نقد و بررسی The Ascent

عنوان The Ascent سال پیش برروی پلتفرم‌های مایکروسافت منتشر شد و توانست نظرات نسبتا مثبتی را از نظر منتقدین و کاربران به خود اختصاص دهد. حالا بعد از گذشت تقریبا یک سال، این عنوان برروی پلتفرم‌های سونی نیز منتشر شده و ما هم صزفا نگاهی به تغییرات و بهبود‌های آن داشتیم. قبل از شروع نقد نیز باید به نکته‌ای که باعث رنجیده شدنمان شد اشاره کنیم!

از آنجایی که The Ascent دارای بخش Co-Op بود و اتفاقا یکی از بخش‌های جذاب بازی به شمار می‌رود، تصمیم گرفتیم تا با یکی دیگر از دوستان به تجربه آن بپردازیم، بدین صورت بازی را بصورت کراس‌پلی و برروی دو کنسول PS4 و PS5 آغاز کردیم، چند روزی از این روند نگذشته بود که این عنوان بروزرسانی‌ای دریافت کرد.

بعد از بروزرسانی، متوجه شدیم که قادر به ادامه بازی بصورت Co-Op نیستم، بعد از تحقیق و خواندن توضیحات این پچ، متوجه شدیم که تیم سازنده قابلیت CrossPlay را بطور اتفاقی و بصورت فعال رها کرده بود و با این بروزرسانی، حالا آن را برای تست‌های بیشتر غیرفعال کرده‌اند! بدین ترتیب راه دو همبازی از هم جدا شده و به اجبار به تنهایی بازی را ادامه دادیم! با این توضیحات، به ادامه نقد و بررسی بازی می‌پردازیم.

اگر بخواهیم با در نظر گرفتن نسخه‌های پیشین The Ascent که برای پلتفرم‌های Xbox و PC منتشر شد، مقایسه‌ای انجام دهیم، باید گفت که… تغییرات زیادی از نظر بصری و گیم‌پلی در نسخه‌های PlayStation ایجاد نشده است، اما تغییرات کوچکی همچون بالانس شدن بهتر بعضی مبارزات که واقعا اذیت کننده بودند، به تجربه راحت‌تر این بازی کمک بسزایی کرده است. روان بودن بازی هنوز هم ثبات خود را حفظ کرده و مبارزات بسیار نفس‌گیر، مخصوصا در بخش Co-Op و همراه با دوستانتان تجربه‌ای لذت‌بخش از بازی را برایتان به ارمغان خواهد آورد.

البته با توجه چیزی که در پاراگراف بالاتر به آن اشاره کردیم، یعنی غیرفعال شدن قابلیت کراس‌پلی، تجربه تک‌نفره بازی بعد از چشیدن لذت Co-Op آنگونه که باید ما را خوشنود نکرد. پس در همین ابتدا توصیه می‌کنیم که اگر قصد تجربه این عنوان را دارید، حتما برای خود هم‌بازی‌ای پیدا کنید!

مواردی همچون راه رفتن آهسته کاراکتر در مقیاس با بزرگی محیط و برای رسیدن به اهداف هنوزم آزار دهنده است. در ادامه تغییرات کوچکی که شهر دیستوپیای Veles به خود دیده، می‌توان به مغازه تغییر رنگ و شخصی‌سازی زره اشاره کرد. با اینکه این تغییرات تاثیری بر میزان سطح و قدرت لباس‌هایتان ندارند، اما وجود آن‌ها باعث شده تا بتوان لذت بیشتری از کاراکتر خود ببرید، موردی که اعتراضاتی در نسخه قبلی در باب لباس‌های زمخت و نه چندان دلچسب به همراه داشت.

در بخش داستان The Ascent تغییری ایجاد نشده است، شما در نقش یکی از سربازانی که Indent نام‌گذاری شده‌اند، برای گروه Ascent کار می‌کنید. داستان این گروه Ascent که در دنیای سایبرپانکی و دیستوپیایی نقل می‌شود، برای انجام کارهای کثیف خود، از مزدورانی استفاده می‌کند که شما نیز یکی از آن‌ها هستید! این بدین معنی است که شما هیچ کس نیستید و باید با ارتقای کاراکتر، هویتی برای کاراکترتان بوجود آورید. کاراکتری که رفته‌رفته تبدیل یه یک ماشین کشتار خواهد شد.

همانطور که احتمالا از عکس‌ها و تبلیغات The Ascent متوجه شده‌اید، این عنوان در سبک Top Down Shooter دنبال می‌شود، بدین معنی که دوربین از زاویه بالا و ایزومتریک بازیکن را دنبال کرده و شما باید با موجی از دشمنان و هیولاهای عجیب و غریب مبارزه کرده و تمامی محیط را به خاک و خون بکشید، گیم‌پلی‌ای که با وجود اینکه بدیع و نو نیست، اما اعتیاد بالایی را با خود به همراه دارد که تجربه آن به همراه دوستانتان به راحتی به این اعتیاد می‌افزاید.

بحث از محیط بازی شد. طراحی مراحل را می‌توان به دو بخش ساده نفرت‌انگیز و جذاب تقسیم کرد. چیزی در این میان وجود ندارد! یا از محیط‌هایی همچون فاضلاب‌ها  و لوله‌های تنگ و تاریک زیرزمین نفرت پیدا خواهید کرد، یا در مناظر زیبا و پرجزئیات دنیای تاریک سایبرپانکی، برای چندثانیه هم که شده کنترلر را رها کرده و لذت خواهید برد.

گرافیک The Ascent بشدت زیبا، پرجزئیات و چشم‌نواز است و جالب است اگر بدانید که کل اعضای تیم سازنده این بازی فقط از 12 نفر تشکیل شده است! البته همانطور که بالاتر نیز اشاره شد، بزرگترین مشکل بازی راه رفتن و رسیدن به اهداف بازی در محیط‌های آن است که تقریبا هیچ‌گاه به آن عادت نکرده و تا پایان بازی عذاب خواهید کشید؛ این مهم حتی بعد از باز شدن قابلیت Fast Travel نیز پابرجا خواهد بود! شاید اغراق نکرده‌ام اگر بگویم که این راه‌روی حتی در بعضی مواقع بیشتر از بخش مبارزه و اکشن بازی است!

هوش‌مصنوعی بازی هم برای خود دنیایی دارد! واکنش‌های عجیب و غریب و بی‌ثبات دشمنان و NPC ها از موارد کاملا مشهودی است که گاهی به خاطرش سرتان را خواهید خاراند! گاهی به محض دیدن شما به سویتان حمله‌ور شده و گاهی هیچ کاری انجام نخواهند داد.

گاهی از شما فرار کرده و گاهی در بین انفجار‌ها و میلیون‌ها تیری که در آسمان در حال پرواز هستند ایستاده و به گفتگو و خوش و بش ادامه خواهند داد! سیستم شوتینگ بازی نیز سبک خاص و عجیب خود را داراست که در ابتدا می‌تواند برایتان آزار دهنده باشد. بدین صورت که با اینکه شما قابلیت تیراندازی به حالت نشسته و ایستاده را دارید، اما خط تیرشما در نهایت به سمت مقابلتان هدف‌گیری خواهد کرد، بر این اساس فرض کنید که اگر دشمنی در مکانی بالاتر یا پایین‌تر از شما مثل پله‌ها ایستاده باشد، به هیچ وجه قادر به تیراندازی به او نخواهید بود!

همچنین می‌توانید سلاح‌های خود را ارتقا داده و Stats آن‌ها را افزایش دهید اما اگر بخواهم روراست باشم، باید بگویم که این تغییرات به میزانی نیست که کاملا آن‌ها حس کنید و گاهی حتی حس اینکه هیچ تغییری در سلاح ایجاد نشده به شما دست خواهد داد.

کلام آخر

عنوان The Ascent عنوان سرگرم کننده‌ای است. شوتینگ بازی به طرز عجیبی اعتیادآور و جذاب است و اکثر مواقع وظیفه خود را بخوبی انجام می‌دهد. با اینکه تغییراتی در بخش تعادل مبارزات ایجاد شده اما هنوز هم هستند مواردی که احساس نابربری به شما دست خواهد داد. راه رفتن بیش از اندازه بزرگترین مشکل این عنوان است که ضربه بزرگی را به تداوم اکشن آن زده و هنوز هم تغییری در بطن ماجرا برروی کنسول‌های PlayStation ایجاد نشده است.

اگر قبلا The Ascent را برروی پلتفرم‌های دیگر تجربه کرده‌اید، چیز جدیدی برروی کنسول‌های سونی انتظارتان را نمی‌کشد، اما اگر موفق به تجربه آن نشده‌اید و یک هم‌بازی هم دارید، باید بگویم که می‌توانید از آن لذت ببرید!

نقد و بررسی بازی The Ascent روی PS5 و بر اساس نسخه ارسالی ناشر انجام گرفته.