نقد و بررسی Lawbreakers

بازی Lawbreakers جدیدترین اثر در سبک Hero Shooter است.  این سبک با Team Fortress 2 آغازشده و توسط Overwatch به محبوبیت بالایی دست‌یافت. کلیف بلزینسکی شهیر پس از مدتی دور بودن از دنیای بازی‌سازی و کناره گرفتن از تیم Epic، حال به دوران قبل از Gears of War برگشته و تجربیات خود در ساخت سری Unreal Tournament را بکار گرفته تا اثری الهام گرفته‌شده از آن سری در سبک Hero Shooter ارائه دهد. برخلاف انتظار، LawBreakers تقلیدی کورکورانه از Overwatch نیست و موفق شده راهی جدا برای خود بسازد و تجربه‌ای متفاوت برای علاقه‌مندان بازی‌های رقابتی و اول‌شخص ارائه دهد.

در Lawbreakers دو تیم 6 نفره از بین 9 شخصیت بر سر اهداف گوناگون در مدهای مختلف با یکدیگر مبارزه می‌کنند. هر شخصیت اسلحه و قابلیت‌های خاص خود را دارد که نحوه بازی با آن را تغییر می‌دهد. تقریباً می‌توان گفت که این شخصیت‌ها به کلاس‌های کلاسیک بازی آنلاین مانند حمله، تانک، ساپورت و غیره تقسیم می‌شوند. برای مثال کلاس تایتان دارایی میزان سلامتی بیشتری است اما سرعت حرکت پایینی دارد. این کلاس دارای راکت لانچر و اسلحه‌ای برقی است، قدرت‌هایی مانند مین کند کننده حرکات دشمنان دارد و به‌عنوان Ultimate دارای سلامتی بالایی می‌شود و از دستان خود الکتریسیته شلیک می‌کند. در مقایسه، Combat Medic دارای سلامتی کمتراست و همان‌طور که از اسمش برمی‌آید قابلیت بازگرداندن سلامتی هم‌تیمی‌ها توسط دو  Drone کوچک را دارا است. این شخصیت مجهز به نارنجک‌انداز است و می‌تواند برای مدتی در هوا معلق بماند و Ultimate او سپری دایره مانند است که هم‌تیمی‌ها را Heal می‌کند و ضدگلوله است. مدهای موجود در بازی الهام گرفته‌شده از مدهای کلاسیک مانند Capture the flag و Domination هستند که تغییریافته‌اند. این مدها عبارت‌اند از: Overcharge (هر گروه باطری‌ای را به پایگاه خود می‌برد و پس از رسیدن شارژ آن به 100 nvwn، امتیاز می‌گیرد)،  Blitzball (حمل توپ به پایگاه تیم مقابل برای امتیاز گرفتن)، Uplink( مانند Overcharge  ولی هر تیم درجه شارژ جداگانه دارد)، Turf war( تصاحب سه‌نقطه در نقشه و امتیاز گرفتن به ازای هر نقطه).

اولین نکته‌ای که Lawbeakers را از همتایان خود متمایز می‌کند تأکید مبارزات بر حرکت در ارتفاع است. در جای‌جای مراحل قسمت‌هایی بدون جاذبه وجود دارد که بازیکنان با ورود به آن در هوا معلق می‌شوند و هم‌چنین اکثر شخصیت‌ها به نحوی قابلیت پرواز را دارا هستند. این حرکت در 360 درجه به اصلی‌ترین مکانیک مبارزات مبدل شده است و کمتر پیش می‌آید که درگیری‌ها روی زمین و در خط مستقیم انجام شود. نکته دیگر سرعت نسبتاً بالای مبارزات در مقایسه با بازی‌های اول‌شخص معمول است. با توجه به اینکه کشتن دشمن به‌صورت لحظه‌ای انجام نمی‌شود، برای موفقیت باید بر قابلیت حرکت سریع در جهات مختلف و غیرقابل‌انتظار تکیه کرد که طراحی مراحل و قابلیت‌های شخصیت‌ها این امکان را در اختیار بازیکنان قرار می‌دهد. درحرکتی بسیار جالب و خاص، امکان شلیک به پشت سر وجود دارد که بیشتر از اینکه برای شلیک به‌سوی دشمنان بکار رود، برای سرعت گرفتن در محیط‌های خالی از جاذبه کاربرد دارد. دیدن تایتانی که با راکت لانچر خود درحالی‌که به پشت شلیک می‌کند با سرعت در حال حرکت در هوا است از لحظات مخصوص و جذاب Lawbreakers است! مسئله‌ای که ممکن است به‌عنوان برتری این بازی محسوب شود، عدم تکیه چندان بر قابلیت‌ها بخصوص Ultimate است. برخلاف Overwatch، قدرت‌های شخصیت‌ها به‌تنهایی نمی‌توانند تعیین‌کننده برنده بازی شوند. این خود حالتی رقابتی‌تر به Lawbreakers می‌دهد و نمی‌توان با جمع‌کردن Ultimate ها و هماهنگی در لحظه‌ای شرایط بازی را به نفع خود تغییر داد. به‌طور خلاصه می‌توان گفت مبارزات در Lawbreakers بسیار سرعتی و نفس‌گیر با تمرکز بر حرکت در 360 درجه و متکی بر توانایی بازیکنان است که در کنار آن استفاده مناسب از قابلیت‌ها کمک بیشتری برای پیروزی می‌کند.

شاید به‌جرات بتوان گفت هنر طراحی ظاهری شخصیت‌ها دربازی‌های Hero Shooter از موارد بسیار مهم است. در بحبوحه مبارزه، فهمیدن اینکه با کدام شخصیت مواجه هستید برای تصمیم‌گیری در نحوه عکس‌العمل و حفظ فاصله مناسب از اهمیت فراوانی برخوردار است. برای مثال در هنگام مواجه باشخصیتی مانند Assassin  که تخصص در درگیری‌های نزدیک دارد حفظ فاصله بسیار مهم است. متأسفانه Lawbreakers در این مورد به‌خوبی عمل‌نکرده و ترکیب رنگ‌بندی و طراحی فیزیکی کلی شخصیت‌ها متمایز کردن آن‌ها از یکدیگر را در شلوغی مشکل کرده است. این مبهم بودن در مورد Ultimate ها هم وجود دارد و باوجوداینکه در مورد برخی شخصیت‌ها انجام Ultimate با دیالوگی مشخص و با صدای بلند اعلام می‌شود، در مورد برخی دیگر چندان قابل‌تشخیص نیست. مشکل دیگر که به طراحی مدها و مراحل بازمی‌گردد عدم بالانس شدن آن‌ها است. برای مثال در مد Blitz Ball دو شخصیت Wraith و Assassin که توانایی حرکت در محیط با سرعت بسیار بالایی رادارند به‌وضوح بر بقیه برتری دارند. به نظر می‌آید طراحی مدهایی با تأکید بر سرعت انجام‌شده درحالی‌که سرعت حرکت شخصیت‌ها یکسان نیست. با توجه به اینکه محدودیتی برای انتخاب شخصیت‌ها در هر تیم وجود ندارد، بسیار پیش می‌آید که اکثریت بازیکنان در هنگام شرکت در این مدها از انتخاب شخصیت‌هایی با سرعت حرکت پایین امتناع می‌کنند. بااین‌وجود قرار دادن اتاقک‌های Heal در مراحل به‌طور آشکار با تأکید بر سرعتی بودن بازی تناقض دارند. تعداد کم و محدود Health pack ها سبب می‌شود که در صورت نیاز به Heal شدن بازیکنان عقب‌نشینی کرده و به دنبال اتاقک‌های Heal بگردند. مشکل بدتر اینجاست که در مواردی کشته شدن و شروع دوباره از پایگاه سریع‌تر از این کار است و این خود فلسفه وجود این مکان‌ها را زیر سؤال می‌برد.

ازنظر گرافیکی Lawbreakers عناوین کلاسیکی مانند Quake و Unreal Tournament را به یاد می‌آورد و طراحی محیط و شخصیت‌ها حالتی صنعتی و استریل دارد. بافت‌ها و افکت‌های مختلف همگی به‌خوبی کارشده‌اند، همان‌طور که از بازی‌های استفاده‌کننده از موتور Unreal انتظار می‌رود. شاید در این میان جلوه ظاهری زیادی یکنواخت و بدون ویژگی خاصی باشد. این مسئله در مورد مراحل بازی بیشتر مشخص می‌شود. شباهت زیاد از حد برخی از نقشه‌ها و سخت بودن پیدا کردن راه در طول آن‌ها تا حدی مرتبط به طراحی بی‌روح هنری بازی است. مایه تأسف است که باوجود قابل‌قبول بودن گرافیک، سازنده‌ها نتوانسته‌اند سبک ظاهری مخصوص خود را بیافرینند  و به حالتی تکراری بسنده کرده‌اند. در قسمت صداگذاری موسیقی و افکت‌های بکار برده شده بسیار خوب کارشده‌اند. آهنگ‌های موجود اکثراً در منو شنیده می‌شوند و ترکیبی از موسیقی الکترونیکی و گیتار برقی هستند و سازگار باحال و هوای بازی طراحی‌شده‌اند.  متأسفانه این مسئله در مورد صداگذاری شخصیت‌ها صادق نیست. شوخی‌های کلامی و صدای اکثریت آن‌ها چندان جذاب نیست و در مواردی پس از مدتی تکراری و اعصاب خورد کن می‌شود. قبل از به پایان رساندن نقد، لازم است اشاره‌کنیم که در Lawnbreakers قابلیت خرید جعبه‌های شانسی با پول واقعی وجود دارد. این جعبه‌ها به‌صورت تصادفی اسکین برای اسلحه و شخصیت‌ها، آیکون، استیکر و غیره در اختیار قرار می‌دهند. قابلیت خرید این امکانات از طریق پول درون بازی نیز وجود دارد که در صورت انجام کارهایی مانند دیدن فیلم‌های آموزشی و در صورت باز کردن جعبه‌ای با امکانات تکراری به دست می‌آید. با رسیدن به درجه بالاتر نیز جعبه‌ای مجانی توسط بازی داده می‌شود. در حال حاضر با توجه به قیمت بالای اسکین ها، به‌خصوص نوع Legendary به نظر می‌آید که روال به دست آوردن پول درون بازی تا حدی کند باشد.

Lawbreakers در بطن بسیار خوب است. مبارزات سرعت بالایی داشته و بیشتر از قدرت‌ها و همکاری تیمی بر توانایی شخصی بازیکنان تأکیددارند. این خود بازی را متکی بر قدرت هدف‌گیری و حرکت مناسب در طول مراحل می‌کند و در کنار آن، تصمیم برای بردن مبارزات از روی زمین به هوا به‌خوبی به جذاب‌تر شدن درگیری‌ها کمک کرده است. ترکیب این موارد و وجود 9 شخصیت مختلف با سلاح و قدرت‌های مخصوص به خود Lawbreakers را به یک شوتر اول‌شخص طراز اول در قسمت گیم پلی می‌کند. متأسفانه این مسئله در مواجهه با مدهای موجود در بازی دچار مشکل می‌شود. تأکید تقریباً تمامی مدها به‌سرعت حرکت به‌سوی اهداف در مقابل سرعت حرکت متفاوت شخصیت‌ها نشان می‌دهد که در طراحی این مدها متفاوت بودن آن‌ها بیشتر از هماهنگی‌شان با مکانیک‌های بازی ارجحیت داشته است. تصمیماتی از این قبیل  به نظر می‌رساند طراحان بازی نتوانسته‌اند به‌خوبی سبک کلاسیک آرکید شوتر را با سبک Hero Shooter پیوند بزنند. بااین‌وجود نقاط قوت Lawbreakers توانسته است که بر ضعف‌های آن غلبه کند و پس از مدت‌ها شاهد شوتر اول‌شخصی نفس گیر و به یادآور آثار کلاسیک این سبک باشیم.

این بازی روی PC بررسی شده است.