نقد و بررسی بازی Override 2: Super Mech League

در نگاه اول شاید نوشتن نقد درباره‌ی یک بازی مبارزه‌ای (فایتینگ) بسیار راحت باشد. خصوصا یک بازی تقریبا غیر معروف مثل Override 2: Super Mech League. کافیست آنرا در میکسر و مخلوط کن مختص به یک منتقد بیاندازید و کمی چاشنی مقایسه با بزرگان این سبک و کمی هم چاشنی بی حوصلگی و بی‌تفاوتی را به همراه سخت‌گیری درون آن بریزید. براحتی به نتیجه‌ی مطلوب می‌رسید. همراه وی جی مگ باشید با نقد و بررسی بازی Override 2: Super Mech League.

ولی آیا واقعا به همین راحتی می‌توان یک بازی را نقد کرد؟ مسلما خیر. البته که با وجود بزرگانی همچون Mortal Kombat یا Tekken و یا Street Fighter و المثلهم انتخاب یک بازی فایتینگ جدید و لذت بردن از آن بسیار سخت است. با این وجود Override 2: Super Mech League تمام تلاش خودش را کرده که بدون تنه زدن به بزرگان سبک خودش را ارائه دهد که البته این تلاش کاملا ناامید کننده است.

در همان ابتدا محیط کاملا خشک و بازی و UI بسیار غیر معمول بازی که در عین سادگی گیج کننده نیز هست پیش روی شماست. محیطی کاملا بی روح که هیچ پیچیدگی خاصی ندارد و جدا ساده و در عین حال گیج کننده است.

توقع یک ورودیه جذاب از یک بازی فایتینگ کاملا غیر منطقی‌ست. بازی باید سر راست به سراغ انتخاب کاراکترها و انجام بازی برود. در Override 2: Super Mech League هم همچنین است و در یک بخش تمرینی می‌توانید تمامی کاراکترها را تست کنید و با حرکات آنها آشنا شوید. و البته ضعفهای بازی از همین جا نمود پیدا می‌کنند.

اگر با تمام کاراکترها بازی نکنید و آنها را نشناسید چیز زیادی از دست نداده‌اید. با اینکه تعداد زیادی کاراکتر متفاوت با جذابیتهای بصری و البته حرکتی جالب در بازی گنجانده شده ولی با مورتال کامبت یا تکن طرف نیستید که باید با تمرین و بازی کردن با هر کاراکتر با آنها خو بگیرید. یا اینکه هر کدام پتانسیل خاصی داشته باشند که احتیاج به تمرین روی آن باشد.

هر کدام از این کاراکترها کارها و توانایی های خاصی دارند ولی اصلا و ابدا احتیاج به تمرین خاصی ندارند. می‌تواند براحتی هر شخصیت را انتخاب کنید و با چند دقیقه تمرین بسیار راحت به نتیجه مورد نظر برسید و براحتی Mech مورد نطرتان را تا انتها انتخاب کنید.

کل کاراکترها با چند کلید ثابت کار می‌کنند. و احتیاجی به ترکیب خاصی ندارند. حتی حرکات ترکیبی آنها هم با همان دکمه‌هاست و نیازی نیست چیزی جدید برای هر کاراکتر بیاموزید. باید به این نکته اشاره کرد که هر شخصیت نوع خاصی از حرکات را دارد ولی بالانس کلی کاراکترها آنچنان از کیفیت لازمه برخوردار نیست. با اینکه ممکن است با Button Mashing فراوان گیم‌پد را مورد عنایت قرار دهید با این حال تفاوت حرکات هر شخصیت جذابتهای خودش را دارد.

این جذابتهای خاص را در زمینهای عجیب غریب بازی نیز حس خواهید کرد. احساسی دوگانه از جذابیت یا عدم جذابیت. تکلیف حسی شما با زمینهای بازی اصلا مشخص نیست. در هر زمین تفاوتهای زیادی دیده می شود و این خود یک حسن است. در عین حال طراحی های عجیب زمینهای مبارزات آنچنان جذاب نیستند. شلوغی بسیار زیادی که در زمینها دیده می‌شود بیشتر برای قسمتهای PVP و یا ۴نفره کارایی دارد ولی بازهم شلوغی بازی در برخی مواقع بسیار اذیت کننده است.

علاوه بر این شلوغی دوربین دوگانه‌ی بازی را نیز به آن اضافه کنید. استفاده از دوربینی که می‌توانست نقطه‌ی قوتی برای بازی باشد گاهی آنچنان عذاب آور ظاهر می‌شود که شما را کلافه می‌کند. گیر کردن در نقاط کور در بعضی از مپ‌ها کارایی این دوربین را به شدت پایین می‌آورد و باعث گیجی می‌شود. این نقطه ضعف خصوصا در محیطهایی که 4 نفر حضور دارند و محیط به ناگاه شلوغ می شود بسیار عذاب آور است. البته در برخی از مپها این مشکل دیده نمی‌شود و آنهم به خاطر طراحی محیطی آنهاست.

البته که طراحی بازی از دیدگاه بصری خصوصا در بخش طراحی Mechها بسیار دیدنی و جذاب است. تعدد زیاد Mechها و طراحی‌های با جزئیات آنها بسیار جالب از کار درآمده. هر کدام از آنها با افکتها و قابلیتهای مختلف طوری در بازی قرار می‌گیردند که به تنهایی ابهت خاص خودشان دارند و استفاده از آنها و سوییچ کردن بین هر کدام می‌تواند سرگرم کننده باشد.

هر کاراکتر ویژگی‌های خاصی دارد و با اینکه دکمه‌های ترکیبی در بازی ثابت است و عملا مشکلی برای بازی با هر کدام از کاراکترها نخواهید داشت، با اینحال با وجود خصوصیات متفاوت هر کدام از آنها شاید گرایش به انتخاب یک یا دو مورد از آنها بیشتر باشد. که این مورد شاید به بالانس قدرتی کاراکترها لطمه وارد کرده است.

ممکن از در بازی با تست و امتحان کردن همه شخصیتها در نهایت از یک یا دو شخصیت استفاده کنید و تمام بازی را با آنها پیش ببرید. شاید تصمیم بگیرید تمامی جایزه‌های خود را برای پیشرفت یکی از کاراکترها مصرف کنید و این به خاطر ضعف کاراکترهای بازیست. در بازی 2 نفره تا 4 نفره براحتی می‌توان این ضعف را تشخیص داد. سازندگان بسیار سعی کرده‌اند که این نقصان را با بالانس قدرتی هر Mech برطرف کنند ولی در عمل خواهیم دید که انتخاب چند Mech محدود برای برنده شدن این تلاش را بی سرانجام گذاشته.

شاید تلاشهای تیم سازنده روی ساخت Mechها نتیجه داده و بخش فایتینگ بازی حتی با وجود سادگی در انجام حرکات و محدود بودن اعمال کاراکترها جذابیتهای خاص خودش را داشته باشد و حتی تکه تکه شدن صفحه برای انجام بازی 4 نفره نیز جذابتهای خاصی داشته باشد، ولی در بخش آنلاین این پتانسیل به صورت کامل از بین رفته. تیم سازنده با بخش آنلاین رسما کار خود را تمام کرده است و هیچ جایی برای دفاع باقی نگذاشته.

می‌توان گفت 90 درصد مواقع بازیکنی برای بازی وجود ندارد و سرورها فعالیتی ندارند. اگر به صورت کاملا شانسی یک بازیکن به پست شما بخورد و بتوانید با آن بازی کنید یا انقدر قویست که رسما در کسری از دقیقه می‌بازید یا انقدر ضعیف که شما میلی برای ادامه بازی نخواهید داشت. شاید 90 درصد مواقع باید با بات و NPCها بازی کنید که همیشه در پایین ترین سطح هستند و همانند احمقها دور شما می‌گردنند. حتی اگر لول شما آپدیت هم بشود همیشه با یک مشت ربات احمق روبرو می‌شوید.

مدهای مختلف بازی هم آنچنان جذابیت ندارند و هیجان بسیار مقطعی را به شما منتقل می‌کنند. گاهی این مدها بدون وجود یوزر واقعی آنچنان حوصله سر بر می‌شوند که فقط بازی را می‌بندید و به یک مد سینگل می‌روید.

البته این اعصاب خردی با موسیقی و افکتهای صوتی مناسب بازی کمی تلطیف شده و قابل تحمل می‌شوند. سبک موسیقی بازی کاملا با جریان بازی هماهنگ است ولی باز هم سهل انگاری سازندگان در انتخاب و ساخت موسیقی کیفیت آن را فقط در پایین‌ترین سطح استاندارد نگه می‌دارد و مقبولیت بالایی را از آن خود نمی‌کند.

تلاش تیم سازنده برای بهینه کردن نسخه اول بازی در کلیات بازی آنچنان تغییری ایجاد نکرده و نسخه دوم نیز همانند نسخه اول در جذابیت و جذب مخاطب ناکارآمد است. کسل کننده و تکراری حتی با وجود المانهای محیطی و طراحی کاراکترهای جذاب. گاهی اوقات مسابقات بسیار خسته کننده می‌شود و برای رفع خستگی فقط و فقط باید بازی را عوض کرد.

در یک کلام اگر اهل بازی‌های سبک Fighting هستید شاید بازی Override 2: Super Mech League آخرین انتخاب شما برای انجام یک بازی در این سبک باشد. مگر اینکه بخواهید 4 نفره و به صورت Split Screen بازی کنید که آن هم با وجود یک تلویزیون 65 اینچ به بالا، برای سبک فایتینگ قابل تحمل است.

نقد و بررسی بازی Override 2: Super Mech League  روی PS4 و بر اساس نسخه ارسالی ناشر انجام گرفته.