برباد رفته – نقد و بررسی World of Warcraft: Mists of Pandaria

بیش از 8 سال از عرضه نخستین عنوان World of Warcraft به دنیای بازی ها می گذرد. در طی این سال های دنیای وارکرفت دچار تغییرات بسیار زیادی شده است و در کنار آن در بسیاری از موارد این تغییرات توسط بازیباز ها مورد تایید قرار نگرفته است اما به نوعی Mists of Pandaria پیشرو در ویژگی هایی است که بازیباز ها چندان با آن موافق نیستند! به هر صورت بیلیزارد ریسک بسیار بزرگی در عرضه Mists of Pandaria را به جان خرید و حال باید دید آیا این ریسک مثبت بوده است و یا منفی؟!

داستانی معمولی، دنباله ای نه چندان جالب

داستان های دنیای وارکرفت همیشه از روی کتاب های مربوط به این عنوان طراحی شده اند اما اینبار Mists of Pandaria تفاوت بسیار زیادی با داستان های همیشگی دارد. بعد از 10 هزار سال پاندارن ها از پس مه های پانداریا بیرون آمده اند تا در درگیری همیشگی نیرو های هورد و Alliance سهمی داشته باشند. به پایان رسیدن Cataclysm و اثرات مخرب آن بر روی آزراث و همچنین نبرد در Theramore و قسمت های جنوبی دنیای آزراث باعث کشف قاره ای فراموش شده در جنوبی ترین قسمت آزراث شد. پانداریا نام این قاره فراموش شده است که 10 هزار سال پیش در هنگام نبرد باستانیان از نظر ها محو شده بود. مردمان این قاره، موجوداتی شبیه به خرس های پاندا هستند که به آنها پاندارن می گویند. با رسیدن نیرو های هورد و Alliance به سواحل این قاره بسیار زیبا و دست نخورده، جنگ های همیشگی اینبار در این قاره دنبال می شود. نیرویی مرموز به نام Sha در این جزیره وجود دارد. Sha در واقع کالبدی مادی برای احساسات منفی مانند خشم، نفرت، ترس و … است. با ادامه جنگ در پانداریا این نیرو های بسیار قوی تر شده اند و به گونه در حال نابود سازی پانداریا هستند! داستان به صورتی پیش می رود که به نظر می رسد جنگ به زودی به پایان خواهد رسید اما چگونه و در چه زمانی مشخص نیست و با پیشروی در بازی در ماه ها و Patch های آینده نیز این موارد مشخص خواهند شد. داستان بازی در ابتدا بسیار عالی و کم نقص به نظر می رسد اما با پیشروی در بازی، بازیباز چندان با داستان بازی رابطه برقرار نخواهد کرد و به گونه ای داستان در بازی بسیار محو به نظر می رسد. یکی از بزرگترین مشکلات داستانی بازی دور شدن از حالت حماسی داستان های همیشگی است که باعث می شود بازیباز علاقه چندانی به داستان بازی نمایش ندهد.

پاندارن برای تمام فصول

یکی از بهترین نکات Mists of Pandaria طراحی بسیار جالب نژاد جدید یعنی پاندارن است. به صورت کلی می توان گفت که آنها در واقع همان خرس پاندا هستند اما می توانند راه بروند، حرف بزنند و در جنگ های دنیای وارکرفت شرکت کنند. نژاد پاندارن می تواند از 7 کلاس در بازی استفاده کند. به خاطر زیبا بودن طراحی، انیمیشن های بسیار زیبا و مهم تر از همه تازگی آن بسیاری از بازیباز ها ترجیح داده اند برای اینکه کمی تنوع، نژاد خود را به پاندارن تغییر دهند. تفاوت بسیار زیادی میان انیمیشن های جنس مذکر و مونث در بازی وجود دارد و به نوعی جنس مذکر برای کلاس های Melee و تانک بسیار عالی است و در کنار آن جنس مذکر برای کلاس های Healer و Caster بسیار عالی به شمار می رود. شاید بیشترین هماهنگی میان انیمیشن ها و یک کلاس خاص مربوط به کلاس مانک (Monk) باشد که به هر حال کلاس سنتی برای نژاد پاندارن به شمار می رود. به راحتی می توان گفت یکی از معدود ترین نکات مثبت این بسته الحاقی طراحی بسیار زیبا و عالی نژاد پاندارن باشد.

راهبی بی هدف

همیشه با ارائه کلاسی جدید، بازیبازهای بسیار زیادی مشغول به انجام بازی با کلاس جدید خواهند شد اما این ویژگی در مورد کلاس مانک صدق نمی کند. یکی از بزرگترین مشکلات طراحی کلاس مانک، شبیه بودن بیش از حد به کلاس های موجود در بازی است. گرچه بیلیزارد قبل از عرضه بازی، نمایش ها را به صورتی تدارک دیده بود که این شباهت چندان در دید نبودند اما بعد از بازی کردن این شباهت بیش از حد کمی زننده به نظر می رسد. در قسمت DPS می توان گفت مانک بسیار شبیه به کلاس های Rogue و Druid Feral است. در قسمت Tank نیز شباهت های فراوانی به کلاس های Warrior و Death knight مشاهده می شود. Healer در کلاس مانک چیزی مابین کلاس های Shaman  و پالادین است. در تمامی این قسمت ها وجود Chi (نیرویی خاص که با استفاده از جادو های کلاس مانک تولید شده و در هر قسمت استفاده خاصی دارد.) تفاوت خاصی برای کلاس مانک ایجاد نمی کند. بدین صورت بسیاری از بازیباز ها حتی از رساندن مانک به سطح 90 خودداری می کنند. جادو ها و قابلیت های بسیار زیادی برای مانک در نظر گرفته شده است که بسیاری از آنها کاملا جدید و منحصر به فرد به نظر می رسند اما مکانیک بازی با کلاس مانک بسیار شبیه به کلاس های مشابه است و به این خاطر بازیباز ها ترجیح می دهد با کاراکتر های قبلی خود به بازی مشغول شوند و وقت خود را برای یک کاراکتر جدید هدر ندهند.

روزهای هدر رفته

ماموریت های روزانه (Daily Quests) یکی از قسمت های جدا نشدنی از گیم پلی دنیای وارکرفت است. در سال های گذشته و در طول بسته های الحاقی مختلف ساختار این ماموریت ها دچار تغییرات فراوانی شده است. بسیاری از ماموریت های روزانه برای دسترسی به آیتم های خاص و یا جمع کردن محبوبیت (Reputation farming) با یک فرقه خاص است که آیتم ها و یا قابلیت های جدیدی به بازیباز اهدا می کنند. انجام دادن این ماموریت ها امری اختیاری به شمار می رفت و جمع کردن محبوبیت نیز چندان امری اجباری نبود. اما با تغییر سیستم Valor (نوعی واحد برای خرید آیتم های جدید) در بازی ماموریت های روزانه تقریبا اجباری شده اند. در بازی چندین فرقه مختلف وجود دارد که هر کدام از فرقه ها با رسیدن به سطح محبوبیت Exalted امکان خرید آیتم های بسیار عالی را برای بازیباز فراهم می کند. اما جمع کردن محبوبیت و در کنار آن Valor points با انجام ماموریت های روزانه به دردی بی پایان تبدیل شده است. هر کدام از ماموریت های روزانه فقط پنج عدد Valor Points به بازیباز اهدا خواهد کرد در صورتی که ارزان ترین آیتم به چیزی حدود 1250 عدد Valor نیاز دارد! همچنین بازیباز برای خرید آیتم های خوب نیاز به داشتن سطح Exalted دارد که جمع کردن این سطح محبوبیت فقط با انجام ماموریت های روزانه بسیار سخت خواهد بود. تعداد بسیار زیاد ماموریت های روزانه نیز یکی دیگر از مشکلات این بخش است. اگر بازیباز قصد Exalted کردن تمام فرقه ها در بازی را داشته باشد باید حداقل 2 تا 3 ساعت از وقت روزانه خود را به انجام ماموریت های روزانه اختصاص دهد که نسبت به بسته های الحاقی گذشته این مقدار بسیار زیاد است! یکی از مهم ترین بخش های ماموریت های روزانه مربوط به مزرعه ای کوچک است که توسط بازیباز اداره می شود، بازیباز می تواند در طی روز های متمادی و انجام ماموریت ها این مزرعه را بزرگتر کرده و با کاشت دانه های مختلف، محصول های متفاوتی برداشت کند. بعد از چندین روز انجام ماموریت های این قسمت، ماموریت ها به شدت تکراری خواهند و بازیباز نیازی به انجام ماموریت های این قسمت نخواهد دید.

معجونی تکراری

یکی از بزرگترین مشکلات Raid ها بسته الحاقی Cataclysm عدم وجود تنوع و خلاقیت در طراحی مکانیزم باس ها (Boss fight) بود. هر کدام از 3 نسخه قبل از Cataclysm دارای Raid های بسیار خلاقانه و در عین حال متفاوت بوده اند. همیشه مکانیک جدید و سختی برای هر باس وجود داشت که بازیباز را مجبور به یادگیری و در عین حال بهبود دادن کاراکتر خود می کرد. اما به راحتی می توان گفت این نکات چندان ارزشی در Raid های Mists of Pandaria نیز ندارند و سازندگان ترجیح داده تا با استفاده از فرمول همیشگی، Raid های نه چندان زیبایی در بازی طراحی کنند. اولین Raid باز شده در بازی Mogu’shan Vaults نام دارد. در ابتدا باید به طراحی بسیار ضعیف محیط های این Raid اشاره کرد. کپی برداری مستقیم از Raid های قدیمی تر مانند Ulduar که بدون شک یکی از بهترین Raid ها در کل بسته های الحاقی بوده است، در Mogu’shan Vaults مشاهده می شود. حتی خط داستانی این Raid شباهت بسیار عجیبی نسبت به Ulduar دارد. در کنار خط داستانی و طراحی کلی Raid باید به مکانیزم های مبارزات مختلف اشاره کرد که به واقع تمامی این مبارزات و مکانیزم آنها بار ها و بار های فقط در بسته الحاقی Cataclysm تکرار شده بود! عدم وجود خلاقیت در قسمت PVE (Player versus Environment) به شدت مشاهده می شود. عدم وجود خلاقیت باعث شده است تا بسیاری از بازیباز ها علاقه خود را بسیار زود نسبت به بسته الحاقی جدید از دست داده و بازی را به صورت کلی کنار بگذارند. بعد از مشکلات Raid ها می توان به مشکلاتی در قسمت سیاهچال ها (Dungeon) اشاره کرد. یکی از بزرگترین مشکلات، صف های نسبتا طولانی برای پیوستن به گروه های سیاهچال ها است که به نوعی ادامه دادن بازی را برای بازیباز بسیار سخت می کند. مشکل بعدی طولانی بودن بیش از حد سیاهچال ها است! بعضی از سیاهچال ها برای اتمام به چیزی بیشتر از یک ساعت زمان نیاز دارند که با توجه به استاندارد های بسته های الحاقی قبلی این زمان بسیار زیاد است. طراحی باس های در سیاهچال ها نیز همانند Raid بسیار تکراری است و شاید سه و یا حداکثر چهار مبارزه شامل مکانیزم جدید هستند. در قسمت PvP (Player Versus Player) نیز شاهد تغییرات چندانی نیستیم.دو Battleground جدید در کنار یک Arena به قسمت PvP اضافه شده اند که به راحتی می توان گفت تغییر چندان زیادی در قسمت PvP ایجاد نکرده است. اهداف در Battleground های جدید چندان مشخص طراحی نشده اند و بازیباز برای یادگیری آنها باید چند شکست تحقیر آمیز را تحمل کند و پس از یادگیری آن Battleground شاهد پیوستن بازیباز هایی باشد که هیچ چیزی از Battleground جدید نمی دانند! این مورد می تواند بسیار آزار دهنده باشد.

آسیا در آزراث

یکی دیگر از معدود نکات مثبت در Mists of Pandaria طراحی جالب نقشه، محیط ها و کاراکتر ها در پاندارایا است. گرافیک بازی در حالت کلی پیشرفت خوبی نسبت به بسته های الحاقی گذشته داشته است اما در هر صورت گرافیک بازی با توجه به قدیمی بودن موتور بازی با استاندارد های امروزی همخوانی ندارد. طراحی ساختمان ها با توجه به فرهنگ آسیای شرقی انجام شده و به راحتی می توان گفت تیم طراحی بهترین کار خود را در این زمینه به انجام رسانده اند. طراحی محیط های مختلف، از جنگل های بسیار زیبا گرفته تا دشت های بسیار سرسبز و محیط کوهستانی و برفی، همگی به بهترین شکل انجام شده اند. استفاده از DirectX11 نیز باعث شده است بعضی از افکت ها بسیار با کیفیت تر از گذشته ظاهر شوند. موسیقی بازی تفاوت زیادی نسبت به بسته های الحاقی گذشته دارد و به راحتی می توان گفت آن حس حماسی گذشته را به هیچ عنوان در بازی منتقل نمی کند. صداگذاری شخصیت های مختلف بر خلاف موسیقی، بسیار بهتر انجام شده است.

World of warcraft: Mists of Pandaria یک بسته الحاقی دیگر برای این بازی محبوب است اما تمامی تبلیغات و ویژگی های جدید و تغییر یافته بازی نتوانسته است این عنوان را از منجلاب تکراری شدن نجات دهد. گیم پلی بازی دچار تغییراتی شده است که نه تنها باعث نشده است بازی تکراری نشود، بلکه به تکراری شدن آن کمک کرده است. طراحی Raid ها و سیاهچال ها نیز چندان جالب از کار در نیامده است و مکانیک اکثر مبارزات کپی برداری شده از بسته های الحاقی گذشته است. فروش Mists of Pandaria نیز نسبت به بسته الحاقی گذشته چندان جالب نبوده است. Cataclysm تنها در 24 ساعت ابتدایی 3.3 میلیون نسخه به فروش رساند در حالی که Mists of Pandaria در مدت یک هفته موفق به فروش 2.7 میلیون نسخه شده است. در حال حاضر دنیای وارکرفت دارای 10.3 میلیون کاربر است که بر اساس پیش بینی ها ریزش 3 میلیون کاربر در سال آینده چندان دور از ذهن نیست!