مثل بازی‌های دیگر Remedy اکشن نیست و کمی کندتر پیش می‌رود. تنوع دشمن‌ها هم آنچنان بالا نیست و باس‌های قابل توجه و خاصی هم ندارد. اما هرکدام از شخصیت‌های قابل بازی، ویژگی‌هایی دارند که این دو مشکل را کاملا می‌پوشانند. در بازی شما می‌توانید، هرزمانی که دوست دارید بین دو شخصیت الن و ساگا، جابجا شوید.

قابلیتی که بین هر دو شخصیت مشترک وجود دارد، مکان‌هایی به اسم Mind places و Writer Room هستند. شما در هر زمان و هر مکانی کاز بازی، با فشار دادن تاچ پد(در PS)، می‌توانید به این مکان بسیار جالب دسترسی پیدا کنید. زمانی که با ساگا بازی می‌کنید در Mind Places هستید که می‌توان آنرا ذهن ساگا‌ هم نامگذاری کرد. شما در این قسمت یک بخش Caseboard و Profile قرار دارد.

روی دیوار پرونده‌های مختلفی دارید، که با پیدا کردن سرنخ‌های مختلف، می‌توانید آن‌ها را به یکدیگر وصل کنید. این کار برای مرور شدن داستان و درک بهتر اتفاقات بسیار خوب است. در بخش Profile هم می‌توانید اطلاعات بیشتری از شخصیت‌ها کسب کنید و راستگویی و دروغ‌گویی آن‌ها را بسنجید. اما در اتاق نویسنده چه خبر است؟ وقتی با الن بازی می‌کنید، در مکان تاریک هستید و همه‌چیز در آنجا عجیب و غریب است!

شما در اتاق نویسنده یک Plot Board دارید که در اصل داستان Initiation را جلو می‌برد. وقتی به یک صحنه خاص می‌رسید؛ می‌توانید با قراردادن کلمات مختلف در تخته داستان، کل اتفاقاتی که قبلا در آن مکان افتاده را عوض کنید. همچنین الن یک چراغ دارد که می‌تواند نور را به خودش جذب کند و در مکان‌هایی خاص، از نور آن برای عوض کردن محیط استفاده کند. این قابلیت جذاب‌ترین چیزی است که می‌توانید در بازی پیدا کنید.

اما مهم‌تر از هر چیز دیگری، باید به ترسناک بودن این بازی اشاره کنیم، جایی که بازی کاملا در آن خوش می‌درخشد. سبک ترساندن Alan Wake 2 بیشتر از نوع روان‌شناختی‌ست. اما گیم پلی بازی در بسیاری از صحنه‌ها Jump Scare دارد. این لحظات Jump Scare با بازی‌های دیگر متفاوت است؛ و بسیار به داستان بازی مربوط می‌شود. البته شاید بعد از مدتی، تکراری و قابل پیشبینی شود؛ اما چیزی از ترسناک بودن بازی کم نمی‌کند.

مورد دیگری که خیلی باید به آن توجه کرد، پازل‌های بازی است. در بیشتر طول بازی معما و پازل‌های مختلفی وجود دارند، که هم بسیار بسیار خلاقانه هستد و جایزه خوبی به بازیکن می‌دهند. در کلیت گیم‌پلی ساگا و الن هم یک‌ سری تفاوت وجود دارد.برای مثال، زمانی که با ساگا بازی می‌کنید بازی دست و دلبازتر عمل می‌کند؛ تعداد مهمات بیشتری از کشتن دشمن‌ها به شما می‌دهد و هم بازی اکشن‌تر می‌شود.

اما زمانی که با الن بازی می‌کنید محیط‌ها به مراتب رازآلودتر، ترسناک‌تر هستند و بخش Survival بازی بیشتر به چشم می‌خورد. یعنی سیستم ارتقای این دو شخصیت با یکدیگر متفاوت است. این مورد را هم باید اضافه کنیم که روند بازی خطی نیست، یعنی بازی به صورت Open Environment طراحی شده‌است. برای قسمت‌های مختلف بازی نقشه طراحی شده و می‌توانید همه‌جا را بگردید.

یک شاهکار گرافیکی و هنری

زمانی که حرف از گرافیک می‌شود، خیلی سخت است که از بازی‌های Remedy نام نبریم. این استودیو همیشه از لحاظ تکنیکی جلوتر از هم‌نسلان خود بوده‌ است. اگر همین حالا Max Payne 1 را بازی کنید، از خود سوال می‌پرسید: این بازی در ۲۲ سال پیش چطور چنین گرافیکی داشته؟ استودیو Remedy برای ساخت Alan Wake 2، از آخرین نسخه موتور گرافیکی Northlight استفاده کرده‌است که قبلا هم در Control قدرت آن موتور را دیده بودیم.

شاید به جرات بتوان گفت که Alan Wake 2 در حال حاضر بهترین گرافیک بصری و تکنیکی در نسل نهم کنسول‌های خانگی را دارد! حجم جزئیات و افکت‌های محیطی به شدت در بازی زیاد و در عین کمیت زیاد باکیفیت هستند. استودیو Remedy به صورت تمام و کمال، از قدرت کنسول‌های نسل نهم استفاده کرده است و بعید است که تا مدت‌ها هیچ استودیویی بتواند، به چنین دست‌آوردی برسد.

از طرفی دیگر، بازی از لحاظ هنری هم حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. هم در بخش مراحل ساگا، هم مراحل الن شاهد پالت رنگی خاصی در هر مرحله هستیم؛ که این موضوع بسیار جالب است. اما بدون هیچ شکی طراحی محیط Dark Place، پررنگ‌ترین نقطه قوت هنری بازی است. کافی است کمی در آن محیط راه بروید، ناخوداگاه یاد عنوان دیگری از استودیو Remedy می‌افتید!

بگذارید کمی هم از وضعیت تکنیکال بازی بگوییم. بازی Alan Wake 2 یکی از، کم‌نقص‌ترین عناوین Remedy است که روی کنسول‌ها پورت شده است؛ و مشکلات بسیار کمی روی PS5 و Xbox Series X دارد. همچنین بازی در دوحالت Performance و Quality اجرا می‌شود، که به ترتیب 60 فریم با رزولوشن 1440p و 30 فریم با رزولوشن 4K را خروجی می‌دهند. افت فریم خاصی هم در صحنه‌های شلوغ مشاهده نمی‌شود. البته که تکنولوژی‌هایی مثل Ray Tracing، Path Tracing و DLSS 3.5 فقط در نسخه PC بازی در دسترس هستند. اما نسخه‌های کنسولی Alan Wake 2، هیچ‌ کم و کاستی خاصی ندارند.

موسیقی، اثری از Poets of the Fall

و در نهایت رسیدیم به بخش موسیقی، جایی که Remedy در آن سنگ‌تمام گذاشته است. اصلا مگر می‌شود از بازی‌های این استودیو سخن گفت و نامی از گروه موسیقی Poets of the Fall نیاورد؟ این گروه موسیقی فنلاندی که از زمان Max Payne 2 با شخص سم لیک و این استودیو آشنا شدند؛ برای بازی‌هایشان موسیقی اختصاصی می‌ساختند. اما در بازی Alan Wake یک ایده متفاوت پیاده شد و آن‌هم، درست کردن یک بند خیالی در بازی با نام Old Gods of Asgard بود.

دلیل انتخاب این اسم دو مورد بود. دو شخصیت در بازی وجود داشتند با نام‌های Tor و Odin، که ادای دینی به دو عضو از گروه Poets of the Fall پر بازی بودند. علاوه‌بر آن خود شخص سم لیک خیلی به افسانه‌های اسکاندیناوی علاقه داشت. برای همین این اسم‌هارا برای این دو شخصیت انتخاب کرد. اما در Alan Wake 2 باز هم پارا یک قدم فراتر گذاشتند؛ و از اعضای گروه Poets of the fall در لایو اکشن‌های بازی استفاده کردند.

به علاوه تمامی این موارد، این گروه موسیقی ۳ قطعه اختصاصی برای این بازی ساخته است؛ که تمامی آنها مستقیما داستان بازی‌‌را روایت می‌کنند. نمی‌توان درمورد هیچکدام از آنها در نقد سخن گفت، زیرا غافلگیری اساسی بازیکن در قسمت‌های موزیکال بازی اتفاق می‌افتد. صد البته نباید آهنگ‌سازان دیگری، که برای این بازی آهنگ ساختند را  فراموش کرد.

سخن پایانی

بازی Alan Wake 2 یک اثر خاص است. عنوانی که فقط ۱۳ سال یک‌بار تکرار می‌شود. اگر به دنبال بازی‌های ترسناک در سبک بقا می‌گردید، حتما باید این عنوان را تجربه کنید. حتی اگر علاقه‌ای به این سبک ندارید این بازی به صورت مجزه‌آسایی شما‌را شیفته بازی‌های Remedy می‌کند.

پس اگر طرفدار این استودیو هم نباشید پیشنهاد می‌کنم حتما به سراغ تجربه این عنوان بروید. اما اگر طرفدار Remedy هستید، اصلا نباید این عنوان را از دست بدهید. شاید تا مدت‌ها مثل این بازی تکرار نشود.

---

نقد و بررسی Alan Wake 2 بعد از 45 ساعت تجربه بازی روی پلتفرم PS5 انجام شده است.

---