نقد و بررسی بازی Wreckfest

«Wreckfest» مصرف کننده همان فرمول قدیمی سری «Flatout» است. مثل قبل، کنترل ماشین‌ها عالی‌ست و سنگینی لاستیک روی جاده و واقعی بودن مسابقات به طور کامل احساس می‌شود. طراحی ماشین‌ها و صداگذاری آنها هم درخور کار شده. مشخص است هر کدام از رقبا ماشین‌هایشان را در حیاط پشت خانه یا در گوشه‌ای از گاراژ خود جمع کرده‌اند. همچنین صافکاری دستی و ناشیانه و سیمان گرفتن جلوی ماشین همگی از مواردی هستند که تفننی بودن مسابقات و حس و حال خودمانی را به کل بازی القاء می‌کند. با نقد و بررسی بازی Wreckfest همراه ما باشید.

قانون شرکت در مسابقات این است که قانونی وجود ندارد!!! همچنین هیچ خط رنگی روی سطح جاده مسیر و زمان ترمز گرفتن را به شما نشان نمی‌دهد، حتی نیازی به ترمز گرفتن نیست و سر هر پیچ، جایی بین در جلو و عقب ماشین جلویی محل وارد کردن ضربه شماست تا هم ایشان را از دور مسابقه خارج کنید و هم بدون اینکه زحمتی به پای مبارک‌تان بدهید و ترمز بگیرید پیچ‌های مسیر را رد کنید.

هر یک از ماشین‌های قابل استفاده خصوصیات مربوط به خود را دارند؛ بعضی مثل یک تانک قوی و بعضی دیگر مثل یک ماشین مسابقه سریع هستند. ماشین‌هایی هم هستند که در جایی میان این دو قرار می‌گیرند و شما بسته به نیاز خود، باید نوع مناسب را برای هر یک از سری مسابقات انتخاب کنید؛ اما این همه ماجرا نیست، همین نقاط قوت بعد از چند ساعت تکراری می‌شوند و نبود جنبه‌های جذاب دیگر و سطحی بودن حس ارتقاء و پیشرفت باعث می‌شود رفته رفته نقاط ضعف بازی خود را نشان دهند و سایر دست‌آوردهای این عنوان را به حاشیه بکشانند. در ادامه همراه وی جی مگ باشید تا با هم به بررسی همین نقاط قوت و ضعف بپردازیم.

هوش مصنوعی رقبا، یا بهتر بگوییم دشمنان، مثل سابق عمیق و پیشرفته است. مخصوصا اگر در حین مسابقه محکم به آنها ضربه بزنید، در این حالت آنها به دشمن خونی شما تبدیل می‌شوند و احتمال دارد روزگارتان را سیاه کنند. با توجه به وجود تعداد بالای ماشین در هر پیست باید مثل یک مادربزرگ رانندگی کنید تا برای خودتان دشمن نتراشید. همین‌طور اگر کسی به شما زد و باعث شد از دور مسابقه عقب بیافتید نشانی زیر اسمش نقش خواهد بست که نشان می‌دهد شوخی را خودش شروع کرده است. با تصادف و تخریب ماشین چنین دشمنانی می‌توانید امتیاز بیشتری کسب کنید.

هوش مصنوعی رقبا و دشمنان قابل تنظیم است و در هر یک از سطح‌های 3 گانه درجه متفاوتی از دیوانگی در رانندگی را تجربه خواهید کرد. واکنش‌هایی که در هنگام مسابقه از سوی سایر رقبا دریافت می‌کنید و در مجموع نحوه رانندگی آنها به طور کامل به صورت آنی صورت می‌گیرد و هر مسابقه برای خود شرایط و اتفاقات منحصر بفرد در پی خواهد داشت. اما این شمشیر دو لبه‌‌ای‌ست که می‌تواند فاجعه ایجاد کند.

برخوردها هیچ حساب و کتابی ندارند و اگر از آن دسته بازیکن‌ها هستید که می‌خواهید با خیال راحت بازی کنید بهتر است سراغ این بازی نروید. چون حرکات یک دشمن دیوانه می‌تواند در کسری از ثانیه تمام رشته‌هایتان را پنبه کند. اتفاقی که به دفعات می‌افتد و تمام زحمات‌ شما را در طول مسابقه به باد می‌دهد. در کنار این‌ها، احتمال دارد ماشین‌های رقیب یکجا گیر کنند و و کار نکنند. یا حتی با دنده عقب مسابقه را ادامه دهند!

هر ضربه حتی کوچک و خفیف می‌تواند به دیوانه شدن رقیب منجر شود و تمامی لذت‌ها و موفقیت‌های کسب شده شما را از بین ببرد. به طور ویژه سر پیچ‌ها همه مثل دیوانه به فکر کوبیدن به ماشین‌ها دیگر هستند و نه نتیجه مسابقه؛ به طور واضح وقتی ماشین‌ها به هم نزدیک می‌شوند فقط می‌خواهند به هم بکوبند و هیچ عمل هوش‌مندانه‌ای این وسط انجام نمی‌گیرد که نشان دهنده وجود هوش مصنوعی باشد. این دو تناقض آشکار در نحوه رانندگی حریفان، کمی غیرمنطقی و اعصاب خردکن می‌شود، مخصوصا در مسابقات سنگین و دشوارتر.

هر سری از مسابقات برای خود ماموریت و اهداف اضافی هم دارند که می‌توانید برای بدست آوردنشان بیشتر تلاش کنید و در عین حال ارزش تکرار هر یک از مسابقات را نیز افزایش می‌دهند. بیشتر این ماموریت‌ها خلاقانه تعیین شده‌اند و تفریح بیشتری برای شما در پی دارند. برای مثال در مسابقات سرراست از شما می‌خواهند یکی از رقبا را چپ کنید و یا در مسابقات تخریبی کمترین صدمه را ببینید.

اما همین ماموریت‌ها می‌توانند شما را تا مرز جنون پیش ببرند چون اول شدن در مسابقه و کسب بیشترین میزان تخریب حریفان دو موضوع کاملا متناقض با هم است. پس اگر بخواهید تمام مراحل را کامل کنید باید به دفعات بازی خود را ریستارت کنید. در مقابل انواع مسابقاتی که انجام می‌شوند متنوع و پر تعداد هستند و برای مدت‌ها می‌توانند بدون دلزدگی شما را سرگرم خود کنند.

در یک نوع از مسابقات باید همه رقیبان خود را در یک پیست دایره شکل از میدان به در کنید و زنده بمانید، در نوع دیگری از مسابقات باید ماشین لطیف و شکننده‌ سه‌چرخی را از بین 15 اتوبوس مدرسه وحشی رد کرده و سالم به خط پایان برسید. همین تنوع نسبی که در مقایسه با عناوین قبلی همین سازندگان بهتر شده یکی از نقاط قوت اصلی بازی به شمار می‌رود. قسمت بدل‌کاری و نمایشی بازی یکی از موارد حذف شده‌ی اساسی‌ست که جای خالی‌اش به شدت احساس می‌شود. همچنین دیگر در پی ضربات محکم راننده از شیشه جلو به بیرون پرت نمی‌شود!

بخش مسابقات مرحله‌ای بازی پر از رویدادهای سرگرم کننده است و شما برای شرکت در هرکدام باید ماشین مناسب در اختیار داشته باشید که کلاس لازم را کسب کرده باشد. ماشین‌ها می‌‌توانند ساخت اروپا، ژاپن یا ایالات متحده باشند. قابلیت ارتقاء و تجهیز ماشین‌ها را هم دارید. اما بدست آوردن پول و نحوه پیشرفت در بازی ایراد دارد و بعد از آزاد کردن تمامی قطعات یک ماشین دیگر اشتیاقی برای استفاده از همان ماشین نخواهید داشت، چون به دفعات با آن ماشین ضعیف خاطرات بدی تجربه کرده‌اید.

جدا از این نحوه ارتقا می‌توانید قبل از هر مسابقه تنظیمات سریع دستی برای موارد مختلف از جمله سیستم تعلیق یا سفت و شل بودن دیفرانسیل و تمرکز روی دیفرانسیل انتخاب کنید که می‌تواند در نتیجه مسابقه و نحوه رانده شدن ماشین بسیار مفید باشد. به جز ماشین‌های متعارف، بولدوزر، تراکتور، اتوبوس مدرسه و ماشین‌های مختلف دیگر نیز در انتظار رانده شدن هستند. در کنار مسابقات مرحله‌ای امکان ایجاد مسابقات دلخواه و یک بخش مسابقات آنلاین هم برای شما در نظر گرفته شده‌.

مسیرهای مسابقه مثل سری «فلت‌اوت» باز و بی حد و مرز نیستند و نمی‌توانید میان‌بر یا پرش‌های آنچنانی از طبقه بالای طویله انجام دهید، در بیشتر پیست‌ها تنها یک مسیر برای راندن ماشین‌تان وجود خواهد داشت. چرخه آب و هوایی در بازی وجود ندارد ولی در بعضی مسابقات زاویه تابش نور و تا حدودی چرخه روز و شب وجود دارد. جزئیات محیط قابل توجه و مطلوب هستند و مناظر زیبایی در اوج هیجان و رقابت قابل مشاهده هستند، پس گاهی اوقات به آسمان هم نگاهی بیاندازید. در مقابل افکت‌های گرافیکی چشم‌نواز حذف شده‌اند. سایه‌زنی و نورپردازی در بهترین حالت خود هستند و سایه ماشین نسبت با زاویه تابش نور و پیچ‌های جاده عوض می‌شود و به واقعی‌تر شدن اتمسفر کلی بازی کمک می‌کند.

اما نبودن افکت‌های ابتدایی حتی مشخص نبودن دود بلند شده از لاستیک‌ها جلوه بازی را تحت تاثیر خود قرار داده است. نبود افکت‌های آب هوایی و سایر رویدادهای جانبی هم مسابقات را بعد از مدتی شبیه به هم می‌کند و می‌توان گفت بازی از نظر گرافیکی حرف چندانی برای گفتن ندارد. موسیقی‌های استفاده شده متنوع هستند و در نهایت مهارت یک دی‌جی مجلسی پخش می‌شوند. قطعه‌های الکترونیک و سبک‌های هارد راک و هوی متال با سلیقه‌ای جالب انتخاب و نواخته می‌شوند.

در بازی‌های سبک رانندگی فیزیک همه چیز است. مخصوصا اگر مثل «رک‌فست» تاکید بر برخورد و تخریب باشد. از نظر فیزیک بازی چیزی کم ندارد و تمامی برخوردها و تخریب‌های صورت گرفته باورپذیر و نزدیک به واقعیت احساس می‌شوند. کنش و واکنش‌های تجربه شده در حین انجام مسابقات و پرتاب شدن اشیاء به اطراف همگی به مفرح بودن کلی بازی و انتقال حس سرعت کمک می‌کنند. اما بی‌حساب کتاب بودن و آشوب بیش از اندازه در بازی به کسب لذت مداوم ضربه می‌زند.

امکان ندارد یک مسابقه به طور عادی و معقول پیگیری شود و اگر نتوانید در همان دور اول از مخمصه بوجود آمده توسط 24 ماشین در یک پیست تنگ فرار کنید و جلو بیافتید حتما در دور بعد ماشین‌تان داغان می‌شود و بدون کسب امتیاز یا پول به منوی اصلی بازی انتقال پیدا می‌کنید. اگر برای زد و خورد و ایجاد آشوب و هرج و مرج امتیاز بیشتری تعلق می‌گرفت اوضاع متفاوت‌تر بود. چون بازی به دو دسته تقسیم می‌شد: دیوانه‌بازی برای بالا بردن «لول» و رانندگی حرفه‌ای و زیرکانه برای کسب پول.

اما با شرایط خاصی که نشان از کم کاری سازندگان است از هر دوی این موضوع‌ها دست‌تان کوتاه است. نه می‌توانید درست و حسابی رانندگی کنید، چون هیچوقت پول درست و حسابی جمع نمی‌شود تا ماشین‌تان را از همه بهتر کنید، و نه قادر به کسب امتیاز اضافی از هر مسابقه خواهید بود تا لوازم بیشتری آزاد کنید. این ایرادات اساسی سنگ‌های دیگری هستند که در جاده بی‌کیفیت و پر از اعصاب خوردکنی «Wreckfest» جلوی چرخ‌هایتان ظاهر می‌شوند و لذت یک بازی رانندگی استاندارد را از شما می‌گیرند.

ایرادات فنی و زمان لود طولانی، نبود امکان شخصی‌سازی عمیق‌تر، نبود تجهیزات جانبی پایه مثل نیترو یا شخصی‌سازی راننده، سیستم محاسبه امتیازات محدود که تنها به 4 یا 5 مورد تصادف بسنده می‌کند و حرکات نمایشی را به حساب نمی‌آورد، رفته رفته بازی را خشک و غیرقابل تحمل می‌کند. تمام لایی کشیدن‌ها و سایر مهارت‌های شما نادیده گرفته می‌شوند و کم کم این احساس به شما دست می‌دهد که همه شما را دست انداخته‌اند تا فقط از پشت بهتان بکوبند و از دور مسابقه خارج‌تان کنند.

احساسی که بعد از 1 الی 2 ساعت بر شما چیره می‌شود و در ساعت سوم از تجربه بازی، احتمال عصبی شدن و پاک کردن بازی و یا شکستن دیسک بازی بالا و بالاتر می‌رود. اگر به دنبال یک بازی رانندگی دیوانه‌وار هستید؛ «Wreckfest» به شما پیشنهاد نمی‌شود چون در عین عالی بودن برخوردها و تصادفات هیچ امتیاز و واکنش شایسته‌ای از سوی بازی دریافت نمی‌کنید و فرقی بین امتیاز کسب شده از این راه و جایگاه‌تان در جدول نهایی مسابقات وجود ندارد. اگر هم به دنبال یک بازی رانندگی درست و حسابی و سریع هستید هم بدون شک نباید به سراغ «رک‌فست» بروید، چون یک لشکر راننده دیوانه در پیستی باریک و پرپیچ و خم بسیج شده‌اند تا از حصول این امر جلوگیری کنند.

PS4 Review

نقد و بررسی روی PS4 و بر اساس نسخه ارسالی سازندگان انجام گرفته.