امروزه بچه های کوچک، آنقدر در معرض تکنولوژی های جدید هستند که خواه ناخواه در همان سنین ابتدایی زندگی شان، با تمام این تکنولوژی ها و کاربردشان آشنا می شوند. در این ویدئو نیز، خواهرزاده ی من “اریک” را خواهید که چگونه یک مرحله از بازی Trials را بر روی کنسول Xbox360، به تنهایی به پایان می رساند. البته بازی کنترل چندان سختی ندارد، اما یادگیری نحوه استفاده از هر دکمه، برای کودکی که هنوز به 2 سالگی هم نرسیده است، تا حدودی سخت خواهد بود.
با سلام و خسته نباشید ماشاالله باهوشه (بزنم به تخته )
انشاالله در تمام مراحل زندگیش همین جور بخنده
yade bachegiaye khodam uftadam ke pc mici nabod babamon bemon zoqal midad migoft boro ro divare mardom naqashi bekesh =)))))))))))))))
با عرض سلام
من اریک از نزدیک که دیدیه بودم فکر نمیکردم اینقد باهوش باشه که از این سن بتونه بازی کنه یه اسفند حتما براش دود کنین.اااااااااااافرین
دوست مصطفی هستم
خیلی باحال بود مهدی جان.بابت ویدیو ممنون
khda brat negah dare
آخی عمویی چه گازی میده.آقا مهدی دایی شدنت مبارک
:)))
واقعا راست می گن که حلال زاده به داییش می ره 😀
جناب فنایی من چیزی رو زیر سوال نبردم! من فقط اخطار وارد شدن به راهی که خودم رفتم و حالا برای هر ذقیقش افسوس میخورم دادم! اولین ترمی که مشروط شدم برای این بود که توی یه ترم هم کار میکردم و هم بازی و یه خورده که دیگه براش وقت نبود درس! وقتی خواستم کارا رو درست کنم فقط تونستم مدرکم رو بگیرم ولی هرگز نتونستم چیزی که باید می شدم باشم! من فقط هر بچه ای رو میبینم بازی میکنه از تکرار سرنوشت نکبت بار خودم براش میترسم!
شاد و سربلند باشید
یا حق
حساسیتت رو درک میکنم…
موفق باشی
بابا زندگی با ما سخت میگیره ما که باش کاری نداریم
درد اینه دوست عزیز که شما موفقیت خودت رو بازی کردن میدونی! موفقیت شما دوست عزیز از برنامه ریزی دقیقیه که برات انجام میشه و هیچوقت نمیفهمیش مگر خودت بخوای یه بچه رو تربیت کنی! اونوقت میفهمی محدودیتی که برایه بچه باید بزاری رو باید وقتی کنار بزاری که بچه خودش بفهمه باید چقدر بازی کنه و چقدر درس بخونه و چه اولویتی داره؟ اگر محدودیت نداری برایه اینه که درست تربیتت کردن که این رو میفهمی! برای من کهنه معلم هم عزیزم نگو پای بازی تا صبح میشینی و نمرت بیست میشه! شما خوذتم عشق ممتازی داری و از چند خط اول نوشتت معلومه! پس عزیزم شما محدودیتت رو داشتی تا به درک رسیدی و بعد خودت راهت رو درست انتخاب کردی! این همون چیزیه که من گفتم! ایشالا پایدار رو سربلند باشی عزیز من ولی مقاطع بالا از این کارا کمتر کن! اونجا کار سخت تره!
برای شما جناب فنایی اگر اون خنده برایه مسخره ی من بود: واقعا امیدوارم بتونید در آینده هم این طور بخندید!
یا حق
بهنام جان ببین…
شما اومدی فقط از روی یه فیلم 2 دقیقه ای، همه چیز رو بردی زیر سوال؟
درسته که بازی کردن بی قید و شرط، کار درستی نیست
اما همونطور که خودتون و دوستان گفتن، اگر تربیت صحیح باشه، مشکلی پیش نمیاد
اینقدر زندگی و شرایط رو سخت نگیرید
موفق باشید
من نه دایی ام نه عمو
جچوریه؟
بنده مدیر سایت بازی کام هستم والا من هرچی فکر میکنم کجای قالب سایت ما شبیه شما است به نتیجه ای نمیرسم اگر دوستان بگن که من هم متوجه بشم حتما اون قسمت حذف میشه و باید عرض کنم که قالب قبلی سایت گیم ایمگ و در واقع همین قالب اصلا اختصاصی نیست که درموردش این جور بحث میکنید این قالب ها از روی قالب race clan سایت web2feel ساخته شده اند که میتونید ببینید. در هرصورت من باز از سایت خوبتون ممنونم و واسه ی آقای مهدی فنائی و کار هاشون اون قدر ارزش قائل هستم که کافیه ایشون از قسمتی که کپی شده نام ببرند که من کامل حذفش کنم
باز هم تشکر می کنم
آقا بهنام به نظرم کار خوبی می کنید که نگران یه بچه و آیندش هستید. ولی یه کمی افراط کردین. من الآن 15 سالمه و توی مدرسه ی تیزهوشان درس می خونم و هر سال نفر اول کلاس بودم و تا الآن که سوم راهنمایی هستم زیر 19.90 معدل نیاوردم. (حداقل به نظر اطرافیانم و معلما بهترینم و من اسم این رو می ذارم موفقیت درسی ) من این موفقیت مدیون خانوادم هستم. به این دلیل که من رو محدود نکردن. من از زمانی که چشم باز کردم کامپیوتر رو تو خونمون دیدم و بدون محدودیت ازش استفاده کردم. یعنی یادم نمیاد والدینم حتی در مورد کامپیوتر به من تذکر داده باشن. از نظر خودم استفاده از کامپیوتر، بازی ها، کنسولا و اینترنت دلایل موفقیت منن و این دقیقا چیزیه که هر مشاور و معلمی بچه هارو نسبت به استفاده از اونا محدود می کنه. حرف آخر این که حداقل من دلیل موفقیتم رو همین چیزایی که شما باهاشون مخالفین می دونم. خیلی هم دوست دارم یه روزی این روحیه ی گیم ستیزی بزرگ تر ها جمع بشه.
به امید روزی که به بازی ها به عنوان اون چه که واقعا هستن یعنی وسیله ی شکوفا کردن استعداد کودکان نگاه بشه
نمیدونم ولی به هر حال از روی قالب همین ساختن
جسارته ولي اينكه يه بچه رو از اين سن به دنياي بازي بفرستين و جوري رفتار كنين كه اينگار شاهكار كرده كه بازي چند سال بالاتر رو بازي كرده فقط نتيجش ميشه اين كه بچه تمام توانش رو براي يادگيري بازي ميزاره و تبديل به يه گيمر ميشه و بس! بهتر نيست به جاي فرستادن بچه هامون به دنياي مجازي بازي كه من رو با اين سنم معتاد خودش كرده كه هنوز با صد بدبختي بايد هفته اي يه لول رو از يه بازي برم و الا خوابم نميبره به دنياي گرم خونواده و محفل با ارزشش هدايت كنين! اين ذوقي كه ميكردي آقاي فنايي به عنوان كسي كه معلمه عجيبه! شما خودت داري اون بچه رو با اين ذوقت تشويق ميكني هر روز بهتر و بهتر تمرين كنه تا بازي باز بهتري بشه! اين يعني چند سال ديگه آقا اريك شما چنان معتاد بازي ميشه كه درس براش بي معني بي معني ميشه! من خودم معلم هستم البته نه مثل شما رسمي! حق التدريسي كار ميكنم به خاطر شرايطي كه دارم! ولي هميشه با وجود اين كه خودم با بازي خودم رو خفه ميكنم هر كسي تو فاميل رو درست عكس شما تشويق ميكنم بچش رو نذاره به اين سرعت تو بازي بياد! خدا لعنت كنه سازنده ي پي اس پي رو! تمامه بچه هايي كه ميبينم اصلا قيافه ي مردم رو تو مهموني نميبينند! تمامه وقت سرشون تو اين آشغاله! جاي تشويق كردن بچه ي خواهرتون وقت بازي! تشويقش كن كه كاراي يه بچه ي مهدكودكي رو انجام بده! تو جمع شعر بخونه!(كه خجالت از جمع پيدا نكنه!) با فاميلاش بازي كنه!(كه در آينده دوستايي از فاميل داشته باشه كه پشتيبانش باشن) با ديگران حرف بزنه(كه اجتماعي بشه) و….
اين كار شما فقط اون بچه رو به سقوطي ميفرسته كه چند سال ديگه فقط بايد دعواش كنين كه يه ساعت كاري كه خودتون تشويقش كردين رو انجام نده! بچه ها تو دنياي بازي نابود ميشن! بازي بايد مطابق سن و با زمان كنترل شده انجام بشه! ولي اين شكل بازي بچه رو از همون اول ميندازه تو دنيايي كه همش عطش بازي جديد پيدا ميكنه! يعني يه معتاد بازي ميشه! بازي كامپيوتري تو اين سن هيچ فرقي با سيگار نداره! اگر افتخار داره كسي تو اين سن سيگار بكشه! شما هم از اين رفتار خوشحال باش! از يه معلم اين پست واقعا عجيبه!
ميدونم خيليها از شماها الان به من ميخنديد از جمله احتمالا خود جناب فنايي! ولي به سن من كه آس و پاس يه كمد بازي تموم كرده داشته باشيد! و بعد سگ دو بزنيد برا يه شغل اونم نه دايم با مزايا! ميفهميد كه سرتون بدددددددددددد كلاهي رفته!
🙂
چه قدر دکمه رو محکم فشار میده!!!!
ببخشید اسم بازیش چی بود؟
بابا “سی صد” چی می گی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟اون قالب قری هس
تا حالا ندیده بودم بچه به این کوچیکی دسته بازی دستش بگیره بازی هم کنه!!!!!!
داداش مهدی برو این سایت رو ببین طفلی عقده ای یارو رفته قالب سایت شما رو کپی زده
http://bazicom.net
عجب ها تابلو از روی این سایت الگو برداری کرده
چه نازهههه
موافق استاد
من هم عمو هستم هم دایی ناشکری نمی کنم همه خواهر زاده هام و برادر زاده هام هم دوست دارم ولی دایی بودن یه چیز دیگه هست
اریک اسم محلیه؟معنیش چیه کنجکاو شدم
ولی خیلی بامزست ماشاالله
این رو یادم رفت بگم به به مهدی
حلال زاده به داییش رفته !!
دایی بودن اونقدر ها هم خوب نیست ها
اونم اگه 3 تا خواهر زاده داشته باشه ادم
گاز بدهههههههههههههههههههه
از خود مهدی قشنگ تر بازی می کرد :دی
بابا همه از دائی شدن صحبت میکنید من که عمو میشم چی کار کنم …. ؟
🙂
:X
مهدی جان چرا صدات اینجوری بود ؟ 😀
به به …. آورین آورین …
همه مایه دارها
از بالا به پایین
LCD
PS3
XBOX360
روم به دیوار فکر کنم ماهواره هست ” البته برای رسد ماهوراه نوید ”
پایپنیش احتمالا DVD player هست
به هر حال هر چی مایه داره … .
منم که فعلا همچنان در حال انتظار واسه دایی شدنم 🙁
جالب بود … این بچه که دسته XBOX واسه دستش خیلی بزرگه ببین چیکار میکنه.
فکر کنم به داییش رفته :دی
آقا خیلی باحال بود
من هم دایی ام هم عمو،اونی که میشم داییش توی فروت نینجا حریف میطلبه D:
اونی هم که میشم عموش توی Sims
اریک چه قشنگ گیم بازی میکنه (:
من هم دایی هستم.
اما فعلا خواهر زاده تازه 1 سالش هست.
من که دایی نمیشم همون عمو هم بسه ! ولی دایی شدن رو بیشتر دوست دارم…. خیلی قشنگ بود.
ماشاالله
گفتی اریک فکر کردم خارجیه (:
آخيييييييييييييييي………….دايي مهدي چه ذوقي مي كنه…………….:X………..اي خدا كي ميشه من هم دايي بشم؟؟؟………..
!!yo haha