تاریخچه ماریو – قسمت دوم

به قسمت دوم از تاریخچه سری بازی محبوب ماریو یا قارچ خور رسیدیم. در مقاله قبلی توضیحاتی را در مورد عناوین این سری بازی که در دهه ی 80 میلادی منتشر شده بودند، دادیم. در این مقاله قصد داریم در مورد عناوین و پیشرفت هایی که این بازی در دهه ی 90 میلادی داشته است، بیشتر صحبت کنیم. با ما همراه باشید.

از سال 1990 تا 1996 میلادی – دوران اوج Snes ( سوپر فامیکُم )

Snes یا Super Nintendo Entertainment Service یا Super Famicom نام کنسول نسل بعدی شرکت نینتندو بعد از میکرو بود که در اوایل دهه 90 میلادی وارد بازار جهانی صنعت گیم شد. دیگر زمانش رسیده بود که نینتندو از کنسول 16 بیتی خود رونمایی کند اما قبل از آن سگا با ساختن کنسول Genesis خود، از نینتندو پیشی گرفته بود. از آنجایی که سری بازی ماریو به عنوان یک بازی ثابت برای نینتندو شناخته می شد، با انتشار سری جدیدش برای کنسول فامیکم، دیگر سورپرایزی برای گیمرها و فن های نینتندو نداشت. Super Mario World بسیار عجولانه و زودتر از موعد در سال 1990 همراه با دو بازی Pilot Wings و F-Zero برای این کنسول منتشر شد اما با این حال این بازی یکی دیگر از عناوین زیبای ماریو از دید گیمرها انتخاب شد.

گرافیک زیبای این بازی به گونه ای بود که اینگار شما در حال بازی کردن یک کارتون هستید تا یک گیم! بازی دارای یک نقشه بزرگ بود که شما باید برای ورود به مراحل از روی نقشه بازی، مرحله مورد نظر خود را انتخاب می کردید و واردش می شدید. این بازی 8 نقشه یا جهان ( World ) بزرگ در قالب 72 مرحله زیبا همراه با 92 مسیر که توسط جاده ها در سراسر نقشه کشیده شده بود، داشت. تعدادی از این مسیرها واضح و تعداد زیادی مخفی بودند که با توجه به بازی کردن و نوع اتمام مراحل این راه های مخفی نیز آزاد می شدند. راه های مخفی اکثراً برای شما آیتم ویژه ای را آزاد می کردند؛ مسیرهای مخفی که به ستاره منتهی می شد و این ستاره ها مراحل ویژه ای بود که به شما آیتم ویژه ای را داده و یا مراحل جایزه ویژه ای را آزاد می کرد. تعدادی از این راه های مخفی به لوله ای ختم می شد که شما را چندین مرحله به جلو می انداخت تا شما مجبور به اتمام تمامی مراحل نشوید. این بازی آنقدر جذاب بود که اتمام تمامی مراحل تبدیل به یک وسواس برای خیلی از گیمرها شده بود. تمامی مراحل هم به گونه ای ساخته شده بود که شما می توانستید به صورت Speed Run یا سرعتی بازی کنید و در کسری از ثانیه مرحله را تمام کنید. جالب است بدانید این بازی برای مدتی در ژاپن به اسم Super Mario Bros 4 شناخته می شد.

همچنین نینتندو در بازی جهان ماریو، آخرین کرکتر بازی خود را به گیمرها معرفی نمود. Yoshi یا دایناسور بازیگوشی که ماریو یا لوییجی با سوار شدن بر آن می توانستند دشمنان خود را ببلعند و از آنها به عنوان سلاح استفاده کنند. در اصل یوشی ها در سرزمینی زندگی می کردند که زیر سلطه دشمنان ماریو و Bowser غول آخر سری بازی ماریو، بود و برای آزادی خودشان حاضر به همکاری با شخصیت های دوست داشتنی این سری بازی یعنی ماریو و لوییجی شده بودند تا سرزمین خود را از دست بیگانگان آزاد کنند. یوشی تک دایناسور بازی نبود بلکه در طول بازی شما یوشی های مختلفی را با رنگ های متفاوت سوار می شدید اما یوشی اصلی و به اصطلاح شناخته شده بین فن های نینتندو، یوشی سبز رنگ بود. در این عنوان ماریو ویژگی پرش گردشی را نیز به دست آورده بود تا بتواند با پریدن دشمنانی که روی هوا پرواز می کنند را از بین ببرد. در نهایت بازی Super Mario World به عنوان یکی از بازی های باندل ستارگان ماریو ( Mario All-Stars Bundle ) پورت شده، برای کنسول میکرو ( Nes ) هم منتشر شد.

اما ماریو در نسل بعدیش با بازی جدید و جذاب تری وارد صنعت گیم شد که از 7 موتور گرافیکی در بازیش استفاده شده بود. Super Mario Kart اسم بازی جدید و شگفت آور نینتندو بود که در سال 1992 روانه بازار ژاپن شد و فوراً توانست خود را در دل گیمرها جا کند. سوپر ماریو کارت با انتشارش توانست مرزهای یک فرانچایز را محدود به گیم پلی نکند و آن را گسترش دهد. نینتندو با اینکار نشان داد که یک فرانچایز می تواند روز به روز تغییر کند و پیشرفت عظیمی را در صنعت گیم ایجاد کند. این بازی به سرعت جای خود را به عنوان بهترین بازی ریسینگ و مسابقه ای ثابت کرد. البته در این دوران بازی های دیگری از جمله Super Mario Land 2: 6 Golden Coins نیز هم برای کنسول دستی Game Boy ساخته شد که پایه و اساس آن همان Super Mario World بود.

 چندی بعد در سال 1993 نسخه بازسازی شده بازی Super Mario Bros 3 که بازسازی شده نسخه Nes آن بود، با همان قالب بندی و گیم پلی منتشر شد اما با این تفاوت که گرافیک بازی کاملاً تغییر کرده بود و پیچیده تر از قبل شده بود به طوری که گرافیک این بازی به هیچ وجه قابل مقایسه با کنسول نسل قبل خود یعنی میکرو نبود و میکرو توانایی اجرای بازیی با این گرافیک و رنگ بندی را نداشت. بدون شک این عنوان از ماریو یکی از بهترین عناوین زمان خود بود.

بعد از مدتی، سری بازی ماریو تغییراتی را متحول شد و شخصیت ماریو و برادرش لوییجی برای چند سالی عقب نشینی کردند و جای خودشان را به دو ستاره ی دیگر این سری بازی یعنی Yoshi و Wario دادند. واریو شخصیت متفاوتی را با دیگر شخصیت های سری بازی ماریو داشت. واریو، لوله کش چاق و تنبلی بود که برای در رفتن از کار، حاضر به انجام هر بازیگوشی می شد. واریو برای اولین بار در بازی Super Mario World 2: Yoshi’s Island به عنوان یک بچه شیطون که تمام کارهایش را به دایناسورش ( Yoshi ) می سپرد، دیده شد. بعدها تعدادی از عناوین ماریو برای دارندگان کنسول سوپر فامیکم در آمریکا، در قالب یک نوار خشابی سه لبه منتشر شد.

در اواسط دهه 90 نینتندو برای مدتی از ساخت سری بازی ماریو صرف نظر کرد؛ البته دلیل این امر ساخته شدن فیلم Mario Bros محصول 1993 بود که در این فیلم Bob Hoskins در نقش ماریو و John Leguizamo در نقش لوییجی ایفای نقش می کردند؛ ولی این فیلم نه تنها خوب نبود بلکه هم نمرات بسیار ضعیفی را دریافت کرد و هم بسیار مورد تنفر فن های سری بازی ماریو قرار گرفت.

همه چیز خوب پیش می رفت تا پلی استیشن وارد بازار جهانی گیم شد. ورود دیسک های درخشان و چشمگیر بجای نوارهای پلاستیکی، به سرعت بازار فروش سونی را داغ کرد اما با این حال ماریو، باز هم یک برگ برنده برای عرضه داشت. Super Mario RPG، توسط شرکت سازنده فاینال فانتزی یعنی Square یا Square Enix حال ساخته شد و ثابت کرد که یک بازی مناسب و درخور بازی های 16 بیتی است هر چند که شرکت Square می توانست خیلی خیلی بهتر بر روی این بازی کار کند. این بازی سبک Open World و turn based combating داشت و گیمر بعد از پایان هر مرحله وارد Base یا قصر خود می شد و مرحله ای دیگر را برای بازی کردن انتخاب می کرد. این بازی هم یک بازی دو بعدی دیگر از شرکت نینتندو بود اما با این تفاوت که دوربین بازی به گونه ای قرار گرفته بود که شما بازی را سه بعدی تجربه می کردید.

از سال 1996 تا 2001 میلادی – دوران اوج Nintendo 64

همان طور که زمان می گذشت و سری بازی ماریو را همانند بولدوزر زیر پای خود له می کرد تا نینتندو شکست خود را از سونی اعلام کند، این شرکت بالاخره به فکر یک جهش بزرگ به نسل بعد خود افتاد. سرانجام کنسول Nintendo 64 دیرتر از موعد در سال 1996 روانه بازار جهانی گیم شد. فقط بعد از چند سال کوتاه، منظره و چشم انداز بازی ها به کلی دچار تحول و تغییرات اساسی شد که بیشتر از قبل قابل تشخیص شده بودند.

نینتندو در نسل قبلی خود تلاش کرده بود تا بتواند برای سوپر فامیکم درایو با قابلیت خواندن CD را تولید کند ولی به دلایلی موفق به انجام آن نشد و همین اشتباه باعث شد پروژه نیمه تمام نینتندو بر علیه خودش استفاده شود و سونی با وارد کردن Ps1 به بازار جهانی گیم در رقابت با نینتندو پیروز شود. سونی که توانسته بود ایده ی نینتندو را از چنگش در آورد، توانست Ps1 را با بازی های انحصاریش روانه بازارها کند. سونی با کنسول جمع و جور خود توانست بازی هایی با Polygon های سه بعدی بسازد و به همه گیمرها در هر سنینی ثابت کند که کنسولش بسیار قدرتمندتر از کنسول نینتندو و سگا می باشد. بازی هایی که برای سونی ساخته می شد کاملاً سبک متفاوتی با بازی های نینتندو داشتند و از هیجان بالاتری برخوردار بودند که این به خودی خود باعث می شد تا کمتر گیمری بتواند دوباره به سری بازی های ماریو و دیگر بازی های نینتندو علاقه ای نشان دهد و آن را بازی کند.

کنسول N64 با اینکه قدرت پردازشی دو برابر کنسول نسل قبل خود و هم قدرت کنسول سونی داشت، باز هم از نوارهای خشابی محبوب یا کارتریج های گران و پر هزینه استفاده می کرد. البته محبوبیت این نوارهای خشابی در نسل جدید کمک آنچنانی به نینتندو نکرد و به وضوح با نگاه کردن به گذشته می شد فهمید که نینتندو بر خلاف دهه گذشته که موفق ترین کنسول در جهان بود، نتوانسته در مقابل کنسول سونی یعنی Ps1 قدرتی از خود نشان دهد. البته این موضوع نتوانست از ساخته شدن بازی های نسل جدید و انحصاری Nintendo 64 جلوگیری کند. با انتشار Super Mario 64 توسط نینتندو اکثر گیمرها شیفته آن شدند چرا که تصور آن را نمی کردند ماریویی که تا به حال بصورت 2D یا دو بعدی دیده بودند، روزی به شکل 3D یا سه بعدی ساخته شود و بتواند در یک محیطی بسیار وسیع و Open World مراحل حرکت کند. در این بازی ماریو بسیار پیشرفته تر از قبل شده بود و می توانست حرکات بیشتری را نسبت به عناوین دو بعدی خود انجام دهد. ماریو در این عنوان می توانست شنا کند، پشتک بزند، سُر بخورد، مشت بزند، با سرعت دور خود بچرخد و یا حتی با رقص هلیکوپتری دشمنان خود را نابود کند. نینتندو با انتشار این عنوان توانست تعداد زیادی از فن های خود را حفظ کرده و تا حدودی مردم را ترغیب به خرید کنسول N64 بجای کنسول Ps1 کند.

ساخته شدن Super Mario 64 جواب محکمی از سوی نینتندو برای رقابت با بازی های سونی بود. کنترلر فوق العاده N64 که همانند کنترلر سونی یک جهت نمای آنالوگی داشت، جذابیت بازی سوپر ماریو 64 را بیشتر کرد تا جایی که این بازی نیز، هم رده بازی های سنگین Ps1 از جمله Tomb Raider و Resident Evil قرار گرفت. تفاوت های گرافیکی این عناوین را می توانید در ادامه ببینید:

تصویری از Tomb Raider 1:

تصاویری از Super Mario 64:

تصویری از Resident Evil 1:

طولی نکشید که نینتندو از عنوان جدید خود یعنی Mario Kart در سال 1997 رونمایی کرد. این بازی ریسینگ در واقع بازسازی عنوان قبلی این بازی در سوپر فامیکم بود با این تفاوت که جزئیات و Detail مراحل بهتر از قبل و گرافیکی تر شده بود و به بازی آبجکت های بیشتری همچون پل، تپه و دره اضافه شده بود. گرافیک جاده ها و محیط بسیار بالاتر از قبل رفته بود و این بازی نیز تبدیل به یک بازی موفق دیگر از شرکت نینتندو شد.

چند سالی گذشت که Mario Party یکی دیگر از عناوین شاهکار نینتندو برای کنسول N64 منتشر شد. این بازی که سبک Board-Games را داشت به شما اجازه می داد تا با دوستانتان در یک تلوزیون بصورت 4 نفره به بازی کردن بپردازید. ورود ماریو پارتی دوره ی جدیدی از سری بازی های ماریو را رقم زد. شما و دوستانتان در این بازی با انداختن تاس بصورت نوبتی بر روی یک نقشه حرکت می کردید. هدف گیمر در این بازی جمع کردن ستاره بود که لازمه ی بدست آوردن آن سکه یا پول در بازی بود. گیمرها هر راند از بازی بایستی تاس می انداختند و خود را به ستاره می رساندند و پس از آن با پرداخت 20 سکه ستاره را از آن خود می کردند. بازی جذابیت فراوانی داشت چرا که شما برای بدست آوردن سکه و خرید ستاره باید بهتر از 4 پلیر دیگر بازی می کردید. بعد از پایان هر راند، بازی Mini Game یا مسابقه های کوچکی را برای گیمرها بصورت اتفاقی یا رندم انتخاب می کرد و هر 4 گیمر باید برای پیروزی در آن مسابقه تلاش می کردند. این بازی دارای 50 – 60 مسابقه جذاب و مینی گیم بود که بسته به گروه بندی تیم ها و بازیکن ها نوع انتخاب آنها توسط بازی فرق می کرد. گاهی مسابقات بین هر چهار نفر برگزار می شد و گاهی پلیرها با توجه به راندی که بر روی برد بازی کرده بودند، تیم بندی می شدند و بصورت 2vs2 و یا 3vs1 با همدیگه به رقابت می پرداختند. در پایان هر مسابقه هم برنده 10 سکه دریافت می کرد. شما در بازی قابلیت خرید کردن از Toad ( دوست کله قارچی ) و یا Bowser ( غول بازی ) را داشتید و می توانستید آدم خوب یا پلید باشید. این بازی خیلی جزئیات دیگر هم داشت که توضیح دادن آنها خود به تنهایی مقاله ای جدا خواهد بود به همین دلیل فعلاً از گفتن آنها صرف نظر می کنیم. Mario Party تاکنون 10 نسخه داشته است که سه عنوان اولیه برای N64 و مابقی برای Nintendo Wii منتشر شدند.

در همین دوره دو بازی Mario Golf و Mario Tennis نیز منتشر شدند البته این دو عنوان با اینکه بازی زیبا و جذابی بودند صرفاً جهت اهداف مارکتینگ سری بازی ماریو ساخته شده بودند. این عناوین هم موفقیت نسبی را بدست آوردند ولی نه به اندازه Mario Party و Super Mario 64. در نهایت باید بگویم که عناوین N64 و Super Famicom، عناوین واقعاً موفقی بودند و فروش فوق العاده ای داشتند. این دو کنسول نه تنها تحولی در سری بازی ماریو ایجاد کردند بلکه تحولی عظیم در صنعت بازی های رایانه ای ایجاد کردند. شما با بازی کردن این عناوین معنای واقعی گیم را حس می کردید. ادامه دارد…

نویسنده: عرفان سکاکی