نقد و بررسی Untitled Goose Game

از آنجایی که اکثر بخش‌های استاندارد یک بازی ویدئویی در Untitled Goose Game غایب هستند نقد و بررسی آن کمی دشوار است. در این بازی بانمک و مفرح شما در نقش یک غاز ایفای نقش خواهید کرد؛ سفیدترین و شلوغ‌ترین غازی که تا بحال در یک بازی رایانه‌ای دیده شده است. داستان بازی عمق چندانی ندارد و بیشتر حول محور انجام عملیات‌های خراب‌کارانه مختلف با کمترین احتمال گرفته شدن مچ، یا بال یا پا (یا هرجای یک غاز!) همراه است.

گیم‌پلی سرگرم کننده و کنترل روان و دقیق بازی از درخشان‌ترین نکاتی هستند که می‌توان در مورد ساخته House House گفت. قایم کردن قیچی باغبانی، بستن شیر آب، به هم زدن آسایش ساکنین روستا، انداختن ساندویچ اهالی در دریاچه، ترساندن قشرهای مختلف مردم با صدای نکره تنها گوشه‌ای از فعالیت‌هایی است که شما در بازی قادر به انجام آنها هستید. کنترل نرم و روان غاز بر نمک و لطف قضیه می‌افزاید و تماشای تاب خوردن انتهای تپل او هنگام فرار از دست همسایگان عصبانی خوراک خنده و خوشی بی‌پایان است.

اضافه شدن بخش Co-op هم عمق و جذابیت گیم‌پلی را چندین برابر می‌کند. انجام اعمال خلاف همیشه چند نفره بیشتر می‌چسبد و این اصل در UGG هم صادق است. سادگی در اتصال به بازی رفیق و به ثمر نشاندن اهداف شیطانی مختلف از جمله لذت‌هایی است که بر چهره هر کسی لبخند می‌نشاند. مخصوصا اینکه حالا با دو نفره شدن (!) تیم غازها کمی از مظلومیت قوای مهاجم کاسته شده است.

اما این همه ماجرا نیست و همه این تفریحات سالم و کودکانه کاستی هم دارد. طول بازی بسیار کوتاه است و داستان آنچنانی ندارد. بیشتر برای سرگرمی چند ساعته و حتی دقایق کوتاه طراحی شده است. شاید با مقبولیت گسترده ایده بکر بازی سازندگان به فکر بسط دادن گیم‌پلی و محتوای آن باشند ولی تا آن موقع همچنان باید به تکرار ماموریت‌های شیطانی از نقطه نظری جدید بسنده کرد.

گرافیک هنری و ویژگی‌های بصری در عین ساده و محقر بودن بسیار چشم‌نواز و آرامش بخش هستند. افکت‌های گرافیکی چندانی در بازی به چشم نمی‌خورند و بازی از نظر فنی حرف زیادی برای گفتن ندارد. اما به جرات می‌توان گفت تیم سازنده Untitled Goose Game برای عرضه هر آنچه در ذهن داشته‌اند به چنین افکت‌های دهن پرکن هم نیازی ندارند. اتمسفر زیبا و خودمانی محیط‌های بازی در کنار رنگ‌بندی زنده و پویا و انیمیشن‌های کارتونی، همه و همه دست به دست هم می‌دهند تا تجربه‌ای ناب و بی‌بدیل خلق کنند.

افکت‌های صوتی بازی هم کیفیت و غنای خاص خودشان را دارند. تمامی حرکات و اعمال بازیکن به عنوان یک غاز به خوبی صداگذاری شده است. یکی از قابلیت‌های اصلی غاز بی‌نام بازی بوق زدن است (!) صدای غاز که با هر بار زدن دکمه مربوطه با لحن و شدت متفاوتی پخش می‌شود منبع بی‌پایان سرگرمی و عذاب همسایگان روستای ساکت بازی به شمار می‌رود. صدای بال بال زدن غاز و داد و بیداد اهالی شاکی هم به خوبی نمایانگر اتفاقات بازی است.

با گفتن همه‌ی اینها Untitled Goose Game بازی است که باید تجربه شود تا بتوان درک بهتری از آن داشت. خرابکاری‌ها و اتفاقات بازی چنان دقیق و درگیر کننده کار شده‌اند انگار بازی برای غازها ساخته و روانه بازار شده باشد. اما از آنجایی که غازها سعی می‌کنند پفک را از پهنا قورت دهند؛

انتظار می‌رود نسل بشر که غیر از غازها تنها مشتری چنین بازی‌هایی است، از آن لذت ببرد. اگر از روزمرگی زندگی زده هستید و به دنبال فرصتی برای جذب آرامش در محیطی دلپذیر و شاید سر و کله زدن با اهالی بی‌اعصاب یک دهکده آرام باشید، تجربه Untitled Goose Game را از دست ندهید.

نقد و بررسی بازی Untitled Goose Game روی PS4 و بر اساس نسخه ارسالی ناشر انجام گرفته.