نقد و بررسی بازی Call of Duty WW2

عرضه سالانه Call of Duty به عادتی تکراری برای همه تبدیل شده است، اثری که سال گذشته ثابت کرد علاوه بر اینکه نمی‌تواند گیمرها را سر ذوق آورد بلکه به راحتی آنها را عصابی می‌کند. با انتقال سری Battlefield به جنگ جهانی اول و استقبال بسیار خوب گیمر‌ها از آن، اکتیویژن نیز از فرصت استفاده کرده و بعد از 9 سال به ریشه‌های اصلی خود یعنی جنگ جهانی دوم بازگشت. در حالی که روایت داستان بازی‌ها از جنگ جهانی دوم نکته جدید و چندان جالبی نیست، گیمر‌ها به صورت عمومی استقبال بسیار بهتری از ساخته جدید استودیوی Sledgehammer Games داشته‌اند. شاید این تغییرات باعث شود که سری Call of Duty از باتلاق تکراری شدن نجات پیدا کند. با بررسی بازی Call of Duty WW2 همراه وی جی مگ باشید.

اکتیویژن نیز به این نسخه از بازی امید بسیار زیادی دارد و با توجه به فروش خوب آن در هفته اول عرضه به نظر می‌رسد که بازگشت به جنگ جهانی دوم در این مقطع زمانی، تصمیم درستی بوده است.چند سالی است که استودیوی Sledgehammer Games در کنار Infinity Ward و Treyarch وارد چرخه ساخت سالیانه سری Call of Duty شده است. آنها در گذشته سابقه همکاری با Infinity Ward در ساخت Modern Warfare 3 را داشتند و سه سال بعد در 2014 اولین بار به عنوان یک استودیوی جدا نسخه‌ای جدید از Call of Duty با نام Advanced Warfare را ساختند. بر اساس اطلاعات منتشر شده این استودیو در ابتدا قصد داشت که نسخه دوم Advanced Warfare را بسازد اما بنا بر دلایلی که چندان مشخص نیستند رویکرد آنها به ساخت یک بازی بر اساس جنگ جهانی دوم تغییر پیدا کرد. با نقد و بررسی بازی Call of Duty WW2 همراه وی جی مگ باشید.

 در مورد داستان Call of Duty WW2 باید گفت که انتظار تغییرات خاصی را نداشته باشید، این همان داستانی است که شاید در ده‌ها فیلم و صدها بازی مشاهده کرده‌اید. با اطمینان می‌شود گفت که گیمر‌ها اتفاقات Normandy را از چند صد زاویه مختلف در آثار متفاوت مشاهده کردند. گرچه شاید تفاوتی که Call of Duty WW2 با بازی‌های ده سال پیش دارد این است که سازندگان سعی کردند با استفاده از شخصیت‌های مختلف جو جدیدی را به گیمر ارائه دهند. گیمر عضوی از جوخه دوازده نفری از بخش اول پیاده نظام ارتش آمریکا خواهد بود که در بین سال‌های 1944 تا 1945 در جبهه‌های غربی اروپا به مبارزه با آلمان نازی شرکت کردند. این جوخه در عملیات‌های مختلف در کشورهای فرانسه و آلمان حضور داشتند. داستان بازی در حالی آغاز می‌شود که عملیات سواحل نرماندی در حال آغاز است، صحنه‌ای که بدون شک برای اکثریت گیمر‌ها یادآور خاطراتی خاص خواهد بود.

Sledgehammer همانطور که گفته شد سعی کرده تا با استفاده از شخصیت پردازی داستانی خاص را به گیمر ارائه کند. شخصیت‌های زیادی در کنار گیمر در بازی حضور دارند که هر کدام نقشی برای پیشرفت در داستان ایفا می‌کنند اما باید گفت که هسته اصلی این داستان به خاطر تاریخی بودن آن دچار تغییر خاصی نشده و اگر از افرادی باشید که چند بازی با مضمون جنگ جهانی دوم را تجربه کرده باشید، بسیار سریع حس می‌کنید که Call of Duty WW2 در این قسمت چیزی برای عرضه ندارد گرچه استودیوی سازنده خیلی تلاش کرده تا با احساسی کردن آن، حسی جدید را به گیمر القا کند که البته در نهایت با شکست مواجه شده است.

گرچه بخش داستانی صرفا یک شکست کامل نیست و زیبایی‌های خاص خود را دارد. بازسازی نبرد‌های تاریخی جنگ جهانی به خوبی انجام شده است که در میان آنها شاهد آزادسازی پاریس، نبرد آخن و جنگل هورتگن خواهید بود. شاید یکی از نکات مثبت WW2 این است قسمت داستانی آن کمی نسبت به بازی‌های دیگر این سری طولانی‌تر است. در سال‌های گذشته به راحتی می‌توانستید قسمت داستانی سری Call of Duty را بین 4 الی 5 ساعت تمام کنید اما تجربه Call of Duty WW2 کمی طولانی‌تر است و شاید به 6 ساعت وقت نیاز داشته باشد.  در هر صورت تجربه یکبار بخش تکنفره، آن هم صرفا به خاطر گیم‌پلی جذاب می‌تواند سرگرم کننده باشد.

استودیوی‌های سازنده بازی وقتی قصد ساخت یک اکشن اول شخص شوتر دارند، شاید از لحاظ پیچیدگی گیم‌پلی با مشکلات زیادی روبرو نباشد اما حس و حال میدان نبرد که توسط مبارزات و به خصوص شلیک اسلحه‌ها به گیمر القا می‌شود تاثیر زیادی در محبوبیت این آثار دارند. باید گفت که بعد از چندین سال ساخت و عرضه بازی‌های Call of Duty با نیم نگاه به آینده، بازگشت به جنگ جهانی دوم حس و حالی بسیار خوب دارد. اسلحه‌هایی که آشنا شدن با آنها بسیار راحت‌تر است و البته استفاده خوب از آنها صرفا به مهارت گیمر وابسته خواهد بود نه استفاده از Perkها و اضافات مختلف.

گیم‌پلی در Call of Duty WW2 در صاف و ساده‌ترین حالت خود قرار دارد و در عین حال بسیار جذاب و نفس‌گیر است. اول از همه باید اشاره کرد که اگر از طرفداران قدیمی Call of Duty 2 هستید بدون شک گیم‌پلی WW2 می‌تواند بسیار سریع شما را جذب و حتی محو این بازی کند. شوتینگ بسیار خوب پیاده‌سازی شده و هر اسلحه نقاط قوت و ضعف مخصوص خود را دارد. به عنوان مثال Rifleها سرعت بسیار پایینی در تیر‌اندازی دارند اما دقت و قدرت آنها بسیار بالا است در حالی که مسلسل‌ها دقیقا حالتی‌ برعکس دارند. در کنار گیم‌پلی و تیراندازی باید گفت که طراحی مراحل در سطح بسیار بالایی قرار دارد. WW2 به گونه‌ای طراحی شده که گیمر به ندرت می‌تواند به راحتی نفس کشیده و در اکثر مراحل درگیر جنگی تمام عیار است.

استفاده از Set Pieceهای مختلف برای سینمایی شدن نیز به جزئی از DNA سری Call of Duty تبدیل شده است. در WW2 شاهد مراحل مخفی کاری، تعقیب و گریز با قطار، حمله به سواحل نرماندی و … به بهترین شکل هستیم که هیجان گیمر را برای ادامه این تجربه افزایش می‌دهد. با بازگشت به عقب در زمان، شاهد بازگشت برخی از ویژگی‌های قدیمی سری Call of Duty در WW2 هستیم. مکانیزم بازیابی سلامت به صورت خودکار (Health Regeneration) در بازی وجود ندارد و گیمر باید همیشه حواسش به سطح سلامتی باشد. گیمر قابلیت حمل 4 بسته سلامتی را خواهد داشت که در صورت نیاز می‌تواند با فشردن دکمه از پیش تعیین شده از آنها استفاده کند. اینجا باید به سیستم همکاری در بین سرباز‌های جوخه نیز اشاره کرد. شخصیت گیمر به نوعی پیشانی جوخه به شمار می‌رود، کسی که در خط مقدم جبهه حضور داشته و اکثر کار‌ها را او انجام می‌دهد.

در کنار او یک چند شخصیت مختلف وجود دارند که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را خواهند داشت. یکی از این افراد در صورت نیز بسته‌های سلامتی به گیمر خواهد داد. فردی دیگر پشتیبانی مهمات را بر عهده داشت و در صورت نیاز مهمات مورد نیاز گیمر را در اختیار او قرار می‌دهد. فردی دیگر دیده‌بان است و در صورت نیاز مکان دشمن‌های مورد نظر گیمر را به او نشان خواهد داد. در حالی که شاید افراد جوخه در نبرد‌ها کار خاصی انجام ندهند اما ویژگی‌های در نظر گرفته شده برای آنها که در نهایت باعث پشتیبانی گیمر می‌شود حضور آنها را در بازی ضروری کرده و باعث شده که حس بهتری از جنگ به گیمر القا شود. البته هنوز در بخش گیم‌پلی شاهد مشکلاتی مثل Spawn شدن بی وقفه دشمن‌ها هستیم. در اکثر نقاط بازی اگر گیمر به هدف مورد نظر خود دسترسی پیدا نکند دشمن‌ها بی وقفه Spawn شده و زندگی را برای گیمر سخت خواهند کرد.

در حالی که اکثر مواقع اکتیویژن نمایش E3 سری Call of Duty را به قسمت داستانی اختصاص می‌داد اینبار تقریبا تا قبل از عرضه رسمی نکته خاصی از آن به نمایش گذاشته نشده بود که باعث می‌شد نگرانی‌های خاصی در این مورد به وجود آید که البته در حال حاضر می‌توان گفت که بخش داستانی Call of Duty WW2 صرف نظر از مشکلات خاص خود، تقریبا موفق عمل کرده است. بیشتر نمایش‌های WW2 در چند ماه گذشته صرفا مربوط به بخش آنلاین، تغییرات آن و اضافه شدن بخشی به اسم War بود. با این توضیحات بسیاری انتظار داشتند که بخش مالتی‌پلیر در صرف چند روز توسط میلیون‌ها گیمر تجربه شود اما می‌توان گفت که فعلا این اتفاق رخ نداده است. بعد از عرضه WW2 و آغاز به کار سرور‌ها، مشکلات عجیبی رخ داد و تقریبا عده بسیار زیادی از گیمر‌ها به خاطر مشکلات اتصال به سرور‌ها نمی‌توانند از بخش مالتی‌پلیر لذت ببرند.

باید گفت که مالتی‌پلیر WW2 بسیار بسیار بهتر از چند سال گذشته است. با توجه به رویکرد داستانی سری Call of Duty در چند سال گذشته و استفاده از تکنولوژی‌ها و اسلحه‌های بسیار قدرتمند در کنار Perkهای عجیب و غریب، قسمت مالتی‌پلیر این سری برای هواداران قدیمی لذت خاصی نداشت. گرچه حالا می‌توان گفت WW2 حتی می‌تواند هواداران قدیمی را نیز به سمت خود جلب کند. Sledgehammer سعی کرده تا با پیاده‌سازی فرمول قدیمی Call of Duty 2، کمی خلاقیت نیز چاشنی کار کند. مانند رسم یک دهه گذشته، قابلیت افزایش سطح تا عدد 55 وجود دارد. در کنار آن 5 دیویژن و یا همان کلاس مختلف نیز در بازی وجود دارند که هر کدام نیز سطح مخصوص به خود را دارند. امکان استفاده از قابلیت Prestige نیز در هر دو سطح وجود دارد.

نقشه‌ها به خوبی پیاده سازی شده‌اند و با توجه به استفاده از اسلحه‌های قدیمی، تعادل به هسته اصلی گیم‌پلی در بخش مالتی‌پلیر بازگشته است. باید اشاره کرد که گل سرسبد بخش مالتی‌پلیر و شاید کل Call of Duty WW2 اضافه شدن بخشی به اسم War است. در این بخش که به نوعی جنگ همه جانبه است، یک تیم باید از Baseهای طراحی شده در نقشه دفاع کند در حالی که تیم مقابل باید به تصرف آنها بپردازد. بدون شک یکی از منحصر به فرد ترین تجربه‌های WW2 همین بخش War خواهد بود که گیمر را ساعت‌ها به خود مشغول می‌کند. همچنین توجه داشته باشید که اینبار نیز بخش زامبی در بازی تعبیه شده که اینبار نازی‌های زامبی را به جان گیمر و دوستانش خواهد انداخت. انتظار چندان زیادی از بخش زامبی نداشته باشید اما اگر علاقه به کار گروهی و بازی با هم تیمی‌ها در مقابل هوش مصنوعی دارید این قسمت می‌تواند بسیار جالب و هیجان انگیز باشد و ساعت‌ها شما را سرگرم کند.

در حالی که طی چند سال گذشته شاهد ارائه گرافیک بسیار بهتری توسط سری بازی‌های Battlefield بودیم، Call of Duty همچنان از غافله گرافیک عقب مانده است. باید گفت پیشرفت بسیار خوبی در گرافیک Call of Duty WW2 شاهد هستیم اما در مقام مقایسه با اثری مثل Battlefield 1 که حال و هوای مشابهی دارد، باید گفت که ساخته Sledgehammer از لحاظ فنی و حتی بصری به راحتی چندین سال از رقیب خود عقب است. گرافیک در حالت کلی از جزئیات خوبی برخوردار است، نورپردازی خوب، سایه‌های تقریبا با کیفیت و طراحی هنری زیبا از نکات مثبت گرافیکی WW2 خواهند بود اما وقتی این بازی با Battlefield 1 مقایسه شود نه از لحاظ فنی و نه از لحاظ بصری هیچ حرفی برای گفتن ندارد.

به نوعی گرافیک Call of Duty WW2 از حداقل استاندارد‌ها استفاده کرده تا در مقابل حریف سنتی خود سرکوب نشود. Call of Duty برای اینکه توان مبارزه با بازی‌های روز را از لحاظ گرافیکی داشته باشد نیاز به یک موتور کاملا جدید و به روز دارد. در قسمت صداگذاری، موسیقی و صداپیشگی البته باید گفت که WW2 بسیار خوب عمل کرده. موسیقی متن WW2 بسیار حماسی جذاب است و صدا پیشگان نیز کار خود را به خوبی انجام دادند. صداگذاری میدان نبرد، اسلحه‌ها و … بسیار خوب انجام شدند.

در حالی که Call of Duty WW2 انقلابی در این سری به شمار نمی‌رود و نتوانسته آنچنان که باید و شاید نوآوری داشته باشد اما باید گفت که ساخته جدید استودیوی Sledgehammer Games بدون شک فرشته نجات این سری خواهد بود. سال گذشته و با عرضه Infinite Warfare انتقادات بسیار فراوانی به Call of Duty وارد شد اما امسال ورق به صورت کامل برگشته تا گیمرها با علاقه‌ای بیش از گذشته عطش خاصی برای تجربه Call of Duty WW2 داشته باشند. در حال حاضر بدون شک بزرگترین مشکل WW2، مشکلات مربوط به اتصال به سرور‌ها است که در حال حاضر بلای جان بازی شده است. در حالی که بیش از یک هفته از عرضه رسمی می‌گذرد هنوز اکتیویژن و Sledgehammer Games نتوانسته‌اند مشکل موجود را حل کنند.

نقد و بررسی بازی Call of Duty WW2