نقد و بررسی بازی Batman The Enemy Within

حجم تولیدات استودیو Telltale به قدری افزایش یافته که پیدا کردن اثری خوب در میان آنها حتی ممکن است بعضا گیمر را شگفت زده کند. آنها تقریبا سالی دو یا سه بازی منتشر کرده و با توجه به ساختار ثابتی که مورد استفاده قرار می‌دهند در این میان تنها مجبور به ایجاد تغییرات عمده در بخش گرافیک و داستان می‌شوند. فصل دوم بتمن که تحت عنوان Batman The Enemy Within شناخته می‌شود نیز از این قاعده مستثنی نیست.

تنها تفاوت تاثیرگذار که باعث شده این بازی بیش از دیگر ساخته‌های اخیر Telltale مورد توجه قرار گیرد، اول حضور بتمن و جوکر است و دوم روایتی که از نحوه شکل‌گیری رابطه این دو شخصیت می‌بینیم. بالا بودن محبوبیت بتمن در این روزها باعث شده که حتی شاهد ساخت آثاری براساس نسخه‌های استیم‌پانک و سامورایی آن نیز باشیم. همین مسئله باعث شده که عملا به‌کارگیری ایده جدید در روایت داستان‌های این ابرقهرمان تبدیل به بزرگ‌ترین چالش Telltale شود.

آنها در فصل اول یک داستان ابتدایی را شروع کردند اما در مطرح کردن یک شخصیت منفی قدرتمند ناموفق ظاهر شده و نتوانستند تهدید Lady Arkham را آن‌طور که مد نظرشان بود، مهم جلوه کنند. در این فصل اما همه چیز تغییر کرده و شاهد حضور چهره‌هایی همچون Riddler، Harley Quinn، Mr Freeze و Bane هستیم. شخصیت‌های منفی که به مراتب نسبت به فصل اول بتمن عملکرد بهتری را از خود نشان داده‌اند.

با این وجود ستاره اصلی بازی جوکر است. شخصیتی که توانسته در مقابل تمام کلیشه‌های این روزهای خود ایستادگی کند و مخاطب را در موقعیت‌های کاملا جدیدی قرار دهد. با نقد و بررسی Batman The Enemy Within همراه وی جی مگ باشید.

معمولا بتمن را با روحیه‌ای می‌شناسیم که حتی به سوپرمن نیز اعتماد ندارد. تئوری توطئه بخشی جداناپذیر از مشخصات شخصی بتمن است و معمولا نیز تبدیل به یکی از کلید‌های اصلی روایت داستان می‌شود اما اینجا ما عنوانی روبرو هستیم که برای مدتی طولانی شما را در نقش بروس وین قرار می‌دهد. اگر فصل اول این بازی را تجربه کرده باشید حتما از رابطه جالب و کوتاه بروس و جوکر خبر دارید که خود را با نام جان دو (در آمریکا بدن‌های بدون مشخصات مرد‌ها را جان دو و خانم‌ها را جین دو خطاب می‌کنند تا هویت آنها در ادامه مشخص شود) معرفی می‌کند.

در فصل دوم جان از تیمارستان آرخام خارج شده و حالا سعی در روشن کردن تنور دوستی خود با بروس وین دارد. این شاید بزرگ‌ترین چالش داستانی Batman The Enemy Within باشد که سازندگان بازی موفق به مقابله با آن شده‌اند. اینبار گیمر در نقش بروس وین یا بتمن در موقعیتی قرار می‌گیرد که حق انتخاب میان اعتماد کردن یا نکردن به جان یا همان جوکر را دارد. اگر چیزی که تاکنون از جان را دیده باشیم می‌توانیم به او اعتماد کنیم اما با این سابقه طولانی که طی سال‌ها از شخصیت جوکر دریافت کرده‌ایم چه کنیم ؟

گیمر در موقعیتی قرار می‌گیرد که باید میان تمام تفکری که از جوکر در گذشته داشته و اعتماد به شخصیت او یکی را انتخاب کند. اعتمادی که ممکن است در نهایت جواب همیشگی و خیانت جوکر را به همراه داشته باشد اما چرا نباید یکبار امتحانش کرد. همین انتخاب به نظر ساده و البته نتایج آن بزرگ‌ترین دستاوردی است که Telltale به آن رسیده و شاید کمتر در هیچ‌کدام از داستانی بتمن با آن روبرو شده باشیم.

برای سال‌ها ما در انتهای فیلم‌ها، کتاب‌های مصور و بازی‌های ویدئویی با این مسئله اخلاقی روبرو می‌شویم که شاید پایان کار بتمن بهترین اتفاق برای این شخصیت و شهر گاتهم باشد اما اینبار جزئیاتی به آن اضافه شده که شاید گرفتن چنین تصمیمی (پایان کار بتمن) را مهم‌تر و اساسی‌تر از همیشه جلوه کند. فرایندی که ما طی پنج قسمت با آن روبرو می‌شویم نمایشی از آلوده شدن ذهن تبهکاری بی دست و پا که نشات گرفته از خصوصیات قهرمانی است با خطوط قرمز کم‌رنگ.

اینکه شاید غیبت بتمن می‌توانست شرایط بهتری را برای گاتهم پدید آورد مسئله‌ای است که برای سال‌ها به درستی و با این جدیت مطرح نشده بود. شاید بسیاری با دیدن بتمن حاضر در Batman The Enemy Within با اخلاقیات متفاوت او به درستی ارتباط برقرار نکنند اما قهرمان پیش روی ما چهره‌ای را به نمایش در می‌آورد که سال‌ها به همراه داشته و از نمایش آن سر باز زده.

خصوصیتی (ضعف اخلاقی) که شاید بزرگ‌ترین تفاوت بتمن با دیگر ابرقهرمان‌ها و مهم‌ترین دلیلی باشد که ما بتمن را در مقام مقایسه شخصیت‌پردازی بالاتر از اکثر نمونه‌های مشابه قرار می‌دهیم. کوچک‌ترین اشاره به شخصیت‌پردازی جوکر می‌تواند خطر اسپویل داستان را به وجود آورد و از انجام آن صرفه‌نظر می‌کنیم اما کافیست همین نکته را بدانید که جوکر حاضر در Batman The Enemy Within شاید متفاوت‌ترین چهره از این شخصیت منفی در یک دهه اخیر باشد.

زمانی که به گیم‌پلی می‌رسیم شاید نتوان صحبت زیادی انجام داد. Batman The Enemy Within همچون دیگر بازی‌های Taletell در این زمینه شاهد ضعف‌های همیشگی است. همچنان بخش عمده‌ای از بازی به راه رفتن، بررسی آیتم‌ها و صحبت با شخصیت‌های مختلف خلاصه می‌شود. باز هم خبری از پازل یا معماهای چالش‌ برانگیز نیست و Telltale سعی کرده با قرار دادن ساختاری ساده در این بخش شرایط را برای روایت بهتر داستان به بهترین شکل ممکن رقم بزند.

خوشبختانه در زمینه کارگردانی شاهد عملکرد خوبی هستیم و از کوچک‌ترین مسائل موجود مانند محل قرارگیری دوربین گرفته تا طراحی صحنه‌های اکشن، کارگردان بازی کار خود را به شکل مناسبی انجام داده. اما بزرگ‌ترین مشکل بازی در زمینه گیم‌پلی به ضرب آن ارتباط دارد. سازندگان بازی از ترکیب درستی برای قرار دادن سکانس‌های داستانی و صحنه‌های مبارزه استفاده نکرده و بعضا پیش می‌آید که برای ساعت‌ها در بخش ماجراجویی قرار گرفته و هیچ صحنه اکشنی را تجربه نمی‌کند.

این مسئله به خصوص در میان فصل دوم بیش از همیشه خود را نشان داده تا حدودی نحوه پیشروی در بازی را کسل‌کننده می‌کند. از سوی دیگر نباید از یاد ببریم که به طور کلی بخش‌های ماجراجویی بازی غیبت چالش‌های معمایی را احساس کرده و روند پیشروی را بیش از حد آسان می‌کند.

گرافیک از جمله بخش‌هایی است که معمولا ساخته‌های Telltale در آن عملکردی متوسط رو به خوب دارند. کیفیت مدل‌سازی شخصیت‌ها و طراحی محیط‌ها همگی در سطحی معمولی قرار داشته و نکته مثبت خاصی را به ارزش‌های بازی اضافه نمی‌کنند. البته پیشرفت کلی در گرافیک بازی نسبت به فصل اول صورت گرفته اما مطمئنا این پیشرفت نیازهای بازی در نسل هشتم کنسول‌های خانگی را برطرف نمی‌کند.

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات ساخته‌های Telltale به زمانی بر می‌گشت که اصطلاحا قرار است تصویر کات خورده و به دوربینی متفاوت منتقل شود. معمولا در این بخش‌ها فریم به یکباره افت شدیدی می‌کرد اما اینجا کمتر شاهد آن هستیم. با این وجود بزرگ‌ترین مشکل فنی بازی که می‌تواند آینده شاهد برطرف شدن کامل آن بود، بارگذاری‌های طولانی است.

امروزه طراحی بازی به صورت یک پارچه (One Cut) المانی است که به روایت بهتر آن کمک به‌سزایی می‌کند و می‌توانست Batman The Enemy Within را در این زمینه بهبود دهد. صداگذاری و موسیقی یکی دیگر از قسمت‌های فصل دوم بتمن است که به خوبی انجام شده. اکثر شخصیت‌های اصلی همچون بروس وین، جان دو و هارلی کوئین صداگذاری مناسبی داشته و از افراد خوبی برای صدای آنها استفاده شده. بررسی Batman The Enemy Within به خوبی نشان می‌دهد که Telltale هرچند در مسیری درست برای ادامه راه خود قرار گرفته اما باید توجه بیشتری به جزئیات داشته باشد.

جزئیاتی که می‌تواند ساخته‌های این استودیو را حداقل یک پله بزرگ از دید کیفیت ارتقا دهد. اگر به مجموعه داستان‌های بتمن علاقه دارید و البته به دنبال پایانی جالب توجه برای داستان این قهرمان هستید، Batman The Enemy Within شاید تنها محتوایی با موضوعیت بتمن باشد که بتواند انتظارات شما را برآورده کند. بازی که به خصوص در قسمت پایانی فصل دوم کیفیت بسیار بالایی دارد.

نقد و بررسی بازی Batman The Enemy Within