نقد و بررسی Avatar: Frontiers of Pandora

سری فیلم­ های Avatar به کارگردانی «جیمز کامرون» را می توان نقطه عطفی در جلوه های ویژه سینمایی دانست. با هر بار اکران یکی از این فیلم ها، به جرئت مرزهای جلوه‌های ویژه جابجا شده و استاندارهای جدیدی برای این صنعت تعیین می شود؛ هرچند از نظر داستانی چیز خاص و جدیدی را برای ارائه ندارند، اما به شخصه فکر نکنم حتی خود جیمز کامرون هم تمرکز زیادی روی این بخش گذاشته باشد! اما دنیای جدیدی که «پاندورا» نام دارد، بدون شک یکی از جذابترین دنیاهایی است که بیننده را به واسطه زیبایی های خود مجذوب و متحیر می کند.

عنوان «Avatar: Frontiers of Pandora» نیز تقریبا همین مسیر را در پیش گرفته و می‌توان گفت در چهارچوب همین اصل نیز موفق بوده است. داستان چیز جدیدی را برای بازگو کردن ندارد. کاراکتر اصلی در کودکی توسط انسان ها که در این جا با نام RDA شناخته می شوند، ربوده شده و در قرنطینه کامل و بدور از طبیعت پاندورا و ساکنان آن، برای خدمت به انسان ها آموزش می‌بیند.

اما این روند با شورش «جیک سالی» (قهرمان اصلی فیلم ها) مختل شده و ما برای اولین بار پا به دنیای پاندورا و رمز و راز ها و خطرات آن می‌گذاریم. تنها ارتباط داستانی این عنوان با سری فیلم ها همین است و یوبی سافت سعی کرده داستانی مجزا اما تکراری را برایمان روایت کند. شما باید با ایجاد اتحاد بین سه قبیله «ناتوی» موجود در بازی، به جنگ RDA رفته و پاندورا را از شر آن ها خلاص کنید!

همانطور که بالاتر گفته شد، کاراکتر اصلی در قرنطینه کامل بزرگ شده و هیچ اطلاعی از دنیای بیرون و هم نژادان خود ندارد. همین امر باعث شده تا شما نیز در جایگاه این کاراکتر، عملا بدون هیچ اطلاعی پا به این دنیای وسیع بگذارید. به همین واسطه اکتشاف و شناخت خطرات و زیبایی های این سیاره کاملا برعهده خود شماست و با کمک افرادی که در طول مسیر با آن ها آشنا خواهید شد باید بر این خطرات غلبه کرده و راه خود را برای تبدیل به یک جنگجوی پاندورا محیا کنید.

صحبت از کاراکترهای مختلف شد، شاید بزرگترین ایرادی که بتوان به بخش روایت و شخصت پردازی این عنوان گرفت، تعداد بالای این کاراکترهاست. مشکل آنجا بیشتر خود را نشان می‌دهد که این کاراکترها به علت شباهت ظاهری و اسمی، تقریبا هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند و شناخت و ایجاد یک ارتباط بین شما و آن ها تقریبا غیرممکن است و بعد از مدتی هیچ یک از آن ها را به یاد نخواهید آورد.

با قدم گذاشتن به دنیای زیبا و بشدت شلوغ Avatar: Frontiers of Pandora شاید اولین چیزی که به ذهنتان برسد، پیش بینی یک عنوان شبیه به فرمول تکراری یوبی سافتی و Far Cry مانند است. البته تا حدودی این پیش بینی دور از واقعیت نیست، اما این عنوان چیزهایی برای جدا کردن خود از عنوان ذکر شده، در آستین خود پنهان کرده است. دنیایی که با آن روبرو هستیم، به جرئت و به حتم، زنده ترین و زیباترین دنیایی است که تا کنون دیده‌اید.

این امر به واسطه گرافیک بسیار زیبای آن چه از نظر هنری و چه از نظر تکنیکی میسر شده و تقریبا هیچ گاه از گشت و گذار و کشف آن خسته نخواهید شد؛ اما چیزی که شما را خسته کرده و حوصلتان را سر خواهد برد ماموریت های نه چندان جذاب و تمرکز زیاد برای یافتن یک چیز خاص برای Craft کردن است. تمرکز گیم پلی بیشتر بر پایه گشت و گذار و پارکور است و در سازندگان در اجرای این امر تا حدودی موفق بوده‌اند.

شاید تنها نکته ای که بشدت می‌تواند آزار دهنده باشد، تکیه بیش از حد بر سیستم Na’vi Sense است. قابلیتی که به شما اجازه می دهد مسیر و هدف خود را با استفاده از حس ششم ناتوی پیدا کنید. در همین راستا، بازی هیچ Mini Mapی برروی صفحه ندارد و تنها به نشان دادن قطب ها بسنده کرده و این شمایید که باید مسیر خود را بیابید. سیستم حرکت و پارکور بشدت نرم و روان است و تقریبا جایی در این دنیا وجود ندارد که نتوانید به آن دسترسی داشته باشید.

همچنین استفاده از گیاهان مختلف برای رسیدن به مکان­ های بلندتر و یا استفاده از برخی از آن ها برای افزایش سرعت پارکور، برقراری ارتباط شما با این دنیای زنده را بیشتر می‌کند. این گشت و گذار در Avatar جایی جذابتر می‌شود که تقریبا بعد از پنج ساعت به اولین موجود پرنده خود که Ikran نام دارند دسترسی پیدا می‌کنید! پرواز بر فراز نقشه بزرگ و دنیای زیبای پاندورا، جذابیت عجیبی را بهمراه دارد.

پرش از روی یکی از تکه سنگ‌های معلق در آسمان و همزمان صداکردن پرنده خود برای گرفتن شما در میان آسمان و زمین برایتان هیجان انگیز خواهید بود؛ و البته باید گفت که این پرندگان صرفا برای گشت و گذار نیستند و می توانید با کمک آن ها به مبارزه با دشمنان نیز بپردازید که در اکثر مواقع نیز تاثیر زیادی بر راحتی مبارزات خواهند داشت.

 در سوی دیگر گیم پلی Avatar: Frontiers of Pandora، بخش اکشن و مبارزات را داریم که نه آنقدری عالی است که نفستان را در سینه‌تان حبس کند و نه آنقدر بد است که مانع لذت بردنتان از ادامه مسیر شود. سلاح‌ها به دو قسمت سرد و گرم تبدیل می‌شوند. سلاح های سرد مثل تیرکمان بزرگ و مشهور ناتوی‌ها و سلاح‌های گرمی که از انسان ها بدست خواهید آورد. هر کدام از این سلاح‌ها می توانند خسارت زیادی را برای دشمن به بار بیاورند.

با تیرکمان می‌توانید بصورت مخفی نقطه‌های حساس دشمنان را هدف گرفته و با یک تیر، آنها را از پای در آوردید و با استفاده سلاح‌های گرم می‌توانید مثل ارتش یک نفره به قلب دشمن زده و آشوب به‌پا کنید. تصرف و تخریب پایگاه‌های دشمن از همان فرمول همیشگی فارکرای‌ها پیروی می‌کند و شباهت زیاد این پایگاه و به نوعی کپی بودن آنها از مواردی است که می‌تواند حوصلتان را سر ببرد!

بالاتر به دنیای بسیار کامل و زنده Avatar: Frontiers of Pandora اشاره کردیم، امری که بدون زحمات تیم گرافیکی چه هنری و چه تکنیکی میسر نمی‌شد. کیفیت بافت‌ها و پوشش بشدت انبوه گیاهی، چیزی است نظرتان جلب خواهد کرد. گیاه های زنده و پرحرکت و فیزیک آنها در آب و هواهای مختلف زیبایی عجیبی را به تصویر می‌کشند. جنگلی پرتحرک که در زمان طوفان آرام و قرار ندارد  و در شب های آرام با رنگ‌ها و نورهای مختلف محیط اطراف را نورانی می‌کنند.

گرافیک از نظر تکنیکی آن‌جا جذابتر می‌شود که بدانید Avatar بر روی کنسول های PS5 و XSX دارای RayTracing در بخش‌های خاصی از سطوح مانند برکه‌ها است و از تکنیک نورپردازی GI استفاده می‌کند و تمامی این موارد را می‌توانید در حالت 60 فریم نیز داشته باشید. البته اگر تلویزیونی با قالبیت VRR ندارید، افت فریم‌هایی که در این مود با آن مواجه خواهید شد، شاید برایتان کمی اذیت کننده شود. اما در سمت دیگر نیز حالت 30 فریم را دارید که با رزولوشن بهتر و فریم ثابتی می‌تواند برایتان لذت بخش باشد.

کلام آخر

عنوان Avatar Frontiers of Pandora تقریبا همان چیزی است که انتظارش را داشتیم. این بازی هیچ انقلابی در هیچ یک از زمینه های گیم‌پلی انجام نداده و با فرمول تقریبا آشنای یوبی‌سافتی به مسیر خود ادامه می‌دهد. اما با استفاده از محیط زنده و پرتحرک و گیم‌پلی ای روان، سعی دارد مسیر خود را از دیگر آثار یوبی سافت جدا کند؛ که باید گفت تا حدودی نیز موفق شده است! اما اگر به کلیت آن نگاهی داشته باشیم، داستان و ماموریت‌های حوصله سر بر، ضربه‌ی اصلی را به بدنه آن وارد می‌کنند.

با تمامی این تفاسیر می‌توان گفت این بازی نه یک عنوان کامل است و نه آنقدری بد است که بتوان بر روی آن چشم بست. تجربه Avatar Frontiers of Pandora و گشت و گذار در دنیای زیبای پاندورا حداقل برای یک بار هم شده می‌تواند تجربه‌ای لذت بخش همراه با کاستی‌های برایتان به ارمغان آورد.

نقد و بررسی بازی Avatar: Frontiers of Pandora روی PS5 و بر اساس نسخه ارسالی ناشر انجام گرفته.