مقاله

دیدگاه: هیچ جنبه منفی ای برای برداشته شدن انحصار یک بازی وجود ندارد

دیدگاه: هیچ جنبه منفی ای برای برداشته شدن انحصار یک بازی وجود ندارد 1

بازی Quantum Break هیچگاه برای PlayStation 4 عرضه نخواهد شد ولی صاحبان PC می توانند این بازی را دقیقا در روز عرضه برای Xbox One تجربه کنند. این خبر در هنگام انتشارش واکنش های مثبت و البته منفی ای در میان طرفداران Xbox بوجود آورد که در یک نمونه زیر در توئیتر میبینیم که شخص Phil Spencer مجبور شده است به بحث با یکی از این طرفداران عزیز بپردازد و تماشای این بحث هم خودش خالی از لطف نیست!

1

حال آیا این بحث و جدال ها بخاطر این است که: 1) بحث جنگ کنسول ها همیشه این مسئله را در خود داشته است که بعضی اوقات مسئولان شرکت ها تصمیمات شخصی را وارد برنامه ریزی و تصمیم گیری کلی یک شرکت می کنند یا 2) این بحث اساسی بخاطر این است که مدتی است کنسول PS4 توانسته گوی سبقت را از XboxOne بدزد و بازی Quantum Break به عنوان یک انحصاری قوی قرار بود یک راه حل برای تسکین درد برخی از خریداران Xbox One بخاطر خریدشان باشد و خارج شدن این بازی از حالت کاملا انحصاری این راه حل را کاملا از بین برد؟

خب جواب این است که این بحث کمی بخاطر مسئله اول و کمی بخاطر مسئله دوم بوده است.

به شخصه به یاد دارم که زمانی اینگونه بودم: وقتی که کوچکتر بودم، اکثر دوستان من کنسول SNES را داشتند بغیر از یکی از آنها که Genesis داشت. اکثر بازی های Arcade که بر روی کنسول ها پورت می شدند بر روی SNES خیلی بهتر بودند. و ما این قضیه را همیشه بر سر این دوست عزیز می کوبیدیم که کنسولمان بهتر است. اما استثنائاتی هم وجود داشت. مثلا بازی Mortal Kombat. این نسخه بر روی کنسول های نینتندو خون را سانسور می کرد ولی بر روی کنسول Genesis Sega این سانسور وجود نداشت! و اینجا بود که دوست من همیشه این مسئله را بر سر من میزد که باعث عصبانیت من شده بود. (خوشبختانه در Mortal Kombat 2 چنین قضیه ای وجود نداشت.)

2

بازی های انحصاری ماهیت جالبی دارند. ما همه درک می کنیم چرا این بازیها ساخته یا خریداری می شوند. بخاطر اینکه مردم را متقاعد کنند که یک کنسول یا پلتفرم نسبت به یک پلتفرم دیگر بهتر است! ولی از طرفی این بازیهای انحصاری زیاد خوب هم نیستند چون همه مردم نمی توانند برای تجربه کردن آن ها تک تک کنسول های موجود در بازار را خریداری کنند! بنابراین این چنین افرادی فرصت بازی کردن یک عنوان فوق العاده را از دست می دهند و صادقانه بگویم که هیچکس به یک بازی فوق العاده “نه” نمی گوید! ما با توجه به زمینه های مختلف، بازیهای انحصاری را به روشهای مختلف تعریف می کنیم. چند بار پیش آمده است که ما از طرف Sony یا Microsoft بشنویم که یک بازی “انحصاری کنسولی” خواهد بود چون در روز عرضه برای PC منتشر خواهد شد؟! مسخره بنظر می رسد!

3

وقتی بازی Rise of the Tomb Raider برای مدتی به انحصار Xbox One درآمد، سر و صدای خیلی ها بلند شد زیرا نسخه قبلی بازی برای تمام پلتفرم ها منتشر شد و بنظر می رسید که مایکروسافت از سرمایه هنگفتش استفاده کرده تا یک مهره بزرگ برای خود بخرد ولی شاید اصل ماجرا طوری دیگر بوده است. آیا بازی Rise of Tomb Raider با پول مایکروسافت بهتر شده است؟ یا شاید هیچ تفاوتی نکرده است! این مسئله هیچوقت معلوم نخواهد شد. البته بخاطر مسائل بودجه و اقتصادی این سوال بسیار پیچیده ای است. منظور من این است که تا بحال چند بار در مورد بازیهای بزرگی شنیده ایم که صحبت انحصاری شدن آنها مطرح شد و دلیل آن هم فقط برای اینکه بودجه لازم برای ساخت بازی فراهم شود بوده است؟ و یا اگر این بودجه فراهم نمی شد، این عنوان هیچوقت ساخته نمیشد و به دست شما نمی رسید. اما آیا هیچوقت یکی از این دو شرکت بزرگ (سونی و مایکروسافت) این مسئله را در کنفرانس E3 خود به رُخ بقیه کشیدند؟

البته باید اشاره کنم کخ این دوست عزیز در توئیتر و آقای اسپنسر هیچوقت به تفاهم نرسیدند زیرا به نظر می رسید این طرفدار عزیز در حالت کلی از PC داران خوشش نمی آمد و نگران بود که بازی های دیگر انحصاری Xbox One روزی برای PC منتشر شوند. او همچنین گفته بود که این مسئله درست نیست زیرا ما برای آنلاین بازی کردن باید پول بپردازیم (منظور این کاربر Xbox Live است. البته بازی Quantum Break بخش مولتی پلیر نخواهد داشت).

دوباره می گویم که انحصاری شدن یک بازی ماهیت بد و بدردنخور است. خیلی بد است که Xbox One داران نمی توانند BloodBorne را بازی کنند و خیلی بد است که PS4 داران نمی توانند Quantum Break را تجربه کنند. در یک دنیای ایده آل، همه باید حق این را داشته باشند که همه ی بازی ها را بر روی پلتفرم دلخواهشان بازی کنند ولی متاسفانه ما در چنین دنیایی زندگی نمی کنیم! و البته در انتها باید اشاره کرد که کسانی که PC خوبی دارند از این قضیه سود نهایی و کامل را می برند!

کاوه آرانیان
مقاله اصلی برگرفته از Kotaku

دیدگاه: هیچ جنبه منفی ای برای برداشته شدن انحصار یک بازی وجود ندارد

کاوه آرانیان

کاوه آرانیان

This Is My Motto : Do it Good or don't Do it at all
Contact me at araniankaveh@yahoo.com

3 نظر

برای ارسال نظرتان اینجا کلیک کنید

بیست − 8 =

  • ممکنه که انحصار یک بازی، لزوما برای همه ی گیمر ها مفید نباشه، اما به گیمر “یک دلیل” برای انتخاب یک پلتفرم رو میده. وگرنه در اون حالت همه PC باز میشدن و خلاص…! وقتی داری محصول یه شرکتی رو میخری، باید اون شرکت یک دلیل قانع کننده برای خریدار داشته باشه تا شما متقاعد بشی که بری محصولش رو بخری. در غیر این صورت تنها یک پلتفرم کافی بود و دیگه اصلا پلتفرم های مختلفی وجود نداشت. همین تنوع در پلتفرم ها و بازی های انحصاریه که کیفیت صنعت گیم که روز به روز داره بدتر میشه رو تونسته تا یه حدی بالا نگه داره. چون وقتی یک شرکت بازی انحصاری تولید میکنه و کیفیت بالایی هم داره، شرکت های رقیب هم مجبور میشن بازی های با کیفیت تری برای پلتفرمشون تولید کنن و کیفیت کارشون رو بالا ببرن. باید یه فرقی باشه بین یه عنوانی مثل آنچارتد و AC Syndicate…

    • بله همه این حرفا درست ولی شما مثلا خودتو بذار جای منی که فقط PC دارم و دوس دارم بشینم کل سری Little Big Planet رو بازی کنم ولی نه میتونم به خاطرش یک کنسول بخرم ( اقتصادی ) و نه میتونم مثلا کنسول کسی رو قرض بگیرم یا برم توی یکی از این گیم سنتر ها که معمولا فقط بازی های چند نفره دارن بشینم بازی سینگل پلیر بازی کنم .
      بنظرم دلیل ایجاد کنسول های بازی این بوده که همه چیزی که برای بازی کردن لازم داری توی یک جعبه نسبتا کوچک داشته باشی که اندازه ای که میگیره مثلا یک سوم PC باشه و کم صدا و کم مصرف و راحت باشه . یه کسی که سه ساعت پشت سر هم PC بازی میکنه بعد مدتی خسته میشه ولی من بارها شده که 4 5 ساعت غرق یک بازی در کنسول شدم که احساس خستگی نکردم توش.
      کل منظورم اینه که الزاما برای رقابت و ایجاد خلاقیت نباید ” انحصار ” در بین گیم ها وجود داشته باشه . ضمن اینکه خیلی هم به دور از انصاف هست و بنظرم خودش یک نوع Discrimination و تبعیض به حساب میاد 😀

      • @کاوه
        آره همونطور که گفتم، بدی های خودشو داره ولی از نظر من خوبیاش بیشتر از بدیاشه. فرض کنید این بازیای انحصاری نبودن. الان باید تقریبا همه ی بازیا کیفیتشون در حد COD و AC می شد. چون در اون صورت، دیگه رقابتی مثل الان وجود نداشت بین شرکت های بزرگ دنیای گیم. همه ی بازیا میشدن Pay to Win. (که البته همین الانم تعدادشون کم نیستن!) هرچی شرکتا میدادن پلیر مجبور بود همونو بازی کنه. چون دیگه پلتفرم دیگه ای وجود نداره که ملت به نشانه ی اعتراض برن روی اون بازی کنن و پلتفرم رقیب احساس خطر کنه. احساس خطر همیشه باعث میشن تا کمپانی ها یه تکونی به خودشون بدن. اکتیویژن یه نمونه ی کاملشه. اصلا براش پلیر مهم نیست. چون احساس خطری نمیکنه. چون میدونه که بازیش هرچی هم که باشه، میفروشه. حتی امسالم همینطور خواهد بود. پس هرکاری دلش بخواد میکنه. پرداخت های درون برنامه ای هم که دارن کمر گیم رو خرد میکنن. کنسول ها کلا سیستم کاریشون با PC خیلی فرق داره. نمیدونم قبلا به این موضوع پی برده باشی یا نه، اما هر کنسول، یه سری خاطرات یه سری احساس ها و کلا یک سری چیز های خاصی از وجود گیمر رو به خودش اختصاص میده. که پلتفرم های دیگه مثل موبایل یا pc این حس رو ندارن. چون همیشه تک هستن و ورژن دومی نخواهند داشت. من طرفدار پلتفرم خاصی نیستم و همه رو عالی میدونم، اما “نظر شخصیم” اینه که انحصار بعضی مواقع باعث نجات صنعت گیم میشه و خواهد شد.