نقد و بررسی King’s Bounty II

اگر نسخه های قبلی سری را تجربه کرده باشید به محض ورود به King’s Bounty II با تغییری بزرگ مواجه خواهید شد که رنگ و بوی جدیدی به بازی بخشیده است. برخلاف نسخه های قبلی، King’s Bounty II نه تنها سعی کرده ظاهری واقع گرایانه‌تر داشته باشد بلکه دیگر فقط محدود به میدان نبرد ساده و نمای ایزومتریک معروف سری هم نبوده و دوربین سوم شخص نیز به آن اضافه شده و دنیایی بزرگ را برای گشت و گذار در اختیار بازی باز می‌گذارد.

داستان و وقایع بازی در دنیای فانتزی نوستریا اتفاق می‌افتد. قهرمان داستان زندانی‌ست و بنا به درخواست شاهزاده و برای انجام ماموریتی برای وی آزاد می‌شود. روایت بازی لحظات خنده دار و حتی مسخره نیز کم ندارد و بصورت کلی داستان بهانه‌ایست برای مبارزات بازی.

بازی حق انتخاب از بین 3 کلاس و شخصیت متفاوت را می‌دهد. هرچند در ابتدا این شخصیت ها چندان قابل شخصی سازی و تغییر نیستند ولی رفته رفته و با پیشرفت در روند داستان و با انتخاب‌هایی که صورت می‌گیرد، مسیر هرکدام منحصربفرد می‌شود. در نگاه اول شاید ارتباط چندانی نداشته باشند ولی بازی و دنیای آن بنظر می‌رسد الهام بسیاری از عنوان تحسین شده استودیوی لهستانی سی دی پراجکت رد یعنی Witcher 3 گرفته است.

این وام ها را می‌توان در داستان سرایی، دیالوگ ها، طراحی مراحل بازی و حتی جای جای نقشه بازی نیز مشاهده کرد. بخصوص که سوم شخص شدن بازی گشت و گذار و اکتشاف در دنیای آن را بسیار پررنگ تر کرده است. البته که این نقشه‌ی بازی محدودیت هایی هم دارد. از جمله نداشتن چرخه شب و روز و یا ابعاد محدود تر آن به نسبت عناوین Open-World دیگر حال حاضر صنعت.

هرچند این را نمی‌توان مشکل به حساب آورد چرا که همین ابعاد فعلی جهان بازی نیز هم از نظر بصری و هم از نظر مورد استفاده قرار گرفتن تنوع و کیفیت لازم را داراست. جهان بازی بسیار زیبا طراحی شده و پس از گذر از محیط برفی و زمستانی ابتدای آن، مناطق متنوع و زیبای دیگری در انتظارتان خواهد بود که هر قسمت آن پر شده از ماجراجویی‌های مختلف.

اساس و کلیت King’s Bounty II از ترکیب مبارزات نوبتی و اکتشافات تشکیل شده است. همانطور که قبلا اشاره شد بازی از سه کلاس جنگجو، جادوگر و پالادین برای قهرمان داستان تشکیل شده. هرچند در عمل فارغ از انتخاب گیمر، هیچکدام در نبرد حاضر نمی‌شوند و فقط از بیرون وظیفه هدایت نیروهای خودی را برعهده دارند اما هرکدام قدرت های خاص خود را دارد که استراتژی حمله و دفاع را برای هرکدام تغییر می‌دهد.

نبردهای زیادی پیش روی شما قرار خواهند گرفت. برخی اهمیت چندانی ندارند و برخی سرنوشت یک منطقه را رقم خواهد زد. البته هیچ اجباری در درگیر شدن نیست. قبل از هر درگیری، بازی تمامی اطلاعات مربوط به نیروهای دشمن را به شما نمایش می‌دهد و در هر زمانی می‌توانید عقب نشینی کنید.

کامبت King’s Bounty II در ابتدا بسیار آسان بنظر می‌رسد اما خیلی سریع به شکل قابل توجهی سخت تر شده و نیاز به تفکر و دقت فراوانی پیدا می‌کند. در هر مبارزه بازی به شما فرصت می‌دهد تا قبل از آغاز نبرد اصلی، آرایش نظامی نیروهای خودی را تعیین کنید. اشتباه در نوع چینش واحدها و یا حتی انتخاب اشتباه واحدها برای هر مبارزه تبعات بسیار گران بهایی در پی دارد و کوچکترین اشتباه مانند انتخاب نادرست برای اولین حرکت نیز به سختی مجازات می‌شود.

در نهایت می‌توان گفت در تعیین برنده مبارزات تعیین واحد های درست و استفاده دقیق از آنها به یک اندازه موثر واقع می‌شود. در کنار این موضوع برای نیروهای خودی سقف حداکثر 5 واحد تعیین شده است. هرچند تعداد واحدهایی که می‌توانید داشته باشید بی نهایت است اما فقط 5 مورد از آنها را می‌توانید در هر نبرد داشته باشید که در برخی موارد بسیار نا امید کننده محدود کننده است.

ایراد دیگری که می‌توان به کامبت بازی گرفت طراحی رابط کاربری آن است هرچند سعی شده برای افرادی که تازه با سری آشنا شده اند گیج کننده نباشد و حتی تا حدودی موفق است اما برخی مشکلات جزئی دارد که باعث سردرگمی می‌شود.

همانطور که گفته شد بازی ابتدا انتخاب های بسیار محدودی پیش روی شما قرار می‌دهد اما این انتخاب ها رفته رفته سخت تر و اثرات آن نیز بزرگ تر می‌شوند. بازی از سیستم اخلاقی “ایده آل ها” استفاده می‌کند. این سیستم بدین شکل عمل می‌کند که انتخاب های اولیه بازی تقریبا باز هستند و هیچ محدودیتی ندارند.

انتخاب درست و غلطی در بازی وجود ندارد و بیشتر بستگی به نوع دیدگاه و قضاوت شما از موقعیت ها دارد. اما رفته رفته و با انجام انتخاب های بیشتر، انتخاب های آینده شما تحت تاثیر قرار گرفته و محدود تر می‌شوند. به عبارتی اخلاقیات و ارزش‌های شما در انتخاب های قبلی آینده و انتخابات پیش روی شما را شکل خواهند داد.

اگر برای مثال در ماموریتی از گرفتن رشوه خودداری کنید در آینده نیز کم کم شخصیت شما از گرفتن رشوه سر باز خواهد زد و دیگر حق انتخاب گرفتن رشوه هم برای شما نمایش داده نخواهد شد و به کلی جای خود را به موارد دیگر خواهد داد. شاید شبیه‌ترین سیستم به این را سیستم پاراگون/رنگید در سری Mass Effect دانست که هرچقدر وفادار به نوع خاصی تفکر بودید، از مزایای بیشتری برخوردار می‌شدید.

در انتها می‌توان گفت عنوان King’s Bounty II هرچند در ایجاد تعادل بین بخش های گشت و گذار و مبارزات خود کاملا موفق عمل نمی‌کند اما همچنان مبارزات نوبتی نفس گیرش بهترین بخش آن محسوب می‌شود که می‌تواند طرفداران قدیمی سری را راضی نگه دارد.

نقد و بررسی بازی King’s Bounty II روی PS4 و بر اساس نسخه ارسالی ناشر انجام گرفته.